Bevallings verhaal

dit is mijn bevallingsverhaal

smaandags zou mijn zwangerschapsverlof ingaan ik had vrijdags voor het laatst gewerkt mijn partner die was zelf pas om twaalf uur snachts thuis maar bij mij braken mijn vliezen vrijdag op zaterdag nacht om half twee en om twee uur begonnen de weeen ik moest thuis afwachten omdat het nog tevroeg was maar toen ik zag dat ik bloed verloor moest ik gelijk komen dus dat was zaterdag middag om half een mijn partner had die dag afgesproken om wat te gaan tennissen maar dat ging al niet meer door ik werd aan apparatuur gelegd om de weeen te registreren ze vonden het niet heftig genoeg maar uiteindelijk ik ging om vijf voor zeven savonds naar de wc en toen voelde ik ineens het hoofdje dus ik schrok wel ik moest wachten op de gyneacoloog omdat ik niet meer mocht lopen maar uiteindelijk was ze binnen twee minuten geboren toen ik mocht gaan persen om drie voor zeven savonds is onze dochter denise geboren

groetjes sandan
 
Ik had al wekenlang 's nachts voorweeën gehad. Met 41+3 zou ik gestript worden, maar helaas mislukte de strippoging omdat ik nog nauwelijks ontsluiting had. Met precies 42 wkn zou ik ingeleid worden.

Toen ik 41+5 zwanger was, werd ik om 5.45 uur wakker van lichte weeën. Ik ging uit bed en al snel werden de weeën heftiger en ze kwamen ongeveer om de minuut! Vriend wakker gemaakt en die heeft de verloskundige gebeld. Ik ben onder de douche gaan staan om weeën op te vangen. Op een gegeven moment kon ik haast niet meer op mijn benen staan van de pijn, de weeën waren zo heftig en kort op elkaar. Ondertussen had de VK gebeld dat ze verdwaald was in onze wijk (nieuwbouwwijk in aanbouw) en vastzat in het zand (verkeerde afslag genomen). Mijn vriend is naar haar toe gereden om haar te helpen de auto los te krijgen. Inmiddels was ik op bed gaan liggen en probeerde de weeën op te vangen. Om 6.50 uur was de VK er en had ik 9 cm ontsluiting (in een uur tijd dus van niks naar 9 cm!!). Mijn vriend ging onze dochter wegbrengen en om 7.10 uur was hij terug, net op tijd want 5 min later was Finn er al!

Al met al een zeer heftige en snelle (1,5 uur) bevalling. Gelukkig maar een klein scheurtje (2 hechtingen). Wel veel naweeën gehad. Ik was ook heel snel weer op de been, dat was bij mijn eerste bevalling wel anders.
 
Hier het verslag van mijn 'super' bevalling:

De bevalling van mijn eerste zoontje, nu 3,5jaar geleden was geen traumatische ervaring, maar ging toch heel anders dan gepland. Wat een natuurlijke thuisbevalling moest worden eindigde in het ziekenhuis met weeenopwekkers, zonder persweeën en met uiteindelijk twee knippen en veel gedruk op mijn buik werd uiteindelijk mijn eerste zoon geboren. Gelukkig had ik ervoor gezorgd dat ze de vacuum pomp niet gebruikten, zoals ze wel wilden; dan maar twee keer een knip, maar mijn zoontje had in ieder geval geen hoofdpijn. Gelukkig was hij helemaal gezond en herstelde ik snel.

Toen ik zwanger was van mijn tweede was ik niet angstig voor de bevalling, maar wel heel benieuwd hoe het deze keer zou gaan. Als voorbereiding op mijn bevalling volgde ik dit keer een cursus zwangerschapsyoga waar ik tijdens de bevalling veel aan heb gehad.

Zo fijn als mijn zwangerschap de eerste maanden was, zo zwaar was het de laatste weken. Ik had veel voortekenen dat mijn bevalling zou gaan beginnen, maar langzaam aan ging de uitgerekende datum voorbij. De laatste week kreeg ik ook nog eens last van migraine waardoor ik amper mijn bed uitkon.

Een week na mijn uitgerekende datum van zaterdag op zondag nacht werd ik een paar keer wakker van een scherpe rugpijn die naar voren toe straalde, waarop ik dacht: zou het nu eindelijk??? Maar na alle keren dat het vals alarm was durfde ik er niet echt in te geloven en ben heb tussendoor nog heerlijk geslapen.

Zondag ochtend (precies 41wk) bleef ik last houden van die pijn vanuit mijn rug en ook de pijn in mijn buik werd steeds sterker en nog belangrijker, ik voelde het duidelijk opkomen en weer wegtrekken, maar er zat nog niet echt regelmaat in.

Ik ben toen toch maar mijn vriend gaan wakker maken en omdat ik de drukte van mijn zoontje niet meer aankon (mama dit, mama dat, terwijl ik weeen zat weg te zuchten..) heb ik mijn vriend samen met mijn zoontje naar mijn ouders gestuurd met het idee dat het allemaal nog best lang kon duren. Dat was om +/- 10.30uur.

Ik ben wat gaan opruimen en elke keer als er een wee aankwam greep ik een zijkant ( de box, het aanrecht, waar ik maar stond) vast en gebruikte de adem technieken geleerd van yoga terwijl ik heen en weer wiegde. Ik vond het nog wel mee vallen, maar toen ik de tijd opnam kwamen de weeen al om de minuut!

Toen ben ik toch maar eens gaan bellen (het was toen 12.00) en toen de verloskundige een half uurtje later kwam had ik al 7cm!!! ontsluiting!
Ik ben toen heel snel mijn vriend gaan bellen dat hij en mijn moeder NU! moesten komen!!!

Ik heb nog een half uurtje weeen weggezucht en tussendoor hebben de verloskundige en ik de spullen klaargelegd. Toen mijn moeder en vriend om 13.00 aankwamen ben ik op aanraden van de verloskundige ff gaan douchen om me op de geboorte voor te bereiden, maar een paar minuten later moesten ze me er alweer uithalen omdat ik pers weeen kreeg!

Ik moest op bed, want de baarkruk zou te snel gaan en drie persweeen later werd om 13.37 mijn tweede zoon geboren!

Het was echt een snelle en makkelijke geboorte waar ik met een goed en trots gevoel op terugkijk. En zo anders dan de eerste keer! Zo wil ik er nog wel drie!

Liefs Nika
 
hoi hoi
nou ik was het denk ik zet zo zat als iedereen op het laatst maar ze wou niet komen,
elke dag alles schoonmaken en opruimen voor het geval het ging beginnen.
had al een hele tijd last van voorween maar geloofde er niet zoveel meer in.
was best zagerijnig tegen mijn man en de andere 5 kids maar kon er niks aan doen wou niet meer.
maar ineens werdt ik s,nachts wakker met pijn in m,n buik,ben naar benden gegaan naar de wc en toen ik afveegte zat er bloed aan het papier,hehe eindelijk dacht ik.
maar de pijn werdt eigenlijk steeds erger dus ik heb m,n man wakker gemaakt,m,n schoonmoeder gebeld want die zou op de andere kids passen.
we zijn naar het ziekenhuis greden want ik wou een spuit tegen de pijn(heb er genoeg zonder pijn op de wereld gezet vandaar).daar aangekomen werdt ik getoucheerd door een assistente en die vertelde me doodleuk dat ik nog maar 2 cm had.ik dacht nog dat kan niet want ik heb teveel pijn,nee hoor zei de gyn je hebt al 6cm,pf opluchting.
ik kreeg meteen een spuit en een uurtje later lag ons jongste dochtertje op mijn buik.
we hebben haar indy genoemd.
liefs sil
 
Leuk zeg al die bevallingsverhalen!
Nou voor mij is het nu bijna 8 maanden geleden (daan is van 20-12-2007)

Ik zat op de 32 week al thuis, omdat ik een hoop overuren had en we hadden net het huis verbouwd, dus had alle tijd nodig om alles op te ruimen en in te richten.
Ik ging er van uit eigenlijk dat daan met 37 weken wel geboren zou worden, want mijn buik was enorm groot en Daan enorm beweeglijk. Ook de verloskundige voorspelde dat het snel raak zou zijn.

maar als je al vanaf de 32e week thuis zit, dan duren 10 weken toch wel erg lang (ja 42 weken!).

Met 41 weken naar de gyn. Echo gemaakt, CTG, alles was oke, ons menneke had het goed, meer als genoeg vruchtwater, schatting gewicht: zeker 3250gram.
Met 41 weken en 5 dagen weer naar de gyn. echo gemaakt, etc etc. Alles nog oke. twee dagen later terug komen voor inleiding (datum was week ervoor al geprikt).
Schatting gewicht: 3500gram
Dus met precies 42 weken s`morgens in het ziekenhuis.

Gel gekregen, rondjes lopen door heel het ziekenhuis, s`avonds om 18.00u nog niks, dus mocht ik overnachten en manlief naar huis (vonden we ECHT NIET LEUK!)
s`nachts kon ik natuurlijk niet in dat ziekenhuis slapen, kreeg nog een ctg er was wel wat activiteit maar niet denderend, als ik niet kon slapen kon ik spuitje krijgen, na een uur woelen gevraagd maar hielp niets, maar kreeg ook niets meer.
Rond 6.00u voelde ik wel het een en ander, maar zette niet door.

Om 7.30u na het ontbijt waren we weer in de verloskamer met manlief.
Ik   had toch 2 centimeter ontsluiting! Dus ze prikte de vliezen door, dan zou het wat sneller zijn en vanmiddag moeder! Er kwam me een lading vruchtwater uit, zelfs de gyn. verbaasde zich erover.

om 9.30u had ik 5 cm, als we zo doorgaan dan zijn we in het vroeg van de middag ouders....

om 11.30u had ik helaas maar 6 cm en had ik het hele ziekenhuis al gezien van binnen met wandelingen met manlief. Ik liep veel te fit rond voor iemand die moest bevallen zeiden ze daar.

Dus moest ik om 13.00u aan het infuus voor de laatste 4 centimeter. Ik wilde dit eigenlijk niet omdat   mijn moeder zo ook bevallen was en zei dat het heftig was.
Om 14.30u zat ik nog op de rand van het bed de weeen weg te kijken op de monitor, ik voelde er eigenlijk neit veel van.

15.00u hadden ze overdracht, dus weer ander personeel..... (had er al 9 verschillende gehad).
Vanaf toen ging het in een sneltrein vaart, de weeen kwamen om de anderhalve minuut en zuchtte ze weg door in de hand van mijn man te knijpen en aan de bedrand me omhoog te trekken. Om 16.00u 10 cm ontsluiting dus mocht persen! (gelukkig want dit had ik niet nog een uur volgehouden!)

Om 16.15u vonden ze dat de hartslag van daan af en toe raar deed tijdens een wee, dus de vacuuumpomp werd erbij gehaald, ze kwam binnen met het ding, maar eerst werd er tijdens de weee een knip gezet, vast voor het geval dat, ik zag haar met dat "ding" (pomp) perste en plop daar was ie, om 16.34 na 12 keer persen.

En wat nou 3500gram? Echt niet!  krap  3000gram en  51cm, en dat na 42weken en 1 dag! Volgende keer wordt ik beter in de gaten gehouden wat betreft mijn buik ik kon met  14 weken zwangerschap mijn eigen broeken niet meer aan, maar zo groot was hij niet, ik heb enorm veel vruchtwater gehad!  

Ik moest soms zelfs nadenken hoe het ook alweer gegaan was, goed om het nog eens te schrijven! Ben benieuwd naar de volgende verhalen!
 
hallo.
ik was al 42 weken en 3 dagen met 42.4 zouden ze me gaan inleiden want ze hadden eerder geen plaats, volgensde arts was er nog genoeg vruchtwater,
savonds de avond voor de inleiding kreeg ik ontzettende buikpijn, maar voelde niet als weeen aan, mijn vriend zei je maakt je druk om de inleiding, snachts was niet meer te houden, ik onder de douche gaan staan spullen in gaan pakken. en mijn vriend wakker gemaakt.hij had zo iets we gaan meteen naar t ziekenhuis, ik had zo iets we wachten nog maar even. lopen ging steeds lastiger, heeft best wel lang geduurt voor ik bij de auto was, die recht voor de deur stond, op t ziekenhuis kwam ik de auto niet meer uit, vriend me in rolstoel gezet, en zo naar boven gegaan, moest daar wachten in een klein kamertje en klein uur later naar de verloskamer, ze wilden me dat stukje laten lopen.. maar had zo veel steken van onder. dat een andere verpleegster zei. zet haar maar in de rolstoel heeft het veel te zwaar. de bevalling duurde best lang tegen over die andere kids,
en had het gevoel of ze er van achter uit kwam ipv voor, had een chagarijnige verpleegster die steeds maar riep ja kindjes krijgen doet pijn.. terwijl ik haar paar keer had gezegdt voelt als of er iets niet goed is. maar zij was de ervaren iemand. en niet iedere bevalling was het zelfde. op een gegeven moment is de pijn zo erg geworden, kreeg niks tegen de pijn. dat ik mijn bed afklom en zei ik ga naar huis, hier helpt me niemand. met drie man hebben ze me plat moeten drukken,en zijn ze toch de gynaceloog gaan halen. die merkte dat bente in aangezichts   houding lag. en daar van die druk was. hij zei, ga je een spuit geven, dan merk je die druk niet meer. ik kreeg 2 spuiten binnen in mijn vagina. ze werden in de spieren gezet, ik voelde die spuiten echt tot aan mijn oren. bij mijn andere kinderen geen kick gegeven onder de bevalling, maar nu liepen de tranen over mijn gezicht, en verging van de pijn. naar tien min zou het moeten werken, maar half uur later werkte het nog niet. de chagarijnige verpleegster kwam weer, ik zei dat ik het gevoel had dat ik moest persen, maar dat verbeelde ik me maar. want was verdooft van onder,   en kon dat niet eens voelen.
heb toen anderhalf uur zitten schreeuwen huilen en vechten tegen de persdrang, mijn vriend heeft op een gegeven moment op de bel geduwt, dat het zo niet meer kon.
verpleegster kwam weer en zei, ze moet zeker nog een uur of twee volhouden ze is er nog lang niet, waar op ik begon te huilen, dat het echt niet meer ging.   de gynaceloog moest op een andere kamer zijn, en hoorde dat ik zo huilde en kwam naar binnen. waarop mijn vriend zei. jullie laten haar toch niet nog 2 uur zo liggen,   waar hij op antwoorde nee volgens mij is het zo ver. ligt ze al lang zo? hij gevoelt en ja hoor. de verlossing. na half uur persen was bente er eigenlijk. met een mooie hoofdje zwart haar, en een bolle toet, ze heeft 1 nacht in de couveuse gelegen voor onderkoeling en haar glucose was te laag. na 2 dagen mochten we heerlijk naar huis,

groetjes moon
 
hier mijn verhaal al weer 10 maanden geleden wat vliegt de tijd.

maandag heb ik nog een gesprek gahad over het kraambureau. hadden ze me eerst ingedeelt 1 week voor ik ging bevallen lekker slim. maar kon toch gelukkig wel eerder.

woensdag nog bij de vk geweest en die zij kan nog wel tot 40 weken duren dus ga maar neit zitten wachten. was toen 37.1 hahahahaha was wel leuk achter af.

donderdag was wat aan het opruimen en bukt en plaste in mijn broek dacht ik. niet dus vrucht water gebroken bleef maar lopen wat was dat vies zeg bah. ik mijn moeder gebelt wat me overkomen was zij van als het blijft lopen de vk bellen. vriend ook gebelt is vrachtwagenchauffeur wel binnen land maar duurt wel effen voor hij thuis is. was gelukkig niet nodig. dus ik de vk gebelt en die zou langs komen ik ben gewoon door gegaan met wat ik bezig was maar zo ranzig hoop het nooit meer zo mee te maken dat je het voelt lopen. vk is geweest met staggiere die er woensdag ook bij was hahahah. moesten wel lachen.

nou ze ging niet kijken ze zou nog langs komen en om 19.00 liep haar dienst af dus kreeg dan een andere vk. om 19.00 nog nergens last van lekker gaan slapen met vriendlief was ook lekker de volgende dag vrij. maar ook vrijdag gebeurde er niks.

vrijdag wel naar het ziekenhuis voor een ctg om te kijken hoe hij het dee en of er al wat te zien was.
was wel wat te zien maar niks ernstigs. daar bijna 2 uur aan gehangen/gelegen.
lekker weer naar huis ik zou zondag ingelijd worden maar als het eerder begon moest ik eerder komen vrijdag op zaterdag nog lekker geslapen.

zaterdag lekker rustig gehouden niks aan de hand tot een uur of 19.00 af en toe een pijntje maar niks ernstigs om 22.00 zetten het door om de 5 min een wee maar eerst nog effen koefnoen af zitten kijken en toen de vk gebelt we komen er aan. tara de hond nog even laten plassen en gaan. heb wel het hele stuk geleopen naar de kraamafdeling was niet zo ver. spullen in de auto laten liggen kan straks ook voor het zelfde geld moeten we weer naar huis. boven aangekomen werden we aardig verwelkomt daar de zusters. mocht op het bed gaan liggen gyn zou zo komen. was een leuke kamer bed tv en slaap bank voor vriend lief. gyn kwam heeft mee getoucheerd 1 cm balen maar was denk ik druk op de afdeling zaten te twijvelen of wel een prik tegen de pijn of niet ze wisten niet hoe lang het nog zou duren. nou om 2 uur een prik gehad in men spieren en auw wat deed die pijn zeg dagen er na nog maar hielp wel heb geslapen tot 7.30 ongeveer voelde wel de weeen maar meer niet.

zondag de dag dat hij zeker komt. werd er al tegen me gezecht. om denk 9.00 werd er weer gekeken en pas 3 cm nou nog 7 te gaan ieder uur 1 cm werd er gezecht. na 12.00 weet ik niks meer in een roes geleeft weeen weggepuft enz moest ook op bed blijven om die ctg en zijn hardje ging steeds naar beneden als ik een wee had gehad dus op men zij. wat een naar mens zeg die gyn werd er een ding op zijn hooft geplaatst om te kijken hoe het ging hardslag/bloedruk enz hoefde ik neit meer die band om men buik. het lukte pas na 5 x man wat deed dat pijn. zeg maar rauw beneden al voor ik mest beginnen. vruchtwater door geprikt wat was dat vies zeg dacht dat alles er wel uit was maar nee hor. alles nat mocht nieyt eens een schoon churt aan van dat mens. na veel weeen persen weet niet eens hoe lang maar na mijn idee uren lukte me niet en was echt heel ver heen. uit einderlijk nog een gyn er bij 2 a 3 aan men bed en vacuum en knip en sverre kwam als een supperman ter werelt met een arm naast zijn hoofd om 16.45 op zondag avond. werd wel vrij snel mee genoemen door 3 kinderartsen omdat hij mischien zuurstof te kort had gehad. maar hij schreeuwde zo komt wel goed zijden ze.

en het irtanste vind ik ook nog dat je niks kan zien als hij wordt aangekleed gewogen zitten er 2 mensen tussen je benen te naaien wel netjes natuurlijk.

