bijna bavallen en druk maken

A

ANONYMOUS_USERNAME

hallo allemaal,

ik ben nu 37 weken zwanger en ik maak mezelf veel tge druk over mijn bevalling hoe dichter bij het komt hoe drukker ik me maak..
ik heb een boek van mijn verloskundige moeten lezen veilig bevallen en alles wat daar in staat maak ik me druk om terwijl ik weet dat de dingen die er in staan niet eens zo hoeven te zijn..
ik heb express geen cursussen gedaan of wouw geen boeken lezen van wege dat..

daarbij komt ook nog dat mijn vriend mij tot nu toe nog niet echt gesteunt heeft zoals ik gehoopt had aan de ene kant had ook kunnen verwachtten dat dat niet zou gebeuren want ik ben ongeplant zwanger geraakt..
dus ik ben ook bang dat hij mij tijdens mijn bevalling niet zo stuent zoals ik hoop en nodig zou hebben..
ik zou er daarom ook graag mijn moeder bij willen maar dat wil hij niet hebben want mijn moeder en hij kunnen niet echt door 1 deur..

ik heb geen idee hoe ik dit voor mezelf zou moeten oplossen ik hoop dat iemand mij wat tips kan geven of net die ene opmerking kan geven om me niet zo druk te maken..

alvast bedankt,
gr melis
 
Ik vind het wel verstandig van je verloskundige om je dit boek te laten lezen. Dan weet je iets over de fases van de bevalling. En het is wel handig om er iets over te weten, dan raak je tijdens je bevalling minder snel in paniek.
Heb vertrouwen in je lijf, die geeft aan wanneer de bevalling begint en je lijf zal het regelen. Eigenlijk is de kunst je er aan over te geven, mee te gaan in het ritme van je bevalling.
Heb je eigenlijk met je verloskundige gesproken over pijnstilling. Je kan een ruggeprik krijgen als je in het ziekenhuis bevalt. Die keuze is aan jou! Misschien geeft het je rust als je weet dat je pijnstilling kan krijgen wanneer jij dat aangeeft en niet wanneer het je aangeboden wordt.
Als je dit wil ga dan op zoek naar een ziekenhuis waar altijd, dus ook 's nachts, een ruggenprik gegeven kan worden als de vrouw daarom vraagt. Dit kan je vaak vinden op de site van het ziekenhuis.
 
hoi reisa
bedankt voor de tip maar ik wil natuurlijk bevallen zonder enige medicatie als dat mogelijk is dan bij eventueel misgaan kan het er altijd nog gegeven worden maar het liefst niet want ik wil dit op eigen kracht doen om er ook zelf misschien sterker en meer met zelfvertrouwen uit te komen..
en medicatie daar heb ik het zoiezo al niet op ..
gr
 
hoi reisa
bedankt voor de tip maar ik wil natuurlijk bevallen zonder enige medicatie als dat mogelijk is dan bij eventueel misgaan kan het er altijd nog gegeven worden maar het liefst niet want ik wil dit op eigen kracht doen om er ook zelf misschien sterker en meer met zelfvertrouwen uit te komen..
en medicatie daar heb ik het zoiezo al niet op ..
gr
 
Een bevalling is wel te doen hoor zonder pijnbestrijding. Ik ga in december voor de derde keer bevallen. De eerste twee keer ook zonder pijnbestrijding gedaan en de bedoeling is nu weer. De eerste 5/6 centimeter vind ik prima te doen. Ja je voelt pijn, maar niet heel erg veel. Daarna wordt het wel echt zwaar, maar dan weet je dat de baby er aan komt. Ik heb ook wel momenten gehad dat ik het echt niet meer zag zitten, maar dan is er de verloskundige ook om je te steunen en coachen. En dat ging prima.
En het vreemde is dat als de baby geboren is, de pijn weg is. Weeenpijn blijft niet hangen, die is gewoon gelijk weg.
Ook het idee dat miljoenen vrouwen mij voorgegaan waren ( vaak meerdere keren), gaf mij wel het vertrouwen dat ik het ook kon.
En na twee keer kijk ik er nu eigelijk wel naar uit.
 
Probeer je inderdaad niete verzetten tegen de pijn van je bevalling zoals Reisa al zegt. En het is jouw lijf, en jouw bevalling dus als jij je zekerder voelt met je moeder achter de hand dan zou ik dat doen. Bespreek het gewoon nog eens met je partner, vertel hem hoe jij je voelt en wat je van hem verwacht. Misschien kan je moeder beneden op de bank zitten terwijl jullie boven zijn zodat ze elkaar niet de hele tijd hoeven te zien maar ze wel in de buurt is als jij haar nodig hebt. Verder zou ik ook een goed gesprek vragen met je verloskundige en je angst bespreekbaar maken. Je kunt ook een bevallingsplan op papier zetten zodat iedereen weet wat jouw wensen zijn en hier tijdens de bevalling geen misverstanden over kunnen ontstaan. In elk geval veel sterkte en succes met je bevalling!!
 
hoi melly1990

ik hoor nog niet op deze forum, maar mag altijd wel even graag neuzen bij de buren ;), ik heb inmiddels al een dochter van (vandaag jarig) 3 jaar.
ik herken je verhaal heel erg, en ook het gebeuren rondom je vriend. Ik raakte destijds ook onverhoopt zwanger. Ik vertelde het hem en zijn reactie was heel lauw en zei "o cool" , niet de reactie waar ik op gehoopt had. Naar mate de zwangerschap was ik meer zwanger dan hij, ik was meer "alleen"zwanger. tot dat de bevalling begon, hij heeft mij erg geholpen en na de bevalling (ze was er nog maar net uit) was hij 1 en al papa.
de bevalling was voor mij ook spannend, vooral omdat het de eerste was en je niet wist wat er komen zou. toen mijn vruchtwater knapte dacht ik "oke het gaat beginnen, kom op je kunt het"ik was net zo onzeker als jou!! meid je wil niet weten!!
maar de verloskundige heeft mij goed geholpen en achter af bleek ik zo rustig te zijn geweest (terwijl ik dacht dat ik dat niet zou zijn) dat ze af en toe ging kijken of ik er nog bij was, ik was TE stil.
maar meid, geloof in je zelf. nu twijfel je aan alles, maar om het moment van kun je het!! echt waar!!!!
je krijgt dan dan een soort adrenaline en je weet wat er komen gaat. de pijn die je hebt is straks weer weg!!! en heb je wat moois in je armen!!!
als ik het kon, kan jij het helemaal!!

en dan was mijn dochter ook nog eens een groot kind (dit wist ik niets eens) ze was 4815 gram en 56,5 cm.....

meid komt goed!!

liefs mij
 
Hey meid,
Je hoeft je echt geen zorgen te maken, je weet namelijk niet hoe het gaat lopen en je wordt echt gesteund door de vk!
Als ik het mag zeggen, luister niet naar je vriend, als jij je moeder er graag bij wil hebben voor extra steun (die hij je dus niet geeft) doe het dan, het draait er op dat moment om hoe jij je voelt, ze zetten hun onenigheid maar even opzij.
Ik heb mijn moeder bij de bevallingen gehad en ook deze keer zal ze er weer bij zijn, ik vond het geweldig dat ze dat met ons kon delen, mijn man en zij kunnen super met elkaar overweg, maar ook als dat minder was geweest had ik haar erbij gewilt.
Ze liet ook mijn man zijn deel doen, maar haar aanwezigheid was zo geruststellend, de 2e bevalling had ik rugweeen en wisselde ze elkaar af met mijn rug maseren, misschien kun je zoiets erbij halen bij je vriend!
Maar nogmaals, jij zet het kind op de wereld dus jij bepaald!
Succes alvast en maak je geen zorgen, hoe het ook loopt, het eindigd met het mooiste kado dat je je kunt wensen, denk daar maar aan!
Liefs MJ
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan