bevalling verwerken

Wat ben ik blij om dit te lezen. Ik ben dus niet de enige. Heb een hele zware start van mijn zwangerschap gehad, maar daarna dubbel en dwars genoten. Als afsluiter een hele zware bevalling gehad. Na een week heeft onze dochter nog drie dagen in het ziekenhuis gelegen en heb nu een blaasontsteking en ben helemaal duf van de antibiotica. Ons meisje is nu twee en een halve week oud en ik vraag me soms af wat ons nog allemaal te wachten staat. Ook mis ik af en toe mijn buik en dat ze zo lekker bij me was heel de tijd. Ik vind het al moeilijk om in de woonkamer te zitten als zij in de slaapkamer ligt. Ik vind het dan ook heerlijk om haar lekker op mijn buik te leggen en te knuffelen. En zij vind dat ook lekker.
Hoe ik dit alles moet gaan verwerken? Geen idee. Mijn moeder zei ook al dat ik het op moest gaan schrijven, maar eerlijk gezegd weet ik niet waar te beginnen.
Over twee weken moet ik voor controle naar de gyn (keizersnede) en een week later moeten we met Renée naar de kinderarts voor controle (ze heeft een moeilijke start gehad en nog op de Neonatologie gelegen). Ik heb mezelf tot die tijd gegeven om nog even niet aan het verwerken te willen beginnen en laat alles maar een beetje over me heen komen. Ik probeer zoveel als ik kan te genieten van mijn meisje.

Gelukkig ben ik nog tot en met december vrij, dus heb ik de luxe om het rustig aan te doen. Heel veel succes met het verwerkingsproces en we hebben in ieder geval elkaar nog. Dat helpt volgens mij ook al heel erg veel!!!

Groetjes,
Evelien
 
Hoi Evelien en andere,
Ik ben er nog steeds niet overheen. Van het weekend was echt even de druppel en ik bleef maar huilen. Uiteindelijk heb ik alles tegen mijn man gezegd en voelde me best stom. Maar hij heeft me echt heel erg gesteund. Ook al kan hij weinig doen. Maar ik dacht dat ie mij een doos zou vinden maar dat was dus helemaal niet. Dus nog een tip: Praat erover, maakt niet uit met wie maar het lucht echt op. Ook nu, als er kraambezoek is en er worden 'vervelende' vragen gesteld, probeert mijn man het in een andere richting te sturen. Vind ik echt lief van hem. Succes !
 
Hoi!
Ik heb mijn bevalling aardig verwerkt! Het was een heftige bevalling en uiteindelijk is Thomas met de vacuum geboren. Ik had het in mijn kraamweek veel meer moeite mee en praatte er veel over met de kraamverzorgster en mijn moeder. Als ze (visite) vroeg hoe de bevalling was verlopen en mijn man verteld dan het hele verhaal,dan mis ik toch wat stukken! Hij zei ook na een week "We hebben niet echt over de bevalling gehad he??" Nee inderdaad! Maar goed ik weet niet hoe de meeste die ik ken weten dat de bevalling moeilijk was. Ik krijg steeds te horen "Was een zware bevalling he?" Ja dat was het  Ik doe er dan heel luchtig over! Er gaat zelfs een verhaal door het dorp dat mijn geboortekanaal niet goed is!Hij lag scheef en kon er niet door heen.    Hier in dit dorp roddelen ze zoveel! Als er iemand naar het ziekenhuis moet is die de volgende dag al dood zeg maar.   Wat het meest dwars zit van de hele bevalling is dat ik in paniek ben geraakt en heb gegild als een klein kind! Niet de hele tijd hoor alleen met de vacuum omdat ik daar vreselijk bang voor was ik zag m het was zon ijzer ding! niet zo'n flexibele! En ik besefte dat ik echt ging bevallen! (ik vond dat op tv altijd vreselijk en vond dat die vrouwen zich aanstelde!
Zo dat lucht weer op!
Liefs Esther
 
Hoi hoi,

Ook   voor mij is dit heel herkenbaar! Ik had/heb ook veel moeite met het afsluiten van de periode van zwangerschap en bevalling. Bevalling was ook niet helemaal goed verlopen en mijn zoontje heeft nog tien dagen in het ziekenhuis gelegen. Gelukkig gaat het nu wel goed.

Mijn reactie op het afscheid nemen van de zwangerschap en het krijgen van mijn zoontje was dat ik eigenlijk zo snel mogelijk wel weer zwanger zou willen worden. Ook niet verstandig natuurlijk en waarschijnlijk ook de oplossing niet. Ik wilde het gevoel rond deze periode niet loslaten.

Nu (David is zes en een halve week oud) krijg ik langzaam weer meer oog voor andere dingen om mij heen en kan ik het beter loslaten.

Erg fijn om te horen dat meer meiden hier moeite mee hebben (ja niet voor jullie dan!)
Zijn er meer meiden die meteen verlangden naar een nieuwe zwangerschap? Wij gaan overigens echt nog wel een tijdje wachten.

Groetjes Sascha!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan