Blijven twijfelen over derde kindje

A

Anoniem

Guest
Hallo,

Ik heb twee jongens van bijna 6 en bijna 4. Ik heb altijd gezegd dat ik een gezin van drie kinderen wil (voordat ik ze ook echt kreeg). Wij vonden twee kinderen de eerste jaren echt behoorlijk pittig. Allebei geen goede slapers, vaak ziek en twee drukte makers. Ook zijn we de eerste in onze vriendenkring en binnen onze beide gezinnen die kinderen kregen. Inmiddels hebben wel een paar vrienden nu inmiddels kinderen maar die zijn echt nog klein dus dat is toch anders.
Anyway....ik was onlangs onverwacht zwanger, maar dat mode uit in een verlate ongesteldheid.
Die week gingen werkelijk alle emoties door me heen en sindsdien blijf ik maar malen en twijfelen.
Diep in mijn hart wil ik echt graag drie kindjes. Maar ik zie ook zoveel praktische voordelen aan twee. Ik weet eigenlijk nu al zeker dat ik het toch niet los kan laten ook omdat het mijn ideaal beeld is. Maar ik ben ook bang. Bang dat ik het niet trek (slaapgebrek, drie kinderen opvoeden, de drukte, misschien wel drie jongens, financieel).
Tergelijkertijd ben ik ook bang dat als ik het niet doe dat ik later spijt ga krijgen. Ik ben bijna 35 dus ik heb echt het gevoel nu of nooit.
Diep in mijn hart wil ik het wel maar ik word helemaal gek van dat getwijfel. En die op en neer gaande gevoelens van...JAAA ik wil. Naar ...misschien is het toch beter om het los te laten.
Mijn man is er overigens heel relaxed in. Hem lijkt het leuk als er nog een derde komt (hij vindt het een luxe dat we nu nog kunnen kiezen). En mocht het niet komen is het voor hem ook goed.
Wel fijn dat hij er zo in staat. Maar ik heb hierdoor ook wel beetje het gevoel dat ik de klap er op moet geven. En dat als ik er voor ga ik er dus heel bewust voor heb gekozen en dus ook niet mag klagen als het een keer zwaar is of tegen valt.

Nou goed....is dit herkenbaar voor iemand?

En hoe maak ik nou een goede beslissing?

Bedankt alvast,
mama3007
 
Hoi,

Dit is heel herkenbaar. Ik ben ook moeder van 2 jongens (3 en 5 jaar). Wij hebben ook lang getwijfeld. Het is net als jij zegt...het wordt nu allemaal zo makkelijk. En met een derde wordt het weer gepuzzel met de slaapkamers en de auto.....Aan de andere kant....nog een klein moppie erbij lijkt me ook zo heerlijk!! Wij hebben de knoop doorgehakt. Ik heb 2 week geleden mijn mirena laten verwijderen en wacht nu op mijn ong. (duurt hier vrij lang maar ik heb van mezelf altijd lange, onregelmatige cyclus(6-10 week)) Wij hebben onszelf tot december 2013 de tijd gegeven. Dan gaat bij mijn man 'de knip' erin. Ik hoop natuurlijk dat ik voor die tijd zwanger ben maar door een ultimatum te stellen heb ik er zelf een rustiger gevoel bij. Lukt het dan is het mooi, lukt het niet dan heeft het niet zo moeten zijn....Dit is mijn verhaal maar voor een ieder zal dit weer anders zijn. Ik wens je veel succes met het maken van een beslissing. Mijn idee is wel: spijt van een kindje krijg je denk ik niet zo gauw, spijt dat je het niet geprobeerd hebt misschien wel.....

Liefs,
Jotiveld
 
Ik heb geen ervaring met wel of geen derde, maar ik zou het doen! Als ik dat zo lees heb je het soms best moeilijk (slaapproblemen, druktemakers ed), maar zou een kleintje niet heerlijk zijn? Jouw twee kinderen kunnen er ook van genieten, want ze zijn op een leeftijd dat ze het heel bewust meemaken allemaal.
En wat betreft financien, ik hoorde vorige week dat mijn baan gaat verdwijnen. Wij zetten daarvoor onze kinderwens niet opzij. Als er maar liefde is, komt de rest ook wel goed, dan maar een stapje terug in luxe.

Jouw oudste kinderen zijn ook al op een leeftijd dat ze veel zelf kunnen, dus echt drukker dan met twee? Als de derde echt nog klein is wel, maar ik denk dat je er snel aan gewend raakt!

Het blijft natuurlijk een beslissing die jullie samen moeten maken. Ik wil jou (jullie) wel meegeven dat ik vanuit mijn omgeving hoor, dat ded beren op de weg vanzelf een stapje opzij doen als het zover is.

Succes met het maken van een keuze! Hoewel jijj die diep van binnen al hebt gemaakt, volgens mij!

Liefs Daisy
 
Al die beren op de weg...
Maar begrijp je wel hoor... Ik ben ook moeder van twee jongens (8 en 4,5jaar) en ben nu bezig voor een derde kindje. Ook ik twijfel soms, maar van mijn eerste twee heb ik geleerd dat zolang er maar genoeg liefde is de rest ook wel goed komt :D

Bij mij is het zelfs zo dat ik maar een drie kamer woning heb dus dat het best krap gaat worden (maar vroeger was het niet meer dan normaal dat er kamers gedeeld werden). Verder ben ik bezig met afstuderen (ja ja late student) en mijn vriend zorgt voorlopig voor de kinderen zodat ik hier de tijd voor heb. Veel financien zijn er dus niet, maar een extra kindje hoeft niet veel te kosten. De meeste spullen heb ik nog van de eerste twee en de rest kan ook 2e hands.

En de drukte... tja, hoe ouder je kids worden des te meer ze ook kunnen helpen. Mijn jongens zijn ook enorme drukte makers, maar ik heb in mijn omgeving gezien hoe de dingen zichzelf regelen wanneer er een extra kindje bij komt. Je wordt zelf ook steeds makkelijker. De eerste liet ik bijvoorbeeld nooit huilen, bij de tweede moest dat soms wel als ik met mijn eerste bezig was. Mijn tweede is ook veel zelfstandiger dan mijn eerste op die leeftijd was en nummer drie (als ik die mag krijgen) zal wel nog zelfstandiger worden.

Ik las tussen de regels door dat je eigenlijk graag een meisje zou willen... Na twee jongens lijkt mij dat ook heel leuk, maar ach, mijn jongens zijn zo leuk en zo verschillend, een derde jongen zou ook heel welkom zijn!

Je moet de keuze zelf maken. Ik kan alleen uit mijn eigen hart spreken. Maar ik kijk er nu al naar uit om een derde kindje in mