Ik ben vandaag met mijn dochter van 15 mnd. naar de kinderfysiotherapeut geweest. Onze dochter zit erg lekker in haar vel, is opgewekt, kletst volop en wipt op haar billen het hele huis door. De fysiotherapeut heeft me nu geadviseerd dat zitten er even niet meer bij hoort (alleen in de wandelwagen, tijdens het eten in de kinderstoel, op de fiets en in de auto). Tijdens het spelen moet ik haar neerleggen om er voor te zorgen dat ze zelf creatief wordt en zich op een andere manier gaat bewegen. Een consequente aanpak zal het snelst resultaat hebben, bij sommige kinderen al binnen 2 dagen. Ik begrijp het hele verhaal maar eenmaal thuis gekomen is dit toch wel moeilijk. Na ongeveer 15 min. heeft ons meisje het wel gezien op de grond en begint te mopperen. Afleiden en spelen helpt niet meer. Ze gaat steeds harder huilen. Ik blijk dan toch een moeder te zijn die daar niet goed tegen kan en heb haar uiteindelijk, helemaal overstuur, toch rechtop gezet. Tranen waren natuurlijk erg snel verdwenen. Ik vind het vervelend dat ik haar zo overstuur maak terwijl ze eigenlijk erg tevreden en gelukkig is. Ik zie op tegen morgen, ga het wel weer proberen.... Heeft iemand ervaring met deze aanpak? Wat zouden jullie doen? Ik ben erg benieuwd naar jullie ervaringen en tips, bedankt alvast!
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
billenschuiver
- Onderwerp starter ANONYMOUS_USERNAME
- Startdatum
Hallo,
Mijn dochtertje (dani, 10 mnd) heeft ook wat slagen in de ontwikkeling overgeslagen. Ze heeft bijvoorbeeld nooit omgerold. Niet van buik naar rug, en ook niet andersom.
Ze zat echter met 6 mnd al zonder hulp stevig op haar billen, wat schijnbaar wel bijzonder is. Bij 7 mnd ging ze op haar billen wat expirimenteren en kwam op deze manier ook vooruit.
Op het consultatiebureau bij 9 mnd, vertelde de kinderarts dat we haar moesten stimuleren om te gaan kruipen vanuit de buikligging. Dus vaker op de buik leggen. Dat probeerden we en dat vond ze gewoonweg echt niet leuk en dat liep iedere keer uit op drama.
Uiteindelijk hebben we zelf besloten dat het helemaal niets uitmaakt hoe een kind zich ontwikkeld als het maar tevreden is, dus de "verplichte"buikligging hebben we afgeschaft.
Nu gaat ze ineens sinds een week vanuit de zithouding op haar knieën zitten tijgeren en komt soms wat vooruit. Uiteindelijk ploft ze op haar buik, en dit vindt ze nu geen probleem meer (als het maar niet te lang duurt, hooguit 5 min.). Onze theorie blijkt dus wel waarheid te bevatten. Als kinderen iets echt niet leuk vinden, dan stimuleer je ze echt niet door ze iets op te dringen. Mijn tip is dus, trek je er niet te veel van aan en laat je kindje bepalen hoe het iets wil leren, of niet leren.....
Niet iedereen zal het met mijn mening eens zijn, maar toch ben ik ervan overtuigd dat je niets kunt stimuleren als je kindje het zelf niet wil.
Liefs mama Sabine (Milan, 3jr, en Dani, 10 mnd)
Mijn dochtertje (dani, 10 mnd) heeft ook wat slagen in de ontwikkeling overgeslagen. Ze heeft bijvoorbeeld nooit omgerold. Niet van buik naar rug, en ook niet andersom.
Ze zat echter met 6 mnd al zonder hulp stevig op haar billen, wat schijnbaar wel bijzonder is. Bij 7 mnd ging ze op haar billen wat expirimenteren en kwam op deze manier ook vooruit.
Op het consultatiebureau bij 9 mnd, vertelde de kinderarts dat we haar moesten stimuleren om te gaan kruipen vanuit de buikligging. Dus vaker op de buik leggen. Dat probeerden we en dat vond ze gewoonweg echt niet leuk en dat liep iedere keer uit op drama.
Uiteindelijk hebben we zelf besloten dat het helemaal niets uitmaakt hoe een kind zich ontwikkeld als het maar tevreden is, dus de "verplichte"buikligging hebben we afgeschaft.
Nu gaat ze ineens sinds een week vanuit de zithouding op haar knieën zitten tijgeren en komt soms wat vooruit. Uiteindelijk ploft ze op haar buik, en dit vindt ze nu geen probleem meer (als het maar niet te lang duurt, hooguit 5 min.). Onze theorie blijkt dus wel waarheid te bevatten. Als kinderen iets echt niet leuk vinden, dan stimuleer je ze echt niet door ze iets op te dringen. Mijn tip is dus, trek je er niet te veel van aan en laat je kindje bepalen hoe het iets wil leren, of niet leren.....
Niet iedereen zal het met mijn mening eens zijn, maar toch ben ik ervan overtuigd dat je niets kunt stimuleren als je kindje het zelf niet wil.
Liefs mama Sabine (Milan, 3jr, en Dani, 10 mnd)
Hoi,
Waarom lopen jullie bij een kinderarts? was dat al zo of zijn jullie voor het billen schuiven door verwezen.
Door mijn werk weet ik hoe belangrijk kruipen is voor de motoriek (in de theorie) Maar ons dochtertje heeft nooit gekropen en ze is op zich goed genoeg gestimuleerd ze kon heel lang alleen maar rollen dus lag vaak op buik en rug. Zitten deed ze pas laat en daarna ging ze billen schuiven. Ons cb heeft daar nooit zo een ophef overgemaakt.
En persoonlijk heb ik me er niet druk over gemaakt. Ze kwam tenslotte waar ze wilde en was vrolijk en opgewekt. En tot ruim 16 maanden heeft ze billen gehupst (was niet echt schuiven) daarna is ze gaan lopen.
En nu is ze twee en heeft nergens meer last van kan kruipen rennen, lopen, praten, springen en schuift heel soms nog op haar billen en als ze ziet dat iemand kijkt gaat ze snel staan.
Ik zou zeggen stimuleren is altijd prima maar zolang als het kind het leuk vind ze worden wel groot en kunnen dan allemaal kruipen.
groetjes joyce
Waarom lopen jullie bij een kinderarts? was dat al zo of zijn jullie voor het billen schuiven door verwezen.
Door mijn werk weet ik hoe belangrijk kruipen is voor de motoriek (in de theorie) Maar ons dochtertje heeft nooit gekropen en ze is op zich goed genoeg gestimuleerd ze kon heel lang alleen maar rollen dus lag vaak op buik en rug. Zitten deed ze pas laat en daarna ging ze billen schuiven. Ons cb heeft daar nooit zo een ophef overgemaakt.
En persoonlijk heb ik me er niet druk over gemaakt. Ze kwam tenslotte waar ze wilde en was vrolijk en opgewekt. En tot ruim 16 maanden heeft ze billen gehupst (was niet echt schuiven) daarna is ze gaan lopen.
En nu is ze twee en heeft nergens meer last van kan kruipen rennen, lopen, praten, springen en schuift heel soms nog op haar billen en als ze ziet dat iemand kijkt gaat ze snel staan.
Ik zou zeggen stimuleren is altijd prima maar zolang als het kind het leuk vind ze worden wel groot en kunnen dan allemaal kruipen.
groetjes joyce
Hoi, mijn oudste zoon Enzo heeft ook nooit gekropen. Hij ging met anderhalf jaar lopen en tot die tijd schoof hij als een race auto door het huis op zijn billen. Hij vond het ook nooit leuk om op zijn buikje te liggen dus dan worden de arm en schouderspieren ook niet getraind. Als je jezelf niet kan dragen op je buik dan is het ook niet leuk om zo te liggen. Hij heeft inderdaad ook fysio gehad, maar niet zo dat hij niet op zijn billen mocht zitten. Het was meer oefenen met een loopauto, er achter aan lopen, en over een skippy bal heen hangen met de handjes naar de grond. Als hij viel strekte hij zijn handjes ook niet uit en dat moest dan wel over de skippybal heen. Na een aantal weken liep hij gewoon los en waren de problemen weg. Ik zou me er niet heel druk over maken. Soms worden er ook door vreemde mensen opmerkingen gemaakt: kan hij nog niet lopen?? is een latertje niet?? Dus het gevoel dat er iets niet zou kloppen met je kindje word heel vaak door anderen aan je gegeven.
