<p>Hi,</p><p>Sinds de geboorte van mijn zoontje vind ik het leuk en interessant om de bevallingsverhalen van andere te horen/lezen.<br />Zijn er nog meer moeders die het leuk vinden om deze te delen of om deze van andere te lezen?<br />Misschien leuk om hierom te delen??</p>
Bevallingsverhalen delen?
- Onderwerp starter ANONYMOUS_USERNAME
- Startdatum
Ja, lijkt me interessant en leuk om te lezen!
Ikzelf weet vrij weinig meer van mijn bevalling, juist daarom vind ik het fijn om van andere te horen en lezen hoe zij het hebben ervaren.
Ikzelf weet vrij weinig meer van mijn bevalling, juist daarom vind ik het fijn om van andere te horen en lezen hoe zij het hebben ervaren.
Hoi, ik wil mijn verhaal graag met jullie delen! Al was het niet zo'n succes.
06-08-2019 zijn mijn vliezen om 03:15 spontaan gebroken met een zwangerschapsduur van 39+3. Die ochtend contact opgenomen met de verloskundige en zij is in de middag langs gekomen om wat dingetjes door te spreken. Ik voelde me super maar helaas geen wee te bekennen. De verloskundige vertelde me dat met langdurig gebroken vliezen (langer dan 24 uur) zij de bevalling niet meer mocht leiden en ik dan door verwezen zou worden naar het ziekenhuis. Ik heb op dat moment de keuze gemaakt om de volgende ochtend ingeleid te willen worden mocht de bevalling die dag niet doorzetten.
07-08-2019
Helaas die nacht geen weeën dus moesten wij ons om 06:30 uur melden in het ziekenhuis. Eenmaal aangekomen in het ziekenhuis kregen we een verloskamer toegewezen en zouden ze om 07:00 uur bij ons komen om mij een infuus te zetten en de weeën opwekkers aan te sluiten. Dit ging helaas niet zonder slag of stoot. Na 3 keer gehoord te hebben "oeps ik zit dwars door een bloedvat heen" en met naalden zoeken in mijn hand en pols heb ik aangegeven dat er iemand anders moest komen om het infuus te zetten. Dit is dan ook gebeurt. De tijd verstreek en nogsteeds bleven de weeën uit waarop er een verpleegkundige om 10:30 uur poolshoogte kwam brengen. Toen mijn vriend zei dat het slangetje waar de medicatie doorheen moest niet eens aangesloten was hebben ze dit alsnog gedaan. Maar ze waren even "vergeten" dat ze al op de hoogste dosis stonden en na een uur lag, liep en zat ik volledig verkrampt in de kamer. De uren verstreken en de dosering werd terug gezet, helaas had dit geen enkele zin meer. De dosering in mijn lichaam was zo hoog dat de enige kans op een natuurlijke bevalling nog mogelijk was door een ruggenprik te laten plaatsen. Zo gezegd zo gedaan en de ruggenprik zat erin. Na 2 uur kwam de verloskundige met het bericht dat de ontsluiting nogsteeds niet was doorgezet. Toen mijn vriend vroeg of de weeënopwekkers niet weer aan moesten reageerde de verloskundige met het antwoord "oh dat is misschien wel handig" eenmaal de weeënopwekkers weer aan ging het heel snel. Om 23:30 kreeg ik enorme persdrang en hebben we een verpleegkundige opgepiept. Ze belde met de verloskundige maar die kon zich niet voorstellen dat de ontsluiting zo snel was gegaan dat ik nu al op 10cm zou zitten. De verpleegkundige bleef en schrok van de persdrang die ik had, de katheter moest eruit en snel! Nogmaals gebeld met de verloskundige en die vond dat ze nog wel even tijd had om pauze te nemen. De verpleegkundige vond dat toch de katheter eruit moest en dit heeft ze dan ook gedaan. Om 23:40 uur mocht ik voorzichtig mee persen en besloot de verpleegkundige nogmaals de verloskundige te bellen. Zij kwam om 23:45uur binnen en om 23:49 uur lag ons meisje op mijn borst!
Het is niet wat ik me bij een ziekenhuis bevalling had voorgesteld, maar helaas kunnen we het niet meer over doen.
