Bewust kiezen voor 1 kindje ?!

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi mama's



Ik lees regelmatig op dit forum dat andere mama's van een kindje van
+/- 1 jaar oud alweer zwanger zijn van de tweede, als ik dat lees dan
kriebelt het ergens wel, maar tegelijkertijd lijkt het me looooodzwaar,
2 babies. Ik denk dat als je het in je hart graag wilt, dat je er dan
ook tegen opgewassen bent. Toch heb ik vooraf al heel bewust met mijn
man afgesproken dat wij 1 kind willen. Dan kun je hem (hij heeft
Maarten) ook echt alle aandacht geven.



Daar komt nog iets anders bij, ik heb een tamelijk riskante bevalling
gehad. Het begon allemaal heel normaal, maar na 22 uur ellende is
besloten tot een spoedkeizersnede, omdat de navelstreng om zijn nekje
zat en hij met zijn zuurstof in de knoop zou gaan komen. Daarbij is op
het moment supreme mijn baarmoeder vrijwel helemaal doorgescheurd. Ik
moest zo snel gehecht worden, dat de gyn niet kon zeggen of ze nou wel
of niet mijn nieren had meegenaaid... (gelukkig niet). Afijn, een
tweede zwangerschap vind ik alleen al om die reden heel eng en ik vraag
me af of er iemand is die iets soortgelijks heeft meegemaakt...



Toei

Annemieke

 
hoi ik heb een zoontje van 6 1/2 maand.
De zwangerschap en bevalling gingen prima had nergens last van maar ondanks dat hebben we toch grotendeels besloten om het bij 1 kind te houden niet omdat we het niet willen maar omdat we ons zoontje echt alles willen geven.
Niet dat je 2 of 3 kinderen ook niet alles kunt geven maar financieel gezien lijkt het ons beter, ik weet ook wel dat mensen vaak zeggen 1 komt groot dus 2 of 3 ook wel ja dat klopt maar bedenk wel dat alles steeds duurder wordt.
Als ons zoontje straks een goede opleiding kan gaan doen dan willen we het wel kunnen betalen voor hem en niet dat we moeten zeggen dat we het financieel niet aankunnen.
En wie weet bedenken we ons nog wel.
WAnt als je zn klein hummeltje ziet dan gaat het toch wel kriebelen.
 
Hallo Annemiek.
Wij hebben sinds onze dochter geboren is (word eind maart 2) een hele tijd gedacht dat we het ook maar bij één kindje zouden houden. Leek ons ook veel makkelijker allemaal en minder druk. Toch hebben we besloten om nog een kindje erbij te nemen. Als we naar onze dochter kijken houd ze erg van gezelligheid een broerje of zusje zou ze denk ik erg leuk vinden. Als ons later iets overkomt staat ze er ook niet alleen voor. En natuurlijk vinden wij het ook gezellig. één kindje (word denk ik) een zorgekindje, met twee kindjes word je een stuk makkelijker. Dit hoor ik dan weer van vrienden en kennisen. We hebben er wel bewust voor gekozen om ze niet te snel achter elkaar te doen, ( Ben n.l nog niet zwanger).   Het lijkt ons een stuk makkelijker als onze dochter wat zelfstandiger is. We wachten eerst haar verjaardag even af.
Groeten van Susan.
 
Hi

wij houden het ook bij onze zoon, er komt voor hem geen zus of broer bij. Na de bevaling hebben we een spannende tijd meegemaakt met zijn gezondheid, alles is goed gekomen en zo erg was het allemaal ook niet, maar toch hakt er toch in. Ik zou dat niet een tweede keer willen meemaken. Dat is echt niet de enige reden, want wij (vriend en ik) willen ons leven leiden zoals we dat altijd al deden, dus gewoon op vakantie kunnen gaan etc. etc. en dat willen we ook aan onze zoon meegeven, bij een tweede zal dat niet lukken financieel gezien. Ik heb het natuurlijk niet alleen over vakantie, maar ook leuke kleding, dagjes weg naar bv. dierentuin, pretpark, weekendjes weg, nu nog niet maar straks sporten etc. en natuurlijk de eventuele studie. En als mijn zoon straks 4 jaar is wil ik minder gaan werken zodat ik thuis ben als hij vrij is, dat zal met een tweede ook minder worden.

Persoonlijk vind ik het echt onzin, die kreten als 1 is geen, en straks staat hij er   alleen voor. Er zijn genoeg broers en zussen die een hekel aan elkaar hebben en kan hij straks met ons meenemen op vakantie, dat is veel leuker dan je broer of zus die jonger is.

Groetjes,
lia
 
Hallo
Wij hebben een zoontje van 16 maanden en zijn hier super gelukkig mee. Zoals we er nu over denken blijft hij ook ons enige kindje. Als ik kijk naar de wereld om me heen dan vind ik het voor hem straks al zwaar genoeg.  Ik vind het argument "voor de gezelligheid van broertjes of zusjes" niet doorslaggevend om  over een 2de kindje na te denken.
En dan is het natuurlijk nog maar de vraag of het een tweede keer lukt en of alles goed mag gaan.
Maar misschien denk ik er over een jaar weer heel anders over, ik weet het niet.
Het allerbelangrijkste vind ik dat je je hart moet volgen, welke weg je hierin je ook wilt bewandelen.
Succes met je overwegingen!
Groetjes
 
Hallo,
Ik wil graag reageren vanuit een andere invalshoek, namelijk als kind alleen!
Ik heb geen broers en zussen en dat heb ik altijd heel erg gevonden. Als kind begreep ik niet waarom (naar mijn idee) iedereen broertjes en zusjes had, en ik helemaal niemand!
Ik heb hele lieve ouders, die alles voor mij over hadden(vakanties studeren etc), zonder mij te verwennen. Maar ik ben wel heel beschermd opgevoed. Mijn ouders waren streng en ik heb, zeker als puber, me vaak erg verdrietig gevoeld omdat ik me zo alleen voelde. Terwijl ik toch genoeg vriendinnen had. Vooral tijdens vakanties had ik last van "mijn alleen zijn". Je moet zonder broertje of zusje op onderzoek uit (naar het zwembad, de speeltuin etc). Nou leg ik makkelijk contact, maar ondanks dat vond ik het erg vervelend altijd mezelf te moeten vermaken (ook al hadden mijn ouders veel aandacht voor me hoor!).
Ik ben nu zelf moeder en mijn grootste wens is een groot gezin, nu heb ik een zoontje van 5 maanden en ik zou het heel erg vinden als het om wat voor reden dan ook niet mogelijk is om nog een kindje te krijgen... juist omdat ik weet hoe het is om alleen te zijn!

Ik snap heel goed dat dit mijn persoonlijke beleving is. En er zullen vast ook wel enig-kinderen zijn die het heerlijk vonden alleen. Maar ik wil jullie toch mijn verhaal laten horen, als ervarings-deskundige!

dag! Rita
 
hallo allemaal,

Ook wij wilde erst geen tweede kindje, we waren heel blij een gezond kindje te hebben mogen krijgen. ik zeg dit ivm met medische redenen. wij denken er serieus over na om pleegouders te worden. Er zijn genoeg kinderen in nederland die niet bij hun eigen ouders kunnen wonen, je kunt bepaalde voorkeuren aangeven zoals een leeftijd en het geslacht. Financieel is dit ook anders, je krijgt heel veel vergoed NIET DAT JE HET DAARVOOR MOET DOEN. ook kun je aangeven of je kinderen voor korte duur wil of voor langere tijd. maar realiseer wel dat het doel is dat het kind uiteindelijk terug gaat naar de ouders. er zijn natuurlijk altijd situatie's waarbij men van te voren weet dat dit niet mogelijk is. kijk anders eens op www.pleegkinderen.nl

groetjes nancy

ps je kunt niet zomaar pleegouder worden je word wel op bepaalde dingen gescreend, of je een verklaring van goed gedrag kunt krijgen etc.
 
Hoi,
Tja dit is en blijft een onderwerp waar je mee bezig bent en soms blijft.
Echter wat je ook kiest, het is jullie keuze en besluit. Niet die van een ander.
Alle argumenten kun je noemen voor 1 of meer kinderen en het meeste klopt ook
van beide kanten bekeken. Maar dat maakt niets uit. Het is jullie leven.
Wij hebben een zoontje van bijna 18 maand en we willen graag een tweede.
Maar om medische redenen van mezelf moeten we helaas wachten en dan maar kijken
of het uberhaupt lukt.. We zijn gezegend met een gezonde zoon en daar zijn we al
heel blij mee. In de toekomst kijken kunnen we toch niet.
Ik hoop dat iedereen de keuze maakt die hem/haar gelukkig maakt.
Gelukkige ouders zijn de beste start voor een kinderleventje.
Groetjes Melanie mmv Quinten
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan