bijna...

Pff.. ik moet ff klagen.

Ik ben echt aan het aftellen!! Ik ben zo toe aan verlof! Alles valt me echt zo veel zwaarder dan de eerste keer.

Ik ben blij dat de laatste lesweek over is, en we alleen nog teotsweek hebben en dan vergaderen. Want ik was echt aan eht overleven, met harde buiken die soms om 10 uur sochtends al begonnen. Als dit het midden van het schooljaar was geweest had ik misschien al gekeken of ik de ziektewet in kon. Nu denk ik steeds: ik red het wel. Alleen nog maar dit, alleen nog maar dat... Ik heb vorige week 2x staan janken op mijn werk in gesprek met een collega... Pff... Bijna... bijna vakantie en verlof...

liefs,

T
 
Hey!

Harde buiken mag je ook best al vroeg in de morgen hebben hoor. Ik had ze altijd de heel dag door. Niet meer dan 2 in een uur, maar ik keek er helemaal niet van op.
maar als je merkt dat je emotioneel ook op bent, probeer dan wat meer rust te nemen. Al is het alleen maar 's avonds een half uur eerder naar bed en naast het werk even geen andere dingen te plannen.
Vraag een collega of ze iets voor je kan overnemen... iets nakijken oid... zodat je eerder naar huis kan.

Tja.. ik lees dat je ook in het onderwijs zit?? Hard werken hè? Die lange vakanties hebben we dan wel verdiend want in de overige weken maken we meer uren dan wie dan ook. Wat dat betreft is het een onderbetaalde baan, zeker in het basosonderwijs. Naast lesgeven ben je ook nog opvoeder en zit je vaak met kinderen die je het bloed onder de nagels vandaan kunnen halen, kids die thuis geen rust en regelmaat hebben... ja onderwijs lijkt voor buitenstaanders een baan van half 9 tot half 4 en met tig weken vakantie. Maar dat wij vaak lange dagen, veel avonden op school zitten wordt niet gezien.

Zet m op! Nog even... en dan lekker vrij!
 
Hey,

Nou dat over werken in het onderwijs heb je goed omschreven :)
Ik werk dan met pubers, maar die kunnen emailen, zichzelf door school verplaatsten en op ieder moment je aandacht vragen en verwachten. Pfff.. ben blij dat het bijna klaar is.
Helaas heb ik, vooral op mijn werkdagen wel meer harde buiken. Ik heb mijn weekenden dus echt nodig om bij te komen.
Nakijken doe ik al thuis, zodat ik eerst kan uitrusten. Helaas is de situatie op mijn werk momenteel gespannen (in mijn afdeling, de mensen wie ik om hulp kan vragen omdat ze hetzelfde vak geven, hebben bijna allemaal zelf momenteel ook problemen...).

Maar soms helpt het ook gewoon om even van je af te klagen :)

Vandaag intake gehad met kraamzorg (telefonisch, omdat het de tweede is). Vanwege het begin van mijn zwangerschap gaan ze ervoor zorgen dat ik 1 kraamverzorgster krijg, en niet iedere dag een ander wanneer het druk is. Dat is wel heel erg fijN!

Nu nog even familie op de hoogte brengen dat NIEMAND op bezoek mag komen, totdat wij aangeven dat het goed is. Vorige keer zat mijn hele huis vol toen ik thuis kwam, en daar heb ik echt geen zin meer in. Ik wil nu eerst rustig bijkomen en onze dochter laten wennen aan haar brusje...

Liefs,

T
 
Hey T,

Heel herkenbaar hoor. Ik werk dan niet in het onderwijs maar ben wel aan het aftellen. Vindt deze 2e zwangerschap ook echt een stuk zwaarder. Werk zelf 3 dagen en op de dagen dat ik thuis ben en het weekend echt rustig aan te doen. Hier dan ook nog een spookje die 's nachts af en toe in de weer is. Tja, en die hormonen .....herken het gewoon van de vorige zwangerschap.... Soms komen die tranen gewoon erg makkelijk. Het positieve is dat we volgens mij heel bewust zijn van de dingen die we dit keer anders willen (kraamzorg, bezoek).

Sterkte met je laatste werkdagen!

 
Ha! Ik zit ook in het VO en ben in september uitgerekend. Ik wil alleen even tegen je zeggen dat je echt alle reden hebt om rustiger aan te doen, ookal is het nog maar een paar weken tot de vakantie. Je harde buiken, veel en de hele dag door, zijn voor mij herkenbaar en waren voor mij reden om toch ook nu nog met m'n werkgever te overleggen dat ik alleen de ochtenden werk en de rapportvergaderingen aanwezig ben, zodat ik op de meeste dagen 's middags naar bed kan. Ik zit dus niet in de ziektewet en doe min of meer al het werk dat ik moet doen, maar deels thuis. Dat is mogelijk omdat de lessen inderdaad zijn afgelopen.
Harde buiken horen erbij, maar als het er veel worden en je baarmoeder maar moeilijk ontspant, geven ze wel aan dat je rustiger aan moet doen. En niet pas over een paar weken!
Succes ermee!
 
hey kaatje,

tnx...
ik heb al veel met werkgever gepraat de afgelopen tijd. misschien moet ik mijn grenzen inderdaad weer gaan verleggen. Vind dat best moeilijk. Als het om iemand anders zou gaan zou ik zeggen joh, kies voor je kind. Kies voor jezelf. je baas begrijpt het wel... nu het om mezelf gaat is dat ineens een stuk moeilijker...

Liefs,

T
 
Dat ken ik wel hoor... maar 't is zo jammer dat er eerst wat mis zou moeten gaan voordat we aan de bel trekken... Wat je ook doet: ik hoop dat je enigszins relaxed je verlof in gaat!
 
Hoe doen jullie dat met oudere kindjes? Mijn dochter van 2 wordt opgevangen door mijn schoonmoeder als ik ga bevallen, maar we weten niet zo goed hoe we het aan moeten pakken als de bevalling achter de rug is. Ik wil heel graag eerst even een moment met zn 4en en krijg al de kriebels bij het idee dat er iemand op de gang staat te wachten. Vind dat wel lastig hoor! Want mn schoonmoeder is natuurlijk mega enthousiast en wil de kleine graag zien. Maar dat 1e moment dat mijn dochter haar broertje ziet kun je maar 1x doen en wil dat dat goed is. (dus zonder andere erbij...)
 
Terug
Bovenaan