<p>Hallo allemaal,</p><p>Graag zou ik willen weten of jullie hier ook mee te maken hebben. Ik heb een dochter, zij wordt in september drie. Onlangs hebben mijn vriend en ik besloten dat er geen tweede kind komt. De grootste reden hiervoor is dat ik de zwangerschap als zeer zwaar heb ervaren. Mijn angst om nog een keer zwanger te zijn is groter dan mijn wens voor een tweede. </p><p>Voor ons is het prima met onze dochter. We zijn hartstikke happy. Het enige wat ik lastig vind, zijn de reacties uit de omgeving. Een paar mensen die mij goed kennen, snappen heel goed dat ik er niet nog een keer aan begin. Die hebben van dichtbij gezien wat de zwangerschap met mij deed.</p><p>Maar de reacties van anderen zijn soms niet mals. Het is zielig voor mijn dochter, ik moet het er maar voor over hebben, later krijg ik spijt. Ik vind het vervelend dat ik die opmerkingen krijg. Zijn hier meer ervaringen mee? Waarom is het zo gek om één kind te willen? </p><p> </p><p>Groetjes Kim</p>
Bewust één kind, reacties van omgeving
- Onderwerp starter Kimmie84
- Startdatum
Met je laatste vraag suggereer je eigenlijk dat de mensen met commentaar gelijk hebben. Daar ben ik het niet mee eens. Mensen zijn snel geneigd dingen die niet helemaal volgens de standaard zijn meteen "raar" te vinden. En helaas ook om dit meteen te pas en te onpas te benoemen. Dat zegt meer over die mensen dan over jullie en jullie keuze. Dus laat je niet gek maken! Het is jullie leven en jullie nemen daarin de beslissingen.
Twee is de standaard, heb je minder of meer kinderen dan twee, dan zijn er mensen die er commentaar op hebben.. Net als dat er mensen zijn die een mening hebben (en die dan ook graag geven..) over hoe je je kind opvoed, over wat je kind eet/drinkt, etc.
Lekker laten kletsen die mensen en genieten van je mooie gezin! Vraag je vooral niet af of het gek is om één kind te hebben, als het voor jullie goed voelt zo, dan is het toch goed?
Lekker laten kletsen die mensen en genieten van je mooie gezin! Vraag je vooral niet af of het gek is om één kind te hebben, als het voor jullie goed voelt zo, dan is het toch goed?
Wij hebben ook getwijfeld (we zijn 2 kinderen verloren en hebben nu 1 kind om voor te zorgen). Lees maar eens wat onderzoeken. Daaruit blijkt dat het ook heel positief kan zijn voor het kind om geen broers en zussen te hebben. Citeer uit die onderzoeken en je hebt altijd een gevat antwoord klaar 
Leg het naast je neer, laat die mensen maar kletsen. Ik heb er vorig jaar ook een podcast over geluisterd, vond ik een verrassend leuke podcast! Gaat over waarom twee kinderen de standaard is. Volgens mij heet die "de tweede" ofzo, maar als je zoekt op "podcast tweede kind" vind je hem vast.
Twee kinderen is de standaard, that's it en dat is waarom mensen er zo nodig iets van moeten vinden. Wij hebben nu een zoontje van bijna 1 en we weten het ook nog niet, of we ooit een tweede willen - vond zwanger zijn kort gezegd ook vreselijk en mijn eigen zelfbeeld weer 'terugvinden' heel moeilijk na de zwangerschap.
Hebben de box verkocht (gebruikten hem niet, geen plek om hem 'op te slaan' en mochten we er ooit nog een keer een nodig hebben toch kopen we er wel weer een op marktplaats). Ook daar kreeg ik vanuit mijn omgeving (ouders, schoonouders) direct reacties op: "oh? Geen tweede dus?". Idem met de kleine maatjes babykleding. Mensen vinden overal wel wat van! En om antwoord te geven op je vraag: het is helemaal niet raar om één kind te willen, dat moet je lekker zelf weten en is zeker niet zielig voor je kind.
Twee kinderen is de standaard, that's it en dat is waarom mensen er zo nodig iets van moeten vinden. Wij hebben nu een zoontje van bijna 1 en we weten het ook nog niet, of we ooit een tweede willen - vond zwanger zijn kort gezegd ook vreselijk en mijn eigen zelfbeeld weer 'terugvinden' heel moeilijk na de zwangerschap.
