Bevallings ervaringen

Hoi dames

is het een idee om (als je al een kindje hebt) hier je bevallingsverhaal op te schrijven?
ik las het op een ander forum.
ik weet namelijk nog van mijn eerste zwangerschap dat ik heel veel spook verhalen te horen kreeg over de meest dramatische bevallingen.
terwijl ik ze echt niet zo heb ervaren!

dus is het een leuk idee?

Liefs Jenny (24 weken 3e kindje)
 
Leuk idee Jenny. Mijn bevalling was wel dramatisch, hahaha. Maar ik heb het zelf niet zo ervaren. Zal er vandaag of morgen eens voor gaan zitten.

Groetjes,
Nelly.
 
Hoi Jenny,

Ik vind het ook een leuk idee, maar mijn bevallingen zijn ook best dramatisch... niet zo'n heel goed voorbeeld van hoe het meestal gaat!

Bij de eerste duurde het in totaal 21 uur vanaf het begin. Uiteindelijk werd het naar het ziekenhuis gaan omdat de weeën wegvielen. Met weeënopwekker, een knip en een tangverlossing werd onze zoon geboren. Na de bevalling moest ik nog onder narcose om de placenta weg te halen, want die liet niet vanzelf los. Uiteindelijk nog 2 zakken bloed toegediend gekregen en 2 dagen moeten blijven....

Bij de tweede duurde de bevalling ongeveer 5,5 uur vanaf het begin. Ik moest al in het ziekenhuis bevallen vanwege de placenta en het bloed toedienen van de eerste keer. Wel een bevalling zonder tangverlossing, maar een giga knip gekregen. Het hartje van onze kleine meid kreeg het namelijk erg moeilijk.
Ik moest weer onder narcose voor de placenta verwijdering en kreeg 3 zakken toegediend achteraf. Bovendien had ik na de bevalling zoveel last van bekkeninstabiliteit dat ik helemaal niets meer kon: niet draaien in bed, niet zitten en al helemaal niet lopen. Vreselijk veel pijn en kreeg flinke pijnstillers toegediend. Toen ik na 2 dagen thuis was kreeg ik ook nog een baarmoederontsteking, moest dus aan de antibiotica. Na ongeveer 3 maanden kon ik weer 'gewoon' lopen en mijn dagelijkse dingen doen, maar heb zeker het eerste half jaar veel pijn gehad met de normale dagelijkse dingen doen.

Toch ben ik altijd blijven zeggen dat ik heel graag 3 kinderen wilde als het kon. Ik heb natuurlijk veel specialisten gevraagd hoe groot de kans was dat ik weer zoveel last zou krijgen van bekkeninstabiliteit, maar niemand kon mij vertellen of het daadwerkelijk weer zo erg zou gebeuren bij een volgende zwangerschap/bevalling. Mijn bevallingen zijn moeilijk, maar zijn voor mij geen reden om niet voor een derde te gaan... de bekkeninstabiliteit wel! Maar goed, nu is het zover en zien we dus wel hoe het zal gaan!

Meiden die voor het eerst gaan bevallen: schrik niet van mijn verhaal. In de meeste gevallen is het een pijnlijke, maar voornamelijk hele mooie ervaring!

Groetjes, Michele (24+3 van de 3e)
 
toen ik voor het eerst bij dit topic kwam buurten dacht ik al, laten we dan alleen de leuke verhalen doen ;-) maarrruh....

Ik maak me d'r niet zo druk om eigenlijk, ondanks alle spookverhalen die altijd de ronde doen.
 
Goh, er wordt inderdaad duidelijk gevraagd naar GEEN dramatische bevallingen.
Ach, tegenwoordig heeft iedereen een dramatische bevalling. De 1 nog heftiger als de ander. Alsof er een concurrentiestrijd onder de bevallingen is....
Let vooral op: "Ik had een enorme (flinke, de allergrootste)  knip! " Een knip is een knip... Dus alle knippen zijn toch echt van hetzelfde formaat. Maar het moet weer erger worden gemaakt....
En dan hebben natuurlijk nog het aantal uren! Ook leuk om te vergelijken! Als er iemand opschrijft 16 is, is de volgende 23 en daarna het verbazingwekkende getal 72. Je gelooft natuurlijk zelf niet dat iemand 72 uur sterke en goeie weeën heeft. Meestal zakken de weeën een paar uur weg, of zijn ze simpelweg te zwak. Veel vrouwen verwarren de eerste 3 fasen van de bevalling (voor de ontsluitingsfase) en denken dat ze al aan de gang zijn.
En last but not least... Bekkeninstabiliteit! Ook daar is enorm veel verwarring over. Pijnlijke heupen en rug hoort nou eenmaal bij het laatste trimester van een zwangerschap. Maar hoe vaak je het woord BI wel niet hoort vallen.... Het is wel erg makkelijk.
Vrouwen die bandenpijn hebben worden niet serieus genomen, het is waanzinnig pijnlijk als er spieren en banden worden opgerekt. Logisch toch?
En vooral de dames die in een rolstoel zitten doen iets toch echt niet goed... Je moet nou juist bewegen!! Anders gaat het vast zitten, dus wordt een rolstoel echt niet voorgeschreven door een arts of specialist.
Er wordt veel te veel geklaagd en er is veel te veel arrogantie overal. Niet normaal. Wat is er mis met gewoontjes zijn...?
Al dat geklaag en gezeur over kwaaltjes... Je weet van te voren waar je aan begint en wat het met je lijf doet. Het lijkt wel alsof er mensen trots zijn op hun  "helse bevalling", want het verhaal moet eindeloos verteld worden.
Als ik dan zo'n "helse bevalling" lees, denk ik toch echt vaak aan het einde; dat viel toch best mee? Tja, als je er iets langer over doet als een ander, of als je hechtingen hebt, knip, uitgescheurd whatever. Het gebeurt vaker hoor!!
Sommige doen net alsof ze de enige zijn, en ze willen met hun verhaal exclusiever zijn. Dat is de mentaliteit van tegenwoordig.
Jammer!
Misschien dat er ook dames zijn die "gewoon" bevallen zijn, en er nuchter onder kunnen blijven??

Dit is geen aanval op iemand persoonlijk, dus ook niet op het verhaal hierboven. Zij beleven het nu eenmaal zo. Prima.
Maar ik moest het gewoon een keer kwijt...

Iedereen veel geluk en gezondheid gewenst voor jezelf en jullie kleintjes!
 
hoi allemaal,

leuk idee, al moet het wel leuk blijven hoor!
ik denk dat een bavalling niet te voorspellien is het overkomt je, en daardoor zal het voor de meesten mensen als heel heftig ervaren worden.
Mijn bevalling ging ik eigenlijk ook tegemoet van dat doe ik ff, dat viel dus wel tegen haha. Ik had 's morgen om toen ik wakker werd om de 5 min last van krampen, niet heel erg nog.
Later is mijn moeder gekomen om de tijd op te nemen, mijn man is gewoon nog gaan werken. "smiddags nog goed te doen, rond 13.00 is mijn man thuis gekomen.
Om 14.30 braken de vliezen en toen ging het snel. Ik kreeg een weeenstorm en om 16.30 is onze dochter geboren. Paar kleine hechtingen. Maar al met al geen spookverhalen of i.d. Ik vond alleen de begeleiding van mijn verloskundige ver beneden de maat, maar ja nu weet ik wat er komen gaat, dus ben een stuk geruster.
O ja ben gewoon thuis bevallen en hoop dat nu weer te kunnen.
Ben benieuwd naar jullie verhaal!!

xx natascha
 
@ Frizzle: je hebt duidelijk geen idee waar je het over hebt (lange bevalling, bekkeninstabiliteit). Natuurlijk hoor je wel eens verhalen van mensen die achteraf gezien best wel een makkelijke zwangerschap en/of bevalling hebt gehad. Bijna iedere zwangere krijgt last van haar bekken, zeker tegen het einde. Maar als je het zo erg hebt dat je niet meer kunt lopen, zitten, staan en liggen dan praat je wel anders hoor.


