Mijn vader komt ongeveer 1x per maand. Soms nodig ik hem uit om te komen eten, soms komt hij zo even langs. Hij ontvangt niet vaak mensen thuis. Daarnaast ziet hij Julian bij familiegelegenheden.
Mijn schoonvader en zijn vrouw zien hem momenteel eigenlijk alleen op verjaardagen. We (of eigenlijk mijn vriend) zijn bezig de relatie weer op te bouwen, nadat we elkaar een jaar niet hebben gezien/gesproken.
Mijn schoonmoeder ziet Julian het meest, maar we lopen zeker de deur niet plat. Daar heb ik ook zeker geen behoefte aan. Zou ik met mijn eigen moeder, als ze nog geleefd had, ook niet doen. Hoewel ik denk dat mijn moeder een ander soort betrokkenheid had gehad, dan mijn schoonmoeder.
De opvattingen over opvoeden van mijn schoonmoeder en die van mij staan bijna haaks op elkaar en daar komt bij dat ze zelf met chronische, psychische klachten leeft, mede daardoor zou ik Julian niet graag bij haar alleen laten.
Wij hebben ook nog een aantal oma's (onze eigen oma's dus) en die zouden Julian ook wel wekelijks willen zien, maar behalve dat dat niet haalbaar is, wil ik dat ook niet; dan zouden we alle weekenden moeten besteden aan familie en houden we straks geen vrienden of tijd voor onszelf over.
Trek je niet teveel van je schoonmoeder aan; als ze haar kleinkind vaker wil zien kan ze ook zelf langs komen. Dat doet mijn schoonmoeder wel als het haar te lang duurt. Dan komt ze rond etenstijd en helpt mee Julian naar bed te brengen en leest een verhaaltje voor. Het hoeft toch ook niet allemaal van 1 kant te komen?
Groetjes,
Ellen
Mijn schoonvader en zijn vrouw zien hem momenteel eigenlijk alleen op verjaardagen. We (of eigenlijk mijn vriend) zijn bezig de relatie weer op te bouwen, nadat we elkaar een jaar niet hebben gezien/gesproken.
Mijn schoonmoeder ziet Julian het meest, maar we lopen zeker de deur niet plat. Daar heb ik ook zeker geen behoefte aan. Zou ik met mijn eigen moeder, als ze nog geleefd had, ook niet doen. Hoewel ik denk dat mijn moeder een ander soort betrokkenheid had gehad, dan mijn schoonmoeder.
De opvattingen over opvoeden van mijn schoonmoeder en die van mij staan bijna haaks op elkaar en daar komt bij dat ze zelf met chronische, psychische klachten leeft, mede daardoor zou ik Julian niet graag bij haar alleen laten.
Wij hebben ook nog een aantal oma's (onze eigen oma's dus) en die zouden Julian ook wel wekelijks willen zien, maar behalve dat dat niet haalbaar is, wil ik dat ook niet; dan zouden we alle weekenden moeten besteden aan familie en houden we straks geen vrienden of tijd voor onszelf over.
Trek je niet teveel van je schoonmoeder aan; als ze haar kleinkind vaker wil zien kan ze ook zelf langs komen. Dat doet mijn schoonmoeder wel als het haar te lang duurt. Dan komt ze rond etenstijd en helpt mee Julian naar bed te brengen en leest een verhaaltje voor. Het hoeft toch ook niet allemaal van 1 kant te komen?
Groetjes,
Ellen