Het is vrijdag 10 februari en ik schrijf een topic omdat ik die dag uitgerekend ben. Heb al vanaf 21.30 uur die pijn in mijn buik maar het is zonder regelmaat en ik dacht dat die infectie van mijn blaas weer terugkwam....pijn leek hetzelfde.
De pijn werd steeds heftiger en ik verloor ook wat bloed......
Om 04.00 uur heb ik Udo wakker gemaakt en gezegd dat hij de vk mocht bellen....
Toen ze kwam zei ze dat ik 5 cm ontsluiting had.....op naar het ziekenhuis......
Hond Frits snel naar schoonzus gebracht en daar reden we dan.......wat spannend!
Daar aangekomen bleek ik maar 3 cm te hebben helaas........de pijn was heftig en de weeen bleven iets onregelmatig waardoor er besloten is mij aan de weeenopwekkers te leggen via het infuus. Dit heb ik als vreselijk ervaren omdat je aan het bed vast ligt en het zó onnatuurlijk snel heftig wordt dat je niet wennen kan aan de pijn.....de rugweeen begonnen nu ook.
Ik kreeg een ruggeprik aangeboden en daar was ik inmiddels echt aan toe.....ik was ook zo moe en het deed zo,n pijn............helaas hoorde ik na een aantal uur wachten dat de anesthesist alleen in huis was en er steeds dingen tussenkwamen.....ik zat echt aan het plafond en toen sloeg de paniek toe...
Ik heb gegild en geschreeuwd en heel veel zijn we alleen gelaten.....ze reageerde soms na 50 minuten pas op de bel..........
Ik voelde persdrang en die verandering in weeen waren even wennen.....9 cm en een randje, ik moest op mijn zij met mijn ontstoken blaas en ik verging...
Twee uren lang heb ik geperst maar sven zat klem in mijn bekken, kon de draai niet maken. Blaas is geleegd van mij (verschrikkelijk met die ontsteking!!) terwijl ik een uur geleden mijn bed compleet onder had geplast tijdens een wee.
Op het laatste moment is Sven zonder vacuum geboren (gyn was die al aan het halen ah!) ....en lag hij op mijn buik.........
Het was een lange en zware bevalling en ik heb er, ook door de gang van zaken daar, een trauma aan overgehouden........wat een wanhoop en wat een paniek...
Na de geboorte van Sven, heb ik drie uren in mijn eigen rotzooi gelegen vanwege de drukte.........
Heel slecht begeleid en die ruggeprik die ik zo graag wilde en niet kreeg............vreselijk gemeen!
We gaan een gesprek aan met het ziekenhuis om te zorgen dat ze zich bewust worden van wat ze ons hebben aangedaan met die slechte begeleiding, afspraken niet nakomen, blaas legen (heb daardoor de infectie nu weer terug) en ga zo maar door.
Ben je verdorie in een ziekenhuis!
Niks is soepel gegaan tijdens mijn bevalling helaas....maar ow wat is het een heerlijk kereltje!!
Wat ben ik trots en gelukkig want ik ben mama nu!
Kan wel janken!
Ik heb 7 hechtingen in totaal en nu twee borstonstekingen maar hij is het allemaal waard!
De fles lukt ook goed.......
Wat hou ik van hem!
Hij is zo mooi!!
Meiden, het komt allemaal goed.....
Die hormonen.....pffffff ik wist niet dat er zo,n leeuwin in een moeder zat....je hebt werkelijk alles over voor je kleine mensje........alles!
Nu eerst wennen, er komt zoveel op je af.......af en toe even huilen kan niet anders, vooral in de avond!
Als je dan naar hem kijkt en hij kijkt naar jou.............o mijn god.............ons kindje...........wat hou ik van jou!
Liefs Jessica
De pijn werd steeds heftiger en ik verloor ook wat bloed......
Om 04.00 uur heb ik Udo wakker gemaakt en gezegd dat hij de vk mocht bellen....
Toen ze kwam zei ze dat ik 5 cm ontsluiting had.....op naar het ziekenhuis......
Hond Frits snel naar schoonzus gebracht en daar reden we dan.......wat spannend!
Daar aangekomen bleek ik maar 3 cm te hebben helaas........de pijn was heftig en de weeen bleven iets onregelmatig waardoor er besloten is mij aan de weeenopwekkers te leggen via het infuus. Dit heb ik als vreselijk ervaren omdat je aan het bed vast ligt en het zó onnatuurlijk snel heftig wordt dat je niet wennen kan aan de pijn.....de rugweeen begonnen nu ook.
Ik kreeg een ruggeprik aangeboden en daar was ik inmiddels echt aan toe.....ik was ook zo moe en het deed zo,n pijn............helaas hoorde ik na een aantal uur wachten dat de anesthesist alleen in huis was en er steeds dingen tussenkwamen.....ik zat echt aan het plafond en toen sloeg de paniek toe...
Ik heb gegild en geschreeuwd en heel veel zijn we alleen gelaten.....ze reageerde soms na 50 minuten pas op de bel..........
Ik voelde persdrang en die verandering in weeen waren even wennen.....9 cm en een randje, ik moest op mijn zij met mijn ontstoken blaas en ik verging...
Twee uren lang heb ik geperst maar sven zat klem in mijn bekken, kon de draai niet maken. Blaas is geleegd van mij (verschrikkelijk met die ontsteking!!) terwijl ik een uur geleden mijn bed compleet onder had geplast tijdens een wee.
Op het laatste moment is Sven zonder vacuum geboren (gyn was die al aan het halen ah!) ....en lag hij op mijn buik.........
Het was een lange en zware bevalling en ik heb er, ook door de gang van zaken daar, een trauma aan overgehouden........wat een wanhoop en wat een paniek...
Na de geboorte van Sven, heb ik drie uren in mijn eigen rotzooi gelegen vanwege de drukte.........
Heel slecht begeleid en die ruggeprik die ik zo graag wilde en niet kreeg............vreselijk gemeen!
We gaan een gesprek aan met het ziekenhuis om te zorgen dat ze zich bewust worden van wat ze ons hebben aangedaan met die slechte begeleiding, afspraken niet nakomen, blaas legen (heb daardoor de infectie nu weer terug) en ga zo maar door.
Ben je verdorie in een ziekenhuis!
Niks is soepel gegaan tijdens mijn bevalling helaas....maar ow wat is het een heerlijk kereltje!!
Wat ben ik trots en gelukkig want ik ben mama nu!
Kan wel janken!
Ik heb 7 hechtingen in totaal en nu twee borstonstekingen maar hij is het allemaal waard!
De fles lukt ook goed.......
Wat hou ik van hem!
Hij is zo mooi!!
Meiden, het komt allemaal goed.....
Die hormonen.....pffffff ik wist niet dat er zo,n leeuwin in een moeder zat....je hebt werkelijk alles over voor je kleine mensje........alles!
Nu eerst wennen, er komt zoveel op je af.......af en toe even huilen kan niet anders, vooral in de avond!
Als je dan naar hem kijkt en hij kijkt naar jou.............o mijn god.............ons kindje...........wat hou ik van jou!
Liefs Jessica
) wolk moet zitten!