Vanaf het prille begin van mijn eerste zwangerschap heb ik bekkeninstabiliteit. Ik moest stoppen met werken en kon amper lopen. Liggen was helemaal een hel.
Mijn bevalling duurde wel lang, 47 uur. En dan bedoel ik toch echt vanaf het alleeerste begin tot het eind sterke weeën om de 3 minuten. De reden waarom het zolang duurde was de ontsluiting. Die wilde gewoon niet vorderen. Daarom ben ik uiteindelijk in het ziekenhuis beland. Ik kreeg een ruggenprik en weeënopwekkers. Dit heeft ongeveer 6 uur geduurt en toen werd besloten tot een keizersnede. Ze checkten eerst nog of de ontsluiting nog  was gevorderd en deze was 10 cm. Ik mocht dus toch gewoon bevallen. 50 Minuten en een knip later was Dean er. De knip heb ik niet eens gevoeld en nadien eigenlijk geen last van gehad.    

Het zijn gewoon feiten. Ik heb het niet als gemakkelijk ervaren, maar dat is het ook niet. Ik heb er ook geen trauma aan overhouden. Het overkomt je gewoon.

Groetjes,
Nelly
 
Nou genoeg reacties zag ik...
niet iedereen vind het leuk om te lezen en wil zich dan even afreageren! Prima.
lees  dit topic dan niet en de mensen die het wel leuk vinden kunnen dan gewoon hun verhaal kwijt!

Nou ik heb dus 2 vrij "makkelijke bevallingen" gehad!!!!
de eerste is alweer bijna 3 jaar geleden,
Ik ben smiddags naar het ziekenhuis geweest voor controle omdat ik 5 dagen over tijd liep en mijn bloeddruk torenhoog was.
toen had ik 2 cm en verloor ik in het ziekenhuis de slijmprop.
eenmaal thuis begon ik steeds meer last te krijgen waardoor ik 3 uur later weer in het ziekenhuis was maar nu voor de bevalling.
de weeen waren erg heftig en ik had amper adem pauze (heel anders dan bij de 2e)
om 19.00 zijn de vliezen gebroken en om 00.15 hield ik mijn dochter in mijn armen!
ze is wel met de vacuum gehaald want ik had geen persdrang.
dit kan ik nu zeggen omdat ik dat bij de 2e wel heb gehad!

De bevalling van de 2e ging nog sneller!
controle bij de vk omdat ik nu dus 10 dagen over liep, en daar heeft ze geconstateerd dat ik 2 cm ontsluiting had.
ik was om 17.00 thuis en het begon wel iets heftiger te worden maar niet echt heel erg!
toen ik snachts om 03.00 nog steeds hetzelfde had en ik er zoo flauw van was omdat ik astma heb en het erg benauwd had. hebben we de verloskundige gebeld.
vanaf het moment dat ze de vliezen brak (had ik 2 cm) tot dat ze geboren was is allemaal binnen een uur geweest!
het enige nadeel was dat mevrouw met 2 schouders tegelijk wilde komen en even klem zat.
verder was het een prima bevalling van een tochw el flinke meid!! 4000 gram en 53 cm lang! en dat voor mijn bouw is best veel zei de verloskundige.

al met al 2 ja hoe zal ik het zeggen makkelijker bevallingen! tuurlijk iedereen heeft pijn maar ik denk dat ik echt een mooie ervaring eraan over heb gehouden.
op dat moment riep ik dan wel dit was de laatste en inmiddels is de 3e onderweg!

ik ben dan ook erg benieuwd hoe dit zal gaan...

Liefs Jenny

 
Terug
Bovenaan