Veel succes!!
Groetjes Irma
Veel succes!!
Groetjes Irma
hoi,
Ik ben een moeder van 2 billenschuivende dochters. De oudste heeft nooit anders gedaan en ging met 17 maanden lopen (ze is nu bijna 3). De jongste (14 maanden)kruipt/tijgert wel,. maar gaat ook regelmatig zitten en schuift dan vooruit. Sinds ongeveer een maand gaat ze nu uit zichzelf staan.
Uit je verhaal begrijp ik dat je dochter niet uit zich zelf gaat zitten, ik neem ook aan dat er een reden is dat je met haar naar de fysio bent gegaan.
Probeer het anders op te bouwen. Je gaat een kwartiertje met haar op de grond liggen, stimuleren om zelf te bewegen. Als ze na een kwartiertje gaat mopperen neem je haar lekker op schoot, even wat drinken of zo in de kinderstoel of wandelen in de wagen en daarna weer een tijdje spelen.
Heb je haar ook nog in de box ? Je zou kunnen proberen haar neer te leggen met een mobiel of babygym zodat ze daar mee kan spelen.
Probeer toch een paar dagen consequent het aan te pakken, maar bedenk ook dat de meeste kindjes niet volgens het boekje ontwikkelen. en als ze eenmaal de smaak te pakken hebben kan het ook ineens heel snel gaan.
succes !
groetjes
Melanie
Ik ben een moeder van 2 billenschuivende dochters. De oudste heeft nooit anders gedaan en ging met 17 maanden lopen (ze is nu bijna 3). De jongste (14 maanden)kruipt/tijgert wel,. maar gaat ook regelmatig zitten en schuift dan vooruit. Sinds ongeveer een maand gaat ze nu uit zichzelf staan.
Uit je verhaal begrijp ik dat je dochter niet uit zich zelf gaat zitten, ik neem ook aan dat er een reden is dat je met haar naar de fysio bent gegaan.
Probeer het anders op te bouwen. Je gaat een kwartiertje met haar op de grond liggen, stimuleren om zelf te bewegen. Als ze na een kwartiertje gaat mopperen neem je haar lekker op schoot, even wat drinken of zo in de kinderstoel of wandelen in de wagen en daarna weer een tijdje spelen.
Heb je haar ook nog in de box ? Je zou kunnen proberen haar neer te leggen met een mobiel of babygym zodat ze daar mee kan spelen.
Probeer toch een paar dagen consequent het aan te pakken, maar bedenk ook dat de meeste kindjes niet volgens het boekje ontwikkelen. en als ze eenmaal de smaak te pakken hebben kan het ook ineens heel snel gaan.
succes !
groetjes
Melanie
het is inderdaad belangrijk je kindje te stimuleren om te gaan kruipen. Als ze veel zit zijn haar spieren slapper en zal het erg lang duren voor ze gaat lopen, daarom lopen deze kinderen veel later dan gemiddeld is.
Het lijkt me wel verstandig dit langzaam op te bouwen, niemand verlangt van je kind ineens op de buik te liggen terwijl het kind het niet fijn vindt, ze zal ook eerder moe worden omdat ze niet gewend is die spieren te gebruiken.
Wat ik nog wel kan vertellen is dat het belangrijk is dat je kind alle stappen in de ontwikkeling doormaakt, als ze stappen overslaan, en kruipen is een zeer belangrijk onderdeel, wordt er in de hersenen een bepaalde klik niet gemaakt.
diezelfde klik zorgt ervoor dat ze zich later goed kunnen concentreren (op school) en dat ze goed leert lezen en schrijven.
Er is onderzoek naar gedaan en het blijkt dat veel bilschuivers later dislectie ontwikkelen en dat ze zich moeilijk kunnen concenteren.