06-08-2019 zijn mijn vliezen om 03:15 spontaan gebroken met een zwangerschapsduur van 39+3. Die ochtend contact opgenomen met de verloskundige en zij is in de middag langs gekomen om wat dingetjes door te spreken. Ik voelde me super maar helaas geen wee te bekennen. De verloskundige vertelde me dat met langdurig gebroken vliezen (langer dan 24 uur) zij de bevalling niet meer mocht leiden en ik dan door verwezen zou worden naar het ziekenhuis. Ik heb op dat moment de keuze gemaakt om de volgende ochtend ingeleid te willen worden mocht de bevalling die dag niet doorzetten.
07-08-2019
Helaas die nacht geen weeën dus moesten wij ons om 06:30 uur melden in het ziekenhuis. Eenmaal aangekomen in het ziekenhuis kregen we een verloskamer toegewezen en zouden ze om 07:00 uur bij ons komen om mij een infuus te zetten en de weeën opwekkers aan te sluiten. Dit ging helaas niet zonder slag of stoot. Na 3 keer gehoord te hebben "oeps ik zit dwars door een bloedvat heen" en met naalden zoeken in mijn hand en pols heb ik aangegeven dat er iemand anders moest komen om het infuus te zetten. Dit is dan ook gebeurt. De tijd verstreek en nogsteeds bleven de weeën uit waarop er een verpleegkundige om 10:30 uur poolshoogte kwam brengen. Toen mijn vriend zei dat het slangetje waar de medicatie doorheen moest niet eens aangesloten was hebben ze dit alsnog gedaan. Maar ze waren even "vergeten" dat ze al op de hoogste dosis stonden en na een uur lag, liep en zat ik volledig verkrampt in de kamer. De uren verstreken en de dosering werd terug gezet, helaas had dit geen enkele zin meer. De dosering in mijn lichaam was zo hoog dat de enige kans op een natuurlijke bevalling nog mogelijk was door een ruggenprik te laten plaatsen. Zo gezegd zo gedaan en de ruggenprik zat erin. Na 2 uur kwam de verloskundige met het bericht dat de ontsluiting nogsteeds niet was doorgezet. Toen mijn vriend vroeg of de weeënopwekkers niet weer aan moesten reageerde de verloskundige met het antwoord "oh dat is misschien wel handig" eenmaal de weeënopwekkers weer aan ging het heel snel. Om 23:30 kreeg ik enorme persdrang en hebben we een verpleegkundige opgepiept. Ze belde met de verloskundige maar die kon zich niet voorstellen dat de ontsluiting zo snel was gegaan dat ik nu al op 10cm zou zitten. De verpleegkundige bleef en schrok van de persdrang die ik had, de katheter moest eruit en snel! Nogmaals gebeld met de verloskundige en die vond dat ze nog wel even tijd had om pauze te nemen. De verpleegkundige vond dat toch de katheter eruit moest en dit heeft ze dan ook gedaan. Om 23:40 uur mocht ik voorzichtig mee persen en besloot de verpleegkundige nogmaals de verloskundige te bellen. Zij kwam om 23:45uur binnen en om 23:49 uur lag ons meisje op mijn borst!
Het is niet wat ik me bij een ziekenhuis bevalling had voorgesteld, maar helaas kunnen we het niet meer over doen.
Ik vind het ook wel leuk mijn verhaal te delen!
Op 23 mei 2019 was ik 39+6 weken zwanger. M'n buik was gigantisch en ik heb toen bij de verloskundige aangegeven dat ik er wel klaar mee was. Ik ben diezelfde dag nog gestript. Helaas deed dit niks.
Op 24 mei 2019 ben ik met m'n man naar het ziekenhuis geweest. Dit was om te kijken of zij er net als de verloskundige de noodzaak van inzagen om mij in te leiden. De baby werd toen geschat op 4,4 kilo. (ik ben zelf heel klein ?) Ik mocht die zondag terug komen en zou een ballonnetje krijgen om zo de weeën op te wekken.
26 mei 2019 heb ik een ballonnetje gekregen en de weeën begonnen eigenlijk direct. Na 2 uur had ik 3 a 4cm ontsluiting. Na het uitvallen van het ballonnetje stopte de weeën helaas weer.
Op 27 mei 2019 moesten wij ''s ochtends om 7 uur weer in het ziekenhuis zijn. M'n vliezen zijn toen gebroken en middels het infuus werden m'n weeën opgewekt. Dit resulteerde in een weeën storm zonder enige progressie in de ontsluiting. Na 6 uur non stop weeën heb ik een ruggenprik gekregen en dit was een verademing. Helaas bleef de ontsluiting op 4 cm hangen en gaven de artsen aan dat de baby waarschijnlijk te groot was om via de natuurlijke manier eruit te komen. Na 8 uur weeën ben ik uiteindelijk ingestemd met een keizersnede en binnen een half uur had ik mijn zoontje in mijn armen.
