Bijna 1 jaar……

<p>                                                                                                                                                                                                                                                                                                         Onze zoon, inmiddels 10 maanden, slaapt al een week of 5 zeer  moeizaam savonds. Hij wordt veel wakker waar die voorheen veel doorsliep. Waarschijnlijk nog de laatste naweeën van de  slaapregressie die 6 weken kan duren las ik. Omdat die echt niet meer wil slapen beland die vaak bij ons in bed. Nu ben ik benieuwd  naar ervaringen van andere ouders met de 9 maanden regressie. Hebben jullie er ook echt weken last van gehad? Je leest dat zo’n  regressie ineens komt opzetten (was bij ons ook het geval op een  ”normale” woensdag) en ook ineens weer voorbij kan zijn. Nu vind  ik                                                                                                                                                                                                                               dat laatste moeilijk te geloven als je er midden in zit ? . Hoe is dat bij  jullie gegaan? Hield het opeens op? Hebben jullie er nog iets speciaals voor gedaan? Of is het gewoon pappen en nathouden en de storm uitzitten? We zijn er zo aan toe om de avonden weer voor ons zelf te hebben .. .                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                       Ik merk dat we als ouders steeds meer toe zijn aan het moment dat onze kleine man één jaar wordt. De echte babytijd hebben we een beetje gehad om heel eerlijk te zijn. Meer ouders die zich hierin herkennen? We horen in onze omgeving dat als ze eenmaal 1 worden het allemaal weer wat makkelijker en leuker wordt en dat je weer wat meer kunt gaan ondernemen…..ben benieuwd of jullie dit ook zo hebben ervaren….. alvast bedankt voor jullie reacties!!</p>
 
Bij ons wat deze periode betreft slapen ook zeer heftig en vond hem ook behoorlijk lang duren. Moeilijk in slaap komen en vervolgens heel vaak wakker worden en uiteindelijk tussen ons in slapen. Op een gegeven moment zagen we een patroon: slecht in slaap vallen betekende wel in de nacht doorslapen in eigen bed. Goed in slaap vallen betekende een slechte nacht en tussen ons in slapen. Ik heb hier toen ook een topic geopend en kreeg toen de tip om heel bewust 2-3-4 slaapschema aan te houden. Dit heeft ons heel goed geholpen en uiteindelijk sliep ze weer lekker door. Ze is nu 15 maanden en in slaap vallen in de avond kan ze niet alleen. We zitten erbij en dan komt ze nog een of twee keer overeind voor een kus en dan slaapt ze. Als we van haar kamer af gaan, is ze gelijk in tranen en als we dit te lang laten duren, ontroostbaar. Wij kiezen er dus voor om even bij haar te blijven, totdat ze lekker slaapt. Ongeveer een keer in de week, slaapt ze tussen ons in. Er zijn genoeg mensen die dat absoluut niet willen/doen, prima maar mijn dametje heeft dat op dat moment nodig om goed te slapen. En als zij goed slaapt, dan slapen wij ook goed. Naast haar bed zitten midden in de nacht heeft geen zin, want zodra je opstaat is ze gelijk weer wakker. Nu ze overgegaan is op een lang middagdutje, was het ook weer zoeken naar de beste wakkertijden voor haar. Ze slaapt nu het beste van 11.00 tot 14.00. Hopelijk kunnen we dat binnenkort een beetje verschuiven zodat we weer samen kunnen lunchen, maar voor nu is het prima zo. Het blijft steeds opnieuw zoeken naar wat het beste is voor je kindje en dat kan soms best pittig zijn. Heel veel succes en de avonden krijg je echt weer terug.
 
Mn jongste is nu 21 maanden en jaaaa, het is vanaf 15 maanden echt veel leuker! Nier direct de dag nadat ze 1 jaar zijn hoor ;) Hier begon het vanaf 15 maanden echt makkelijker te worden, dan gaan ze over op 1 lang dutje van 12.00-15.00 ofzo en ging het in de avond ook beter..