Ga er dus toch mee aan de slag met je kind, succes ermee
Het lijkt me wel verstandig dit langzaam op te bouwen, niemand verlangt van je kind ineens op de buik te liggen terwijl het kind het niet fijn vindt, ze zal ook eerder moe worden omdat ze niet gewend is die spieren te gebruiken.
Wat ik nog wel kan vertellen is dat het belangrijk is dat je kind alle stappen in de ontwikkeling doormaakt, als ze stappen overslaan, en kruipen is een zeer belangrijk onderdeel, wordt er in de hersenen een bepaalde klik niet gemaakt.
diezelfde klik zorgt ervoor dat ze zich later goed kunnen concentreren (op school) en dat ze goed leert lezen en schrijven.
Er is onderzoek naar gedaan en het blijkt dat veel bilschuivers later dislectie ontwikkelen en dat ze zich moeilijk kunnen concenteren.
Ga er dus toch mee aan de slag met je kind, succes ermee
hallo schorpioen,
Alsof ik jouw verhaal zelf geschreven heb zeg!!Ik heb namelijk ook een dochtertje (Marit) van 15 mnd en zij kan dus nog niet uitzichzelf gaan staan en loopt ook nog niet.Ook een echte billenschuiver.Na jouw verhaal gelezen te hebben ben ik ook begonnen om Marit weer op haar buik te leggen om meer te oefenen,maar na 15 min is het ook huilen!!En ja dan ben ik ook zo'n "zwakke moeder"die Marit weer op haar billen zet!Ik ga morgen met Marit naar de huisarts op aanwijzing van het consulburo om een echo te laten maken in het ziekenhuis om heupafwijkingen uit te sluiten en misschien krijg ik ook wel fysio.ben wel benieuwd wat eruit komt,want ik maak me best ongerust.
Hoe gaat het nu met jouw dochter na een paar dagen?daar ben ik ook heel benieuwd naar....Ik hoor het wel van je
groetjes Jessica
Alsof ik jouw verhaal zelf geschreven heb zeg!!Ik heb namelijk ook een dochtertje (Marit) van 15 mnd en zij kan dus nog niet uitzichzelf gaan staan en loopt ook nog niet.Ook een echte billenschuiver.Na jouw verhaal gelezen te hebben ben ik ook begonnen om Marit weer op haar buik te leggen om meer te oefenen,maar na 15 min is het ook huilen!!En ja dan ben ik ook zo'n "zwakke moeder"die Marit weer op haar billen zet!Ik ga morgen met Marit naar de huisarts op aanwijzing van het consulburo om een echo te laten maken in het ziekenhuis om heupafwijkingen uit te sluiten en misschien krijg ik ook wel fysio.ben wel benieuwd wat eruit komt,want ik maak me best ongerust.
Hoe gaat het nu met jouw dochter na een paar dagen?daar ben ik ook heel benieuwd naar....Ik hoor het wel van je
groetjes Jessica
Brrr ik krijg van jouw verhaal echt rillingen. Wat een rare manier van werken zeg van die fysio.Het billenschuifverhaal klinkt me allemaal erg bekend in de oren en ik kon het niet laten even te reageren. Ik zal mijn verhaal in het kort beschrijven.
Onze dochter inmiddels bijna 20 maanden heeft 10 maanden in een spreidbroek gezeten ivm heupdysplasie....Met die spreider kon ze niets anders dan zitten en liggen.
Toen ze uit de spreider mocht kon ze nog steeds niet anders dan zitten en liggen.. Voor de stijfheid zijn we doorverwezen naar een fysio. Na 1 behandeling schoof onze dochter op haar billen door de kamer....Mijn fysio gaf ook aan dat hij haar het liefst aan het kruipen kreeg maar gaf ook meteen aan dat niet alle kindjes gaan kruipen en dat forceren geen zin heeft....Wel moest ik haar wat meer op haar buikje leggen, dat vond ze niets...Maar uiteindelijk heeft ze zo wel geleerd om vanuit de buikligging zelf te gaan zitten. Maar ik heb haar ook niet laten huilen hoor want dat werkt naar mijn idee alleen maar averechts. Het bilschuiven deed ze enorm snel en kwam overal en ze was opgewekt vrolijk, kletst de hele dag kortom ze zat lekker in haar vel.....Na een aantal maanden liep ze aan 2 handjes mee, en kort daarna aan 1 handje en sinds een maand loopt ze zelf. Wij zijn supertrots op ons meisje...En ze heeft veel lol gehad aan haar ontwikkelingen en was ook erg trots op zichzelf.