Hij was 59 cm en 5514 gram. Dit had nooit gepast en ik ben blij met de uiteindelijke keuze voor een keizersnede.
Tijdens de keizersnede veel bloed verloren, maar verrassend snel hersteld.
M'n zoontje is nu 7 maanden oud en heeft inmiddels een normale lengte en is zelfs laag in gewicht.
Op 23 mei 2019 was ik 39+6 weken zwanger. M'n buik was gigantisch en ik heb toen bij de verloskundige aangegeven dat ik er wel klaar mee was. Ik ben diezelfde dag nog gestript. Helaas deed dit niks.
Op 24 mei 2019 ben ik met m'n man naar het ziekenhuis geweest. Dit was om te kijken of zij er net als de verloskundige de noodzaak van inzagen om mij in te leiden. De baby werd toen geschat op 4,4 kilo. (ik ben zelf heel klein ?) Ik mocht die zondag terug komen en zou een ballonnetje krijgen om zo de weeën op te wekken.
26 mei 2019 heb ik een ballonnetje gekregen en de weeën begonnen eigenlijk direct. Na 2 uur had ik 3 a 4cm ontsluiting. Na het uitvallen van het ballonnetje stopte de weeën helaas weer.
Op 27 mei 2019 moesten wij ''s ochtends om 7 uur weer in het ziekenhuis zijn. M'n vliezen zijn toen gebroken en middels het infuus werden m'n weeën opgewekt. Dit resulteerde in een weeën storm zonder enige progressie in de ontsluiting. Na 6 uur non stop weeën heb ik een ruggenprik gekregen en dit was een verademing. Helaas bleef de ontsluiting op 4 cm hangen en gaven de artsen aan dat de baby waarschijnlijk te groot was om via de natuurlijke manier eruit te komen. Na 8 uur weeën ben ik uiteindelijk ingestemd met een keizersnede en binnen een half uur had ik mijn zoontje in mijn armen.
Hij was 59 cm en 5514 gram. Dit had nooit gepast en ik ben blij met de uiteindelijke keuze voor een keizersnede.
Tijdens de keizersnede veel bloed verloren, maar verrassend snel hersteld.
M'n zoontje is nu 7 maanden oud en heeft inmiddels een normale lengte en is zelfs laag in gewicht.
Hoi hoi
Hierbij mijn bevallingsverhaal
9 juli 2018 een bloedhete dag net zoals de andere dagen was ik 40 weken zwanger en ben ik op mijn verzoek gestript. Helaas geen reactie en voor een week later weer een afspraak.
Vrijdag 13 juli, ik was chagrijnig wilde graag de stad in even weg. Samen met mijn moeder waggelend door de stad gelopen en een kaarsje gebrand. Ik heb heel de tijd geroepen dat het vrijdag de 13e werd ha ha savonds lekker een bbq gehad en daarna thuis in bad gaan liggen.
Vrijdag 13 juli 2300 ik kom uit bad en opeens denk ik huh ik had mij toch afgedroogd.. en ja hoor mijn vliezen zijn gebroken. Man lief geroepen maar die was nog even druk bezig wahua.. ik heb mezelf in bed gehezen om lekker nog even te slapen..
2340 ik heb rugpijn en ook echt rugpijn. Ik bel mijn moeder dat het begonnen is. Ze vraagt of ik het kan laten weten als ik naar t geboortecentrum ga.
0000 rug weeën ik bel de verloskundige de weeën komen vlug op elkaar
0030 4 centimeter ontsluiting, inmiddels een rug weeën storm. Wij maken ons gereed om naar t geboortecentrum te gaan.
1.00 Omdat ik helse rugweeen heb ga ik bij de verloskundige in de auto zij loods mij er door heen.
1.50 ik wil een ruggenprik, maar dat kan niet meer al 8 centimeter ontsluiting nu toch maar terug naar het plan om in bad te bevallen.
Heerlijk relax in bad zijn de rug weeën te doen.
3.53 na 30 minuten persen word onze mooie dochter geboren. Mijn wens een badbevalling mee maken is gelukt.
Naar mijn inzien heb ik een perfecte eerste bevalling gehad. Een snelle, zonder schade bad bevalling, nu hopen dat ik over 6 maanden nog een x zon mooie bevalling mee mag maken
Hierbij mijn bevallingsverhaal
9 juli 2018 een bloedhete dag net zoals de andere dagen was ik 40 weken zwanger en ben ik op mijn verzoek gestript. Helaas geen reactie en voor een week later weer een afspraak.
Vrijdag 13 juli, ik was chagrijnig wilde graag de stad in even weg. Samen met mijn moeder waggelend door de stad gelopen en een kaarsje gebrand. Ik heb heel de tijd geroepen dat het vrijdag de 13e werd ha ha savonds lekker een bbq gehad en daarna thuis in bad gaan liggen.
Vrijdag 13 juli 2300 ik kom uit bad en opeens denk ik huh ik had mij toch afgedroogd.. en ja hoor mijn vliezen zijn gebroken. Man lief geroepen maar die was nog even druk bezig wahua.. ik heb mezelf in bed gehezen om lekker nog even te slapen..
2340 ik heb rugpijn en ook echt rugpijn. Ik bel mijn moeder dat het begonnen is. Ze vraagt of ik het kan laten weten als ik naar t geboortecentrum ga.
0000 rug weeën ik bel de verloskundige de weeën komen vlug op elkaar
0030 4 centimeter ontsluiting, inmiddels een rug weeën storm. Wij maken ons gereed om naar t geboortecentrum te gaan.
1.00 Omdat ik helse rugweeen heb ga ik bij de verloskundige in de auto zij loods mij er door heen.
1.50 ik wil een ruggenprik, maar dat kan niet meer al 8 centimeter ontsluiting nu toch maar terug naar het plan om in bad te bevallen.
Heerlijk relax in bad zijn de rug weeën te doen.
3.53 na 30 minuten persen word onze mooie dochter geboren. Mijn wens een badbevalling mee maken is gelukt.
Naar mijn inzien heb ik een perfecte eerste bevalling gehad. Een snelle, zonder schade bad bevalling, nu hopen dat ik over 6 maanden nog een x zon mooie bevalling mee mag maken
Hoi hoi
Hierbij mijn bevallingsverhaal
9 juli 2018 een bloedhete dag net zoals de andere dagen was ik 40 weken zwanger en ben ik op mijn verzoek gestript. Helaas geen reactie en voor een week later weer een afspraak.
Vrijdag 13 juli, ik was chagrijnig wilde graag de stad in even weg. Samen met mijn moeder waggelend door de stad gelopen en een kaarsje gebrand. Ik heb heel de tijd geroepen dat het vrijdag de 13e werd ha ha savonds lekker een bbq gehad en daarna thuis in bad gaan liggen.
Vrijdag 13 juli 2300 ik kom uit bad en opeens denk ik huh ik had mij toch afgedroogd.. en ja hoor mijn vliezen zijn gebroken. Man lief geroepen maar die was nog even druk bezig wahua.. ik heb mezelf in bed gehezen om lekker nog even te slapen..
2340 ik heb rugpijn en ook echt rugpijn. Ik bel mijn moeder dat het begonnen is. Ze vraagt of ik het kan laten weten als ik naar t geboortecentrum ga.
0000 rug weeën ik bel de verloskundige de weeën komen vlug op elkaar
0030 4 centimeter ontsluiting, inmiddels een rug weeën storm. Wij maken ons gereed om naar t geboortecentrum te gaan.
1.00 Omdat ik helse rugweeen heb ga ik bij de verloskundige in de auto zij loods mij er door heen.
1.50 ik wil een ruggenprik, maar dat kan niet meer al 8 centimeter ontsluiting nu toch maar terug naar het plan om in bad te bevallen.
Heerlijk relax in bad zijn de rug weeën te doen.
3.53 na 30 minuten persen word onze mooie dochter geboren. Mijn wens een badbevalling mee maken is gelukt.
Naar mijn inzien heb ik een perfecte eerste bevalling gehad. Een snelle, zonder schade bad bevalling, nu hopen dat ik over 6 maanden nog een x zon mooie bevalling mee mag maken
Hierbij mijn bevallingsverhaal
9 juli 2018 een bloedhete dag net zoals de andere dagen was ik 40 weken zwanger en ben ik op mijn verzoek gestript. Helaas geen reactie en voor een week later weer een afspraak.