Hebben de box verkocht (gebruikten hem niet, geen plek om hem 'op te slaan' en mochten we er ooit nog een keer een nodig hebben toch kopen we er wel weer een op marktplaats). Ook daar kreeg ik vanuit mijn omgeving (ouders, schoonouders) direct reacties op: "oh? Geen tweede dus?". Idem met de kleine maatjes babykleding. Mensen vinden overal wel wat van! En om antwoord te geven op je vraag: het is helemaal niet raar om één kind te willen, dat moet je lekker zelf weten en is zeker niet zielig voor je kind.
Hou in gedachten dat het nooit goed is. 1 kind is niet goed, 2 kinderen kort op elkaar is niet goed, 2 kinderen met een groter leeftijd verschil is niet goed, meer dan 2 is niet goed, bij 2 laten is niet goed...
Ik ben zelf 39 weken zwanger van de 2e. Dat de jongens kort op elkaar zitten vinden mensen gek. Maar als ik zeg dat er geen 3e komt, vinden mensen dat ook gek... Snap jij het nog?
Mijn zwangerschappen zijn ook echt geen feestje en alleen daarom komt er echt geen 3e. Kindje is welkom, zwangerschap absoluut niet! Dus ik begrijp zeker waarom je het bij 1 wilt laten!
Het is toch jullie gezin en andere hebben nou eenmaal graag commentaar. Niks van aantrekken en je hoeft jezelf echt niet te verdedigen!
Ik ben zelf 39 weken zwanger van de 2e. Dat de jongens kort op elkaar zitten vinden mensen gek. Maar als ik zeg dat er geen 3e komt, vinden mensen dat ook gek... Snap jij het nog?
Mijn zwangerschappen zijn ook echt geen feestje en alleen daarom komt er echt geen 3e. Kindje is welkom, zwangerschap absoluut niet! Dus ik begrijp zeker waarom je het bij 1 wilt laten!
Het is toch jullie gezin en andere hebben nou eenmaal graag commentaar. Niks van aantrekken en je hoeft jezelf echt niet te verdedigen!
Hey!
Hier in verwachting van eerste kind (36 week) maar daar blijft het ook bij. Wij hebben ook bewust gekozen voor 1 kind omdat ik hartpatiënt ben en zwangerschap zwaarder is maar ook zou het financiële heel zwaar worden voor ons met 2. Met ons 3en voelen wij ons compleet.
Krijg van omgeving vergelijkbare reacties hoor. Van een is maar alleen etc. Gekste reactie die ik heb gehoord is van als je kind overlijd heb je niks meer om voor te leven en met 2 moet je dan door als ouder zijnde. Moet wel zeggen dat het komt van iemand dichtbij en oudere generatie waarin die gedachtegang vrij normaal is maar ik wist niet wat ik daarop moest zeggen... maar zo zullen er nog meer reacties komen. Ik probeer het ook van me af te schuiven.
Ik ben zelf enig kind en vond het niet erg. Veel aandacht van beide ouders en erg sociaal daardoor, kon als kind makkelijk vrienden maken.
Ik kreeg als kind wel vaak opmerking van ouders als ze vroegen of ik nog broertje of zusjes had en hoorde dat ik enig kind ben van "oh dan word je vast veel verwend en veel speelgoed etc". Vond ik nooit zo leuk maar vind je ook een weg in. dus heel herkenbaar wat je schrijft!
Hier in verwachting van eerste kind (36 week) maar daar blijft het ook bij. Wij hebben ook bewust gekozen voor 1 kind omdat ik hartpatiënt ben en zwangerschap zwaarder is maar ook zou het financiële heel zwaar worden voor ons met 2. Met ons 3en voelen wij ons compleet.
Krijg van omgeving vergelijkbare reacties hoor. Van een is maar alleen etc. Gekste reactie die ik heb gehoord is van als je kind overlijd heb je niks meer om voor te leven en met 2 moet je dan door als ouder zijnde. Moet wel zeggen dat het komt van iemand dichtbij en oudere generatie waarin die gedachtegang vrij normaal is maar ik wist niet wat ik daarop moest zeggen... maar zo zullen er nog meer reacties komen. Ik probeer het ook van me af te schuiven.
Ik ben zelf enig kind en vond het niet erg. Veel aandacht van beide ouders en erg sociaal daardoor, kon als kind makkelijk vrienden maken.
Ik kreeg als kind wel vaak opmerking van ouders als ze vroegen of ik nog broertje of zusjes had en hoorde dat ik enig kind ben van "oh dan word je vast veel verwend en veel speelgoed etc". Vond ik nooit zo leuk maar vind je ook een weg in.
dus heel herkenbaar wat je schrijft! Het doet je misschien wat omdat het een gevoelig onderwerp is; ik denk dat de herinnering naar je zwangerschap en bevalling het zo vervelend maken voor je. Probeer eerst dit een plek te geven. Ik heb een paar jaar geleden emdr gehad voor de verwerking van een traumatische bevalling en dit heeft me gelukkig uit die nare toestand gehaald waar ik in was blijven hangen. Er ging een knop om en gek genoeg kan ik toch terugkijken op de mooie kanten van die bevalling.
Wij hebben na onze eerste ook een lange tijd geen 2e gekregen; het is werkelijk zo erg hoe mensen die dicht bij me staan hebben gereageerd en wat voor gemene en gevoelloze opmerkingen ik kreeg. Gek genoeg waren het altijd vrouwen en gebeurde zoiets nooit als mijn man erbij was. Dus ik voelde me ook eenzaam hierin, toch best gek wat vrouwen elkaar aandoen.
Wat ook wel opvallend is, is dat ik die mensen die ooit zo gemeen waren uit m'n leven heb gezet; niet bewust, het is zo gelopen maar denk ook dat ik ze hierom niet meer heb opgezocht of onbewust heb genegeerd ofzo.
Het maakt eigenlijk niet uit wat het onderwerp is, denk ik, mensen hebben altijd een mening over je en alleen diegenen die ervaren zijn of een goede inlevingsvermogen hebben daar kan je wat mee. Ik hoef gelukkig ook niet iedereen mijn verhaal te doen en heb geen tijd om me steeds zo open te stellen, ik weet bij wie ik dat wel of niet kan doen en als ik dan toch een rare opmerking krijg, dan heb ik respect voor de mening en ga ik over op een ander onderwerp, het doet me niet zoveel meer.
Ik weet uit ervaring hoe lang het verwerken van een traumatische bevalling kan duren; het komt ook na een poos terug als je hier niets mee doet. Ik vind dat echt zonde!! Als je dit een plek geeft, dan kan je alles wat beter aan zo ook die rare mensen die doelloos anderen het leven zuur maken omdat ze zelf niet goed in hun vel zitten.
En nee, 1 kind hebben is ook erg leuk en hebben wij enorm van genoten!! Doe datgene wat je hart je ingeeft en maak het beste van je leven, je komt maar 1 keer op de wereld en de tijd gaat zo snel voorbij!
Wij hebben na onze eerste ook een lange tijd geen 2e gekregen; het is werkelijk zo erg hoe mensen die dicht bij me staan hebben gereageerd en wat voor gemene en gevoelloze opmerkingen ik kreeg. Gek genoeg waren het altijd vrouwen en gebeurde zoiets nooit als mijn man erbij was. Dus ik voelde me ook eenzaam hierin, toch best gek wat vrouwen elkaar aandoen.
Wat ook wel opvallend is, is dat ik die mensen die ooit zo gemeen waren uit m'n leven heb gezet; niet bewust, het is zo gelopen maar denk ook dat ik ze hierom niet meer heb opgezocht of onbewust heb genegeerd ofzo.
Het maakt eigenlijk niet uit wat het onderwerp is, denk ik, mensen hebben altijd een mening over je en alleen diegenen die ervaren zijn of een goede inlevingsvermogen hebben daar kan je wat mee. Ik hoef gelukkig ook niet iedereen mijn verhaal te doen en heb geen tijd om me steeds zo open te stellen, ik weet bij wie ik dat wel of niet kan doen en als ik dan toch een rare opmerking krijg, dan heb ik respect voor de mening en ga ik over op een ander onderwerp, het doet me niet zoveel meer.
Ik weet uit ervaring hoe lang het verwerken van een traumatische bevalling kan duren; het komt ook na een poos terug als je hier niets mee doet. Ik vind dat echt zonde!! Als je dit een plek geeft, dan kan je alles wat beter aan zo ook die rare mensen die doelloos anderen het leven zuur maken omdat ze zelf niet goed in hun vel zitten.
En nee, 1 kind hebben is ook erg leuk en hebben wij enorm van genoten!! Doe datgene wat je hart je ingeeft en maak het beste van je leven, je komt maar 1 keer op de wereld en de tijd gaat zo snel voorbij!