Bijna 5 weken en geen symptomen meer

In het begin kunnen de kwaaltjes heel erg wisselen - zelfs op een dag zelf. Dat komt omdat je lichaam hormonen aan het aanmaken is en aan het wennen is aan de verhoging ervan. Ik had in het begin ook wel eens dat ik eerst heel erg veel last van mijn borsten of misselijkheid had, en dan na een paar uur ineens de hele dag niet meer. Achteraf waren dat de fijne dagen, aangezien ik tot week 15 alleen maar heb moeten overgeven. Dat je kwaaltjes wisselen en dus komen en gaan is heel normaal in het begin! Pas vanaf het tweede trimester wordt het eigenlijk pas wat stabieler, en zelfs dan wisselde het bij mij nogal eens. Dus eigenlijk is het heel normaal wat je lichaam doet - alhoewel ik snap dat je na een miskraam hier heel op gefocussed bent en hier voorzichtig mee omgaat.
Maar als je je echt zorgen maakt, kun je altijd de verloskundige bellen voor geruststelling. 
 
Dank je wel voor jullie bemoedigende woorden..
de afgelopen dagen ben ik alleen maar bezig geweest met het idee, dit gaat vast weer mis. Ik heb wel 100 x per dag aan Mn borsten gevoeld en ben bij elk buikpijntje of gebrek aan zere borsten in de paniekstand geschoten. 
Ik ben alleen, dus geen partner met wie ik kan delen, dit is ook een heel bewuste keuze.. maar door alle paniek en angst dat dit mis kan gaan vergeet ik bijna dat ik gewoon zwanger ben, dat ik na 10 IUI pogingen een nieuwe kans krijg!! En hoewel ik zo van dit moment gedroomd heb en en zo naar verlangd heb is dit doodeng... ik hoop dat ik mag houden wat er nu in mij groeit! 
 
En googlen op klachten of ontbreken van symptomen is vanaf nu verboden.. 
 
hoe gaan jullie om met die onzekerheid? 
 
Ik ben bijna 7 weken zwanger en heb al drie keer zo'n moment gehad dat ik ineens bijna niks meer voelde. Ik schiet dan ook enorm in de stress, omdat ik hiervoor een vroege miskraam (4.5 week) heb gehad, en die begon ook zo: 1 dag symptomen weg en toen begon ik te bloeden en kramp te krijgen.
Maar nu heb ik al 2 x meegemaakt dat ik helemaal in paniek was en een paar uur later toch weer meer begon te voelen. Er is dus geen pijl op te trekken, we kunnen alleen maar afwachten, hoe moeilijk dat ook is. 
Ik heb aanstaande maandag mijn eerste echo, en ik hoop zo dat ik een kloppend hartje zie (ben dan dus als het goed is 7 weken). Ik denk dat ik dan iets geruster zal zijn, dat het deze keer al verder is gekomen dan de vorige keer...
Sterkte ermee1
 
He Sanantha,

Kwaaltjes komen en gaan ook weer; dan krijg je er weer anderen voor terug. Is het het je eerste kindje? Voor mij wel en ik liep in het begin, a 7wk, thuis dagelijks in mijn tepels te knijpen ??

De menstruatiekrampen heb ik nooit gehad, nu wel bandenpijn, 15wk, maar dat komt en gaat ook. Is er, gelukkig, niet de hele tijd.

Dat geldt trouwens voor alles en iedereen: de een draagt al positiekleding met 8 weken, de ander begint pas met 22. De een kotst zich gek, de ander heeft nergens last van.

Goed dat je je zorgen deelt, hoor! Ik hoop dat ik je wat gerust heb kunnen stellen!!
 
Terug
Bovenaan