Vrijdag 13 juli, ik was chagrijnig wilde graag de stad in even weg. Samen met mijn moeder waggelend door de stad gelopen en een kaarsje gebrand. Ik heb heel de tijd geroepen dat het vrijdag de 13e werd ha ha savonds lekker een bbq gehad en daarna thuis in bad gaan liggen.
Vrijdag 13 juli 2300 ik kom uit bad en opeens denk ik huh ik had mij toch afgedroogd.. en ja hoor mijn vliezen zijn gebroken. Man lief geroepen maar die was nog even druk bezig wahua.. ik heb mezelf in bed gehezen om lekker nog even te slapen..
2340 ik heb rugpijn en ook echt rugpijn. Ik bel mijn moeder dat het begonnen is. Ze vraagt of ik het kan laten weten als ik naar t geboortecentrum ga.
0000 rug weeën ik bel de verloskundige de weeën komen vlug op elkaar
0030 4 centimeter ontsluiting, inmiddels een rug weeën storm. Wij maken ons gereed om naar t geboortecentrum te gaan.
1.00 Omdat ik helse rugweeen heb ga ik bij de verloskundige in de auto zij loods mij er door heen.
1.50 ik wil een ruggenprik, maar dat kan niet meer al 8 centimeter ontsluiting nu toch maar terug naar het plan om in bad te bevallen.
Heerlijk relax in bad zijn de rug weeën te doen.
3.53 na 30 minuten persen word onze mooie dochter geboren. Mijn wens een badbevalling mee maken is gelukt.
Naar mijn inzien heb ik een perfecte eerste bevalling gehad. Een snelle, zonder schade bad bevalling, nu hopen dat ik over 6 maanden nog een x zon mooie bevalling mee mag maken
Hoi hoi,
Ik wil mijn bevallingsverhaal ook wel delen. Alleen is het niet zo positief of leuk om te lezen. Maar goed, ik ben in de 40 wk 2 keer gestript zonder resultaat waardoor ik met 41+4 weken uiteindelijk werd ingeleid.
In de ochtend ballon eruit, vliezen gebroken en aan de weeënopwekkers. Werd snel heftig en bleek een weeënstorm te hebben. Vroeg om de ruggenprik maar de anaesthesist 'zou nog komen'. Toch niet gekregen. Ik kreeg drang en bleek volledige ontsluiting te hebben. Vervolgens een uur geperst maar het hoofdje verscheen steeds en trok weer weg naar binnen. Mijn benen werden omhoog geduwd verschillende handelingen gedaan. Uiteindelijk werd er geschreeuwd dat ik op handen en knieën moest draaien ( intussen de noodknop ingedrukt en 10 a 15 man met witte schorten in de kamer). De arts heeft met haar hand in mij de arm van mijn dochter eruitgetrokken en zo is ze geboren. Ze bleek een ernstige schouderdystocie te hebben. ( schouders die vast zitten waardoor ze er niet uit kwam). Gevolg zuurstoftekort, reanimatie, opname van 3 dagen aan de monitor.
Nu weer zwanger ben zo bang dat ik het weer ga meemaken allemaal.. maar goed we blijven positief.
Ik wil mijn bevallingsverhaal ook wel delen. Alleen is het niet zo positief of leuk om te lezen. Maar goed, ik ben in de 40 wk 2 keer gestript zonder resultaat waardoor ik met 41+4 weken uiteindelijk werd ingeleid.
In de ochtend ballon eruit, vliezen gebroken en aan de weeënopwekkers. Werd snel heftig en bleek een weeënstorm te hebben. Vroeg om de ruggenprik maar de anaesthesist 'zou nog komen'. Toch niet gekregen. Ik kreeg drang en bleek volledige ontsluiting te hebben. Vervolgens een uur geperst maar het hoofdje verscheen steeds en trok weer weg naar binnen. Mijn benen werden omhoog geduwd verschillende handelingen gedaan. Uiteindelijk werd er geschreeuwd dat ik op handen en knieën moest draaien ( intussen de noodknop ingedrukt en 10 a 15 man met witte schorten in de kamer). De arts heeft met haar hand in mij de arm van mijn dochter eruitgetrokken en zo is ze geboren. Ze bleek een ernstige schouderdystocie te hebben. ( schouders die vast zitten waardoor ze er niet uit kwam). Gevolg zuurstoftekort, reanimatie, opname van 3 dagen aan de monitor.
Nu weer zwanger ben zo bang dat ik het weer ga meemaken allemaal.. maar goed we blijven positief.