Zo zie je maar zoals al meer moeders schreven een kindje ontwikkeld zich op zijn of haar eigen manier en alles komt echt goed. Het ene kindje wat eerder als het ander maar dat is niet zo belangrijk...
En over het onderzoek over dislectie en storingen in de motoriek bij bilschuivers heb ik ook mijn bedenkingen. Onze dochter is een klein meizemensje dat alles erg goed doet, heel slim is, al een hele grote woordenschat heeft en motorisch niets mankeert. Mijn broertje was ook een bilschuiver en hij mankeert niks hoor is zelfs een kei in studeren.
We worden zo gek gemaakt door allerlei berichten en onderzoeken. Wij gaan voortaan echt op ons eigen gevoel af dat laat je immers nooit in de steek. En het maakt alles een stuk makkerlijker.
Ik heb echt een tip voor je ga op je gevoel af en kijk naar je meisje en geef ook aan bij de fysio dat deze methode voor jouw kindje niet werkt en laat je alsjeblieft niets wijsmaken. Stimuleren is wel belangrijk maar wel op een manier die voor beide prettig is toch???
Heel veel succes met alles en voor je het weet huppelt je meisje achter je aan en dat doet ze toch pas als zij er klaar voor is. Geniet lekker van je meisje.
Groetjes,
Annemarie
Onze dochter inmiddels bijna 20 maanden heeft 10 maanden in een spreidbroek gezeten ivm heupdysplasie....Met die spreider kon ze niets anders dan zitten en liggen.
Toen ze uit de spreider mocht kon ze nog steeds niet anders dan zitten en liggen.. Voor de stijfheid zijn we doorverwezen naar een fysio. Na 1 behandeling schoof onze dochter op haar billen door de kamer....Mijn fysio gaf ook aan dat hij haar het liefst aan het kruipen kreeg maar gaf ook meteen aan dat niet alle kindjes gaan kruipen en dat forceren geen zin heeft....Wel moest ik haar wat meer op haar buikje leggen, dat vond ze niets...Maar uiteindelijk heeft ze zo wel geleerd om vanuit de buikligging zelf te gaan zitten. Maar ik heb haar ook niet laten huilen hoor want dat werkt naar mijn idee alleen maar averechts. Het bilschuiven deed ze enorm snel en kwam overal en ze was opgewekt vrolijk, kletst de hele dag kortom ze zat lekker in haar vel.....Na een aantal maanden liep ze aan 2 handjes mee, en kort daarna aan 1 handje en sinds een maand loopt ze zelf. Wij zijn supertrots op ons meisje...En ze heeft veel lol gehad aan haar ontwikkelingen en was ook erg trots op zichzelf.
Zo zie je maar zoals al meer moeders schreven een kindje ontwikkeld zich op zijn of haar eigen manier en alles komt echt goed. Het ene kindje wat eerder als het ander maar dat is niet zo belangrijk...
En over het onderzoek over dislectie en storingen in de motoriek bij bilschuivers heb ik ook mijn bedenkingen. Onze dochter is een klein meizemensje dat alles erg goed doet, heel slim is, al een hele grote woordenschat heeft en motorisch niets mankeert. Mijn broertje was ook een bilschuiver en hij mankeert niks hoor is zelfs een kei in studeren.
We worden zo gek gemaakt door allerlei berichten en onderzoeken. Wij gaan voortaan echt op ons eigen gevoel af dat laat je immers nooit in de steek. En het maakt alles een stuk makkerlijker.
Ik heb echt een tip voor je ga op je gevoel af en kijk naar je meisje en geef ook aan bij de fysio dat deze methode voor jouw kindje niet werkt en laat je alsjeblieft niets wijsmaken. Stimuleren is wel belangrijk maar wel op een manier die voor beide prettig is toch???
Heel veel succes met alles en voor je het weet huppelt je meisje achter je aan en dat doet ze toch pas als zij er klaar voor is. Geniet lekker van je meisje.
Groetjes,
Annemarie