Bevalling

Hoi allemaal,

Ik vroeg me af of jullie opzien tegen de bevalling? Ik dacht na mijn eerste bevalling dat ik als een berg tegen de 2e op zou zien, maar nu heb ik dat eigenlijk (nog) helemaal niet.

Mijn zoontje lag verkeerd, hij was een sterrekijker en had een voorhoofdsligging. De verloskundige vertelde me deze week dat de omvang van het hoofdje dan bijna 2x zo groot is en dat het meestal niet lukt om natuurlijk te bevallen. Bij mij is het toch gelukt, alleen een knip nodig gehad (en 1,5 uur persen!).
Dus ik heb het positieve idee dat ik nr 2 er makkelijk even uitpers. En dat de weeen zo heftig waren kan ook met zijn ligging te maken hebben, dus dat gaat vast ook beter deze keer.

Ben alleen bang dat als ik de eerste weeen weer voel ik de boel wel weer even bij elkaar zal vloeken; oja, zo voelde het! @#!##"!>!!!
Maar nu blijf ik dus vooral positief!
 
Ik kijk er ook totaal niet tegenop.
Ik zat vorige keer in een weeënstorm, letterlijk de ene wee na de ander, zonder pauze.
Maar gevolg was wel dat ik na 3u al kon persen en 3 kwartier later mijn dochter al geboren was.
Heb ook een flinke knip gehad (van voor naar achter) en de persweeën stopten ermee. Mijn dochter kreeg het benauwd en moest eruit en ik heb het dus op eigen kracht gedaan.

Kindje zit erin en moet eruit, ik maak me er totaal niet druk om. Wel werd ik vorige keer ingeleid ivm zwangerschapsvergifitiging, en hoop dit keer zelf te kunnen beginnen. Ben daar heel nieuwsgierig naar.

Met andere woorden, over 1,5 week ben ik 37 weken en kom dan maar op! Hahaha

Liefs
 
Ook ik kijk totaal niet op tegen de bevalling.
Het wordt de derde keer, dus daardoor zal het nog wel wat vlotter gaan.
Tot het moment van het breken van mijn vliezen merk ik er vrij weinig van, maar daarna kreeg ik tot 2 keer toe een weeenstorm en bij de laatste bevalling was onze zoon binnen 1 uur en 25 min geboren na het breken van de vliezen.
Ben dus erg benieuwd hoe het deze keer gaat verlopen.
Ik hoop nog hooguit 4 weken!

Groetjes, Anne
 
Mijn vorige bevalling viel erg mee die was thuis en volledig probleemloos, dus ik kijk ook helemaal niet op tegen de bevalling.
Ik dacht gisteren nog dat het enige vervelende wat zou kunnen gebeuren een vroeggeboorte of poep in het vruchtwater zou kunnen zijn.
 
ik heb er echt zin in! Ik vond bevallen echt een feest. Wel een erg lang feest aangezien ik er 3 dagen over heb gedaan hahaha. Ik hoop wel dat het wat vlotter verloopt en wat minder hechtingen zou fijn zijn. Ik vind het wel steeds spannender worden. Niet zozeer de bevalling, maar weer een nieuw kindje in je leven. ik denk dat ik op het moment zelf wel erg zenuwachtig ben. al was ik de vorige keer zenuwachtiger van tevoren vanwege de vraag of mijn man wel op tijd zou zijn. achteraf gezien hebben we daar hard om moeten lachen; hij had nog tijd genoeg om helemaal uit Australië te komen :)
 
ik kijk er echt naar uit. de vorige keer vond ik het echt een feestje, de spanning van eindelijk je kindje zien. het was ook helemaal geen zware bevalling dus ben benieuwd hoe het deze keer gaat. ben er wel echt aan toe. morgen 35 weken en van mij hoeft het echt geen 5 weken meer te duren. mijn lichaam is zich al echt aan het voorbereiden, en ben ook al behoorlijk moe.
 
nou ik kijk er echt niet naar uit hahaha...Ik ben nog nooit zo bang geweest hoe een bevalling zou verlopen als dit keer
Bij Marek ging ik er blanco in want tja wat moet je je er bij voorstellen als je nog nooit eerder bevallen bent Einde van de rit is hij geboren naar zo'n 36 uur weeen Maar geen moment heb ik gedacht nooit meer
Bij Jens ging ik erin met de gedachte dat het wel weer is minimaal 24 uur zou kunnen duren Dus omdat ik de pijn nu zo heftig vondt heb ik de verloskundige gesmeekt na 3 uur flinke pijnlijke weeen voor gelijk pijnstilling Dit hielt ik niet nog een dag vol Aan de pijnstilling ben ik niet toegekomen want na aankomst op het ziekenhuis was hij er binnen 2 uur
En nu juist omdat het 2 keer zo verscillend weet ik niet meer wat ik kan verwachten Duurdt het net zo lang als bij Marek of gaat het nog sneller als bij Jens......Mijn allergrootste angst is dat dit keer mijn vliezen wel spontaan breken omda thet bij mij dan zo snel gaat (ongeacht de centimeters ontsluiting allebei binnen 20 minuten)
En dat de verloskundige of mijn man er niet op tijd is!
Ik houdt me dan ook het meest bezig met het moment erna want ook ik zie enorm uit naar de kleine baby in mijn buik.....
 
Ik kijk er niet tegenop, ik kijk er juist naar uit. Tot ongeveer 7 cm ontsluiting vond ik het beide keren allemaal prima te doen. Daarna heb ik het wel echt zwaar gehad en bereid me daar weer op voor.
Ook ga ik er niet zomaar vanuit dat het allemaal net zo vlot zal gaan als de vorige keren. Emma is in 3 1/2 uur geboren (in stuitligging dus in het ziekenhuis) en Renske is in ongeveer 4 1/2 uur geboren thuis. Hoe het nu zal gaan, wie zal het zeggen. Gaat het persen net zo vlot als bij Renske (minder dan 10 min.) of ligt nummer 3 er niet zo netjes voor. We gaan het beleven over een paar weken. Kom maar op!!!
 
Terug
Bovenaan