en wat ok nog niet netjes was ik heb negative bloed groep dus ik nog zo dizzie als wat hebben julie hem ook getest wel bloed groep hij heeft je moest die gezichten eens zien wisten ze niks van af. konden ze oko niks meer mee omdat de baarmoeder/ vruchtzak al weg was. moesten ze hem dus nog exstar prikken. maar hij heeft geen kik gegeven echt stoer. en met die dingen op zijn hoofd om te kijken hoe het ging heeft hij allemaal wondjes op zijn hoofd gehad denk wel de eerste maanden. dus als je mij vraagt ga ja daar nog een keer bevallen denk ik er wel effen over na.

doei doei sorrij vaar het lange varhaal lucy
 

Al een tijd niet geweest hier maar ook nog eens mijn bevallingsverhaal, ook wel leuk om weer eens in details aan te denken :)

Toen ik 35 weekjes zwanger was werd ik heel erg ziek, spugen, diarree, ik kon totaal niks binnenhouden en voelde me enorm lamlendig!
Toen ik zo een paar uurtjes had gelegen op de bank en in bed kreeg ik het idee dat ik een soort van weeen had.. Ikzei nog tegen Henk volgens mij heb ik weeen! Hij heeft toen de verloskundige gebeld en die vond het vroeg maar kwam toch even een kijkje nemen.
Ze zag hoe ziek ik was en luisterde naar het hartje.. Alles was helemaal goed maar ze wou toch even verder onderzoeken.
Toen ze voelde keek ze verwonderd op, je hebt al 2 cm ontsluiting.
Op weg naar het ziekenhuis.. Daar werd ik opgenomen en vertelde ze ook dat ze het niet tegen gingen houden.

De Verloskundige ging weg en draagde alles over, ze zei nog: Vanavond zijn jullie Papa en mama :)
Tot 4 Cm ontsluiting ging alles vrij vlot.. En ineens hield alles op, geen weeen meer en geen ontsluiting meer! Was alleen enorm ziek nog!
Voor de rust mocht ik lekker een nachtje blijven, dat werden er zelfs 6.
Na een week naar huis, nog steeds zwanger..

Na een dag of 4 kwamen de weeen ineens weer terug.. Alleen thuis, veel pijn, totaal in paniek :p
Henk opgebeld en het ziekenhuis, we mochten meteen komen! Rond 12 uur 's nachts waren we daar.. Gelijk aan de ctg en ik bleek ook 1 a 2 cm ontsluiting te hebben..
We konden allebei ondanks alles wel slapen.. Na een uurtje kwamen ze weer terug en toen waren de weeen ook alweer verdwenen.
Omdat het al 's nachts was werden we lekker op een kamer gelegd waar we allebei konden gaan slapen!
's Ochtends verloor ik bloed en dat gaf ik gelijk door.

24 uurs opname voor de zekerheid! Zo ook de dag erna verloor ik bloed en wouden ze me alsnog 24 uur daar houden.. Nou prima! Ik vermaakte me daar wel :)
Inmiddels zaterdagoverdag.. Mijn Moeder is bijna de hele middag geweest, we hebben heerlijk gewandeld door het ziekenhuis en een ijsje gegeten beneden. Na het eten kwam Henk weer langs en hebben we beetje tv liggen kijken. Hij ging rond een uur of 10 naar huis toe om daar verder uit te rusten.
Eenmaal alleen en moe merkte ik ineens dat ik wat kramp in mijn buik kreeg.. Na een half uur kwam ik er ook achter dat het om de 5 minuten kwam.

Meteen aan de CTG, ze zei al.. Bel je Man maar dat hij weer terug mag komen. Zo gezegd, zo gedaan en rond 11 uur was hij er alweer.
Op naar de Verloskamer, 5 CM ontsluiting.. Rond 12 uur inmiddels heeft ze mijn vliezen gebroken.
Daarna ging ik het voor mij allemaal heel snel..
Rond 3.15 uur begon ik persdrang te krijgen en bleek ik volledige ontsluiting te hebben.
Nog even door puffen totdat iedereen erbij was en toen mocht ik gaan persen. (wat een opluchting)

Om 4,24 uur is onze dochter Shenaya geboren! (2 December.) Ze kwam al met 36+6 weken.
Helemaal gezond! De dag erna waren we weer lekker thuis!

 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan