Hoi,
Misschien heeft iemand anders het ook meegemaakt en misschien schrik je iets minder als je het zelf ook krijgt, dus vandaar dat ik er even een topic aan wijdt.
Vanmorgen was ik onze dochter aan het aankleden (alleen thuis, om kwart voor 7) en ik had van die vermoeide armen, alsof ik al tijden met mijn armen omhoog stond. Ineens kreeg ik een koude plek in mijn voorhoofd, werd een beetje dizzy en kon me niet zo goed meer focussen. Ik zei tegen mijn, drie-jarige, dochter dat ze rustig moest blijven zitten (gelukkig luistert ze goed, maar achteraf hartstikke stom! Stel dat ik echt was flauwgevallen en me misschien wel had bezeerd... Dan was ze vast in paniek geraakt!) en ben zelf op de grond gaan zitten met mijn hoofd tussen mijn knieën. Dat hielp niet echt, dus weer opgestaan om haar verder te helpen. Het werd alleen maar erger, toen ben ik op de wc gaan zitten met mijn hoofd echt goed omlaag. Dat hielp en langzaam trok het gevoel weg.
Op mijn werk overviel het me nog een keer, nadat ik even had gestaan.
Vanmiddag heb ik de vk gebeld en zij zei, dat mijn bloeddruk waarschijnlijk nog lager was geworden (controle vorige week dinsdag 110/60) en dat ik inderdaad bijna was flauwgevallen. Kan voorkomen en trekt in ieder geval rond de 20e week weer weg (nog maar 6 1/2 week te gaan dan ;-). En wat is haar, in mijn ogen, zeer goede advies? Drop eten!!! Jammie, wat een straf. Ik kon ook zoethout thee gaan drinken, maar dat vind ik echt niet te pruimen. Straks moet ik al aan die smerige venkelthee tegen de buikkrampjes, dat vind ik wel genoeg!
Maar goed, een gewaarschuwd mens telt voor twee. Ik hoop dat jullie er iets aan hebben!
Liefs, Kaskes
Misschien heeft iemand anders het ook meegemaakt en misschien schrik je iets minder als je het zelf ook krijgt, dus vandaar dat ik er even een topic aan wijdt.
Vanmorgen was ik onze dochter aan het aankleden (alleen thuis, om kwart voor 7) en ik had van die vermoeide armen, alsof ik al tijden met mijn armen omhoog stond. Ineens kreeg ik een koude plek in mijn voorhoofd, werd een beetje dizzy en kon me niet zo goed meer focussen. Ik zei tegen mijn, drie-jarige, dochter dat ze rustig moest blijven zitten (gelukkig luistert ze goed, maar achteraf hartstikke stom! Stel dat ik echt was flauwgevallen en me misschien wel had bezeerd... Dan was ze vast in paniek geraakt!) en ben zelf op de grond gaan zitten met mijn hoofd tussen mijn knieën. Dat hielp niet echt, dus weer opgestaan om haar verder te helpen. Het werd alleen maar erger, toen ben ik op de wc gaan zitten met mijn hoofd echt goed omlaag. Dat hielp en langzaam trok het gevoel weg.
Op mijn werk overviel het me nog een keer, nadat ik even had gestaan.
Vanmiddag heb ik de vk gebeld en zij zei, dat mijn bloeddruk waarschijnlijk nog lager was geworden (controle vorige week dinsdag 110/60) en dat ik inderdaad bijna was flauwgevallen. Kan voorkomen en trekt in ieder geval rond de 20e week weer weg (nog maar 6 1/2 week te gaan dan ;-). En wat is haar, in mijn ogen, zeer goede advies? Drop eten!!! Jammie, wat een straf. Ik kon ook zoethout thee gaan drinken, maar dat vind ik echt niet te pruimen. Straks moet ik al aan die smerige venkelthee tegen de buikkrampjes, dat vind ik wel genoeg!
Maar goed, een gewaarschuwd mens telt voor twee. Ik hoop dat jullie er iets aan hebben!
Liefs, Kaskes