Maaaaaarrrr de ene slaapregressie volgt de andere op hoor ;) Ze heeft weken dat ze heerlijk slaapt, maar ook weken (nu ook weer) dat zelfstandig in slaap vallen in de avond onmogelijk is, of dat ze gewoon écht niet moe is en pas om 21.00 slaapt, of toch halverwege de nacht tussenin belandt. Ook nu ze dus bijna 2 is ;)

Dus verwacht alsjeblieft niet teveel op de dag dat je kindje 1 wordt, want er kan zomaar nog een heel jaar aankomen van gebroken nachten. Geen flesjes en huilende baby meer, wel een drammende dreumes die krijsend in z'n bed staat, ik weet eerlijk gezegd niet wat beter is, haha!

Mn oudste is 3.5 en pas vanaf 2 jaar kon ik er vanuit gaan dat ze meestal wel doorliep en op die leeftijd kun je er ook beter mee communiceren dus dan wordt het écht beter! Maar ook nu ze 3.5 is, roept ze geregeld nog in de nacht voor een plas, ern enge droom, een slokje water etc... zucht....
 
Ah hier bijna 9 maanden hetzelfde "slaapdrama" haha. Meestal gaat het zo geleidelijk weer beter dat we pas merken dat het weer minder gaat als er weer een sprongetje of tandje komt ?
 
Bij ons was 10/11 maanden 2 maanden lang drama met slapen. Veel huilen en lang doen over inslapen. Maar het ergste vond ik dat als ze snachts wakker werd, ze dan gewoon 1 tot 3 uur lang wakker bleef. Huilerig als ik haar achter liet, geen honger, erg moe. Echt geen zin in als ik zelf wel lekker lag te slapen. Maar je moet wel. Hier hielp bij ons in bed ook niet. Dan bleef ze een feestje bouwen. Dus wij hebben gewoon gedaan wat we altijd deden en gehoopt dat het weer over ging. Ze is net 1 en ik zie dat ze sinds een week of 2 a 3 ineens een heleboel meer snapt. Sindsdien slaapt ze snachts ook weer iets beter. Maar de helft van de nachten moet je er evengoed uit hoor. En ze blijft een enorm vroege vogel. Dat lange wakker blijven is wel een stuk minder geworden. 
 
Hoeveel slaapt hij nog overdag? Toen onze zoon slechter begon te slapen in de nacht, zijn wij van 2 slaapjes naar 1 middagslaap overgegaan. Wellicht ook een idee voor jullie? Of evt middagslaap korter mocht hij er slechts 1 maken..
 
En verder hebben wij als regel voor 6uur komen er geen kinderen in bed liggen. Als ze huilen, dan uiteraard even troosten, knuffeltje/speentje en weer verder slapen. Onze oudste had nog vaak behoefte aan melk dan als hij wakker werd, daarna sliep hij dan weer prima verder
 
[quote quote=10444516]Bij ons wat deze periode betreft slapen ook zeer heftig en vond hem ook behoorlijk lang duren. Moeilijk in slaap komen en vervolgens heel vaak wakker worden en uiteindelijk tussen ons in slapen. Ik heb hier toen ook een topic geopend en kreeg toen de tip om heel bewust 2-3-4 slaapschema aan te houden. Dit heeft ons heel goed geholpen en uiteindelijk sliep ze weer lekker door.[/quote]
Dat moeilijk in slaap komen en veel wakker worden is exact hetzelfde bij ons en dus ook het tussen ons in slapen....mag ik vragen hoelang deze periode duurde bij jullie? En ging ze daarna weer vanzelf beter in haar eigen bed slapen? Wij zitten nu nog op het 2-3-3-3 ritme omdat de dutjes overdag nog niet altijd lang zijn en we anders niet uitkomen voor de avond. 
 
Terug
Bovenaan