Bevallings ervaringen

Hier mijn bijzondere bevalling:

Vanaf begin tot eind duurde het 36 uur. En dan bedoel ik vanaf de eerste zwakke weeen tot aan de persweeen en de geboorte. Ik heb de eerste 24 uur als 'goed te doen' ervaren, daarna begon de ontsluiting te vorderen, werden mijn vliezen gebroken en kwamen de weeen snel op elkaar.
Ik werd een beetje high en kreeg niet alles meer mee. De endorfine deed duidelijk zijn werk.
Het persen was een opluchting en ik was blij dat ik eindelijk mijn felbegeerde zoontje te zien zou krijgen. Quintens hartslagje daalde alleen behoorlijk en daardoor werd besloten tot een vacuumverossing. Dat was niet pijnlijk, ik merkte het amper. Ben wel een beetje uitgescheurd maar na 3 persweeen was Quinten er! En ik was pardoes klaarwakker!
Heb enorm genoten van de uren na de geboorte. Ik had geen pijn, was enorm energiek en zooooooo trots. Ik wilde het liefst aan de krant laten weten dat nu toch ECHT het mooiste kind ter wereld was geboren!! Hhihihihihi.

De weken erna heb ik wel behoorlijk last van mijn 'onderkantje' gehad. En ik was MOE met hoofdletters. Maar ik voelde me heel blij.

Ben het met Frizzle eens dat bekkeninstabiliteit een 'mode-verschijnsel' aan het worden is. Sommige vrouwen noemen een beetje last van de liezen en heupen al BI.
Maar er zijn inderdaad ook vrouwen (bij mij zat er zo eentje op gym) die echt niets meer kunnen. En dat is heel naar. Dus niet te snel oordelen. Je kunt een ander zijn pijn niet voelen. En dat mensen soms de verhalen iets aandikken....Tsja...Heeft dat er niet mee te maken dat die vrouwen gewoon heel trots zijn op wat ze gepresteerd hebben?
Iedereen ervaart het anders...Prima toch?
 
Hoi hoi,

Ik heb tot nu toe prima ervaringen met bevallen.
Bij de eerste werden mijn man en ik 's nachts beide om 4 uur wakker. Niks loos, echt helemaal niks. Maar ik had zo iets van "ik weet niet". Na 5 minuten begon het wat te kriebelen, ik werd onrustig en omdat we toch allebei wakker waren besloten we om maar te gaan douchen en wat te eten. Om 4:30 wat lichte menstruatiekramp, niks geen pijn. Zo uit het niets werd ik enorm misselijk, ontbijtje eruit gegooid. Naar de wc, slijmprop kwijt. Zo, het begin was er. Om 5:00 uur kreeg ik opeens een weeënstorm, strompelde met mijn dikke lijf de trap op terwijl manlief de huisarts belde. Shit, dienstdoende arts die niet wil komen. Het is tenslotte de eerste en onze eigen huisarts zou om 7:00 uur weer
aanspreekbaar zijn. Omdat ik inmiddels al persdrang had, heeft man manlief nog aangeboden om de beste man maar even op te komen halen, maar nee, hij hoorde mij op de achtergrond wel schelden en zou er direct aankomen.
Hij was er binnen een kwartier, onze zoon 5 minuten later. Ik had toen wel een knip omdat de arts bang was dat ik uit zou scheuren door de snelheid waarmee alles ging.
Ik heb het meeste last gehad van de hechtingen, maar dit kwam vooral omdat ik verkouden werd en ieder kuchje mij herinnerde aan "de knip".

Bij de tweede waren we natuurlijk op alle tekenen bedacht, want tja een 2e komt in de regel sneller dan een 1e. Dus 14 december, na een uur lang menstruatiekramp om de 3 minuten toch de huisarts even gebeld. Warempel 2cm ontsluiting, dus bellen als we hem weer nodig hadden ( dit keer was wel onze eigen huisarts er). Dus lekker onder de douche, maar weer wat eten en vervolgens geen krampje meer, shit.
Heel 15 december ook niks dus 's avonds maar op verjaardagsvisite bij de buren.
Na een flinke wee-opwekker ( cola-beerenburg)   maar weer naar huis en ja hoor, na een uur waren de menstruatiekrampen er weer. Uurtje gewacht, slijmprop verloren, huisarts gebeld, nog geen 3 cm ontsluiting dus maar bellen als het door zet.
We zijn toen lekker naar bed gegaan, kruikje in de rug, en om 4:00 uur zo uit het niets wakker en meteen persdrang. Oké..........
Manlief niet wakker te krijgen, even een paar fikse krachttermen, man wakker, huisarts gebeld. Deze was er binnen 10 minuten en kon nog net, met de jas nog aan, onze zoon opvangen. Geen knip, geen scheur, lekker niks.

Bij de derde zelfs 2 keer vals alarm ( ik ga nu dan ook uit van 3 keer vals alarm), maar uiteindelijk om 5:00 uur wakker met menstruatiekrampen. Lekker gedoucht en gegeten. Slijmprop kwijt. Verloskundige gebeld. 3 cm ontsluiting. Nu toch ook maar eens even kraamzorg op tijd gebeld en om 6:45 uur is onze zoon geboren. Geen knip, geen scheur. Lekker niks.


Al met al bevallingen zoals ik ze iedereen gun.

Ik wil wel graag even reageren op frizzle. Iedereen zijn mening, laten wij dat voorop stellen. Maar persoonlijk vind ik je verhaal wat kort door de bocht. Ik heb zelf in de kraam gewerkt en ben daar zoveel verschillende situaties tegengekomen dat ik, zonder me helemaal uit te wijden, maar 1 advies kan geven:
Verbaas u niet, verwonder u slechts.
Niemand kan voor een ander bepalen hoe hij iets moet ervaren.....gelukkig niet.
 
Hallo,

Wat leuk al die bevallingsverhalen. Ik wil mijn ervaring er ook nog wel aan toevoegen.
Ik had me op het ergste voorbereid, want mijn moeder heeft gemiddeld 36 uur over haar 3 bevallingen gedaan.
Op de uitgerekende datum om 03.15 kreeg ik  erge krampen  in m'n buik en heb manlief verzocht om het ziekenhuis te bellen (ivm medicijngebruik moest ik onder begeleiding van een gynaecoloog bevallen).
Met het idee dat we waarschijnlijk weer naar huis zouden worden gestuurd arriveerden we 20 minuten later  in het ziekenhuis, waar ik al 8 cm ontsluiting bleek te hebben.
Om 05.10 na 30 minuten persen is daar onze zoon, chris,  geboren.
Ik vond de hele bevalling eerlijk gezegd wel gezellig (ja, klinkt stom he). Het was wel pijnlijk, maar ik vond het echt reuze meevallen (wat een mazzel!) Het vervelendste van de hele bevalling vond ik eigenlijk het hechten van m'n knip.
Ik denk nog steeds met een warm gevoel terug aan de hele bevalling en heb er eigenlijk wel weer zin in.
Ik snap dat ik het enorm heb getroffen met "slechts" 2 uurtjes werk, en ik kan alleen maar hopen dat het deze keer weer zo "makkelijk" gaat.

groetjes van angela
 
Hoi allemaal,

Pff ...bevallingsverhaal. Mijn eerste bevalling viel mij erg tegen, het duurde ook wel 37 uur en was aan het eind echt totaal uitgeput.(Ik zal jullie de details besparen)  Hierdoor is onze kleine man  (50cm en 4150 gr)  met de vacuum geboren. En ik had zelf naast de knip en scheur(tje) waarschijnlijk ook een gekneusd schaambeen. Hierdoor kon ik de eerste weken niet langer dan een paar minuten staan. Doordat mijn onderkant zo'n pijn deed heeft dat mijn kraamtijd nog flink beinvloed. Hierdoor zie ik ook wel op tegen de bevalling. Aan de andere kant weet ik nu wel hoe ik wil bevallen en zullen bepaalde dingen niet meer gebeuren (zoals een nacht alleen op een verloskamer liggen omdat het best nog wel even kan duren en je man naar huis wordt gestuurd). Tijdens de 20 weken echo was het kindje al lekker stevig en werd er al gezegd dat ik maar weer rekening moest houden met een goed 8 ponder.

We zien wel hoe  deze bevalling gaat verlopen en het belangrijkste is dadelijk een heel gezond kindje in je armen te hebben,

Groetjes, Cindy
21w, 5dgn
 
eighhhhhhh

mijn bevallling was walgelijk dat wil ik jullie echt besparen.

dit keer hoop ik op een mooie bevalling. gewoon normaal.
weeen, persen en de kindjes krijgen.

dat is echt mijn grootste wens .


gr martina
 
Tjonge, wat een verhalen...
Ik mag gelukkig niet mopperen, heb 3 superbevallingen gehad.
De eerste was 16 dagen overtijd. Ik werd opgenomen en kreeg van die gel ingespoten en als dat niet zou werken zou ik de volgende dag ingeleid worden. Mijn eerste wee, die meteen gepaard ging met het breken van mijn vliezen had ik om 15.30. Vervolgens kreeg ik een weeënstorm die duurde tot 19.30 Toen mocht ik gaan persen en na een half uur werd onze dochter geboren. Dus in totaal 4 ½ uur bezig geweest.

De tweede was 10 dagen overtijd. Ik kreeg om 20.00 mijn eerste wee en weer braken meteen mijn vliezen gevolgt door een weeëstorm.  Om 23.00 had ik 5 cm ontsluiting en mocht ik naar het ziekenhuis. Een vreselijke rit, voor mijn gevoel had ik 1 lange wee tot we in het ziekenhuis waren.
Om 23.15 kwamen we bij het ziekenhuis aan en ik had meteen persdrang. Ze kregen mij nog net op de verlostafel en om 23.30 kwam de huisarts nog binnengerend en kon hij meteen onze zoon opvangen! Pfoeh, de volgende keer blijf je maar thuis zei hij!
Ik totaal duurde deze bevalling dus 3 ½ uur.

De derde was 7 dagen overtijd. De eerste wee was om 21.30 en alweer braken vrijwel meteen mijn vliezen waardoor ik weer een weeënstorm kreeg. Om 22.00 had ik 1cm ontsluiting en om 22.30 volledige ontsluiting waarna onze dochter in 1 perswee geboren werd. Ik zat notabene nog op de wc! Deze keer duurde het dus maar 2 uur.

Nu de vierde...Ik zie als een berg tegen de bevalling (en waarschijnlijk weeënstorm) op. Puur omdat ik tussen de weeën door niet even kan ontspannen. Gelukkig ben ik daarna vrijwel meteen weer de pijn vergeten.

Groetjes,
Els
 
Hoi Els,

Wat een verhaal... jouw bevallingen!
Ik denk dat je je verloskundige maar moet waarschuwen dat ze snelheidsovertredingen moet maken om op tijd bij jou te komen straks... ha ha!

Groetjes, Michèle (24+5 van de 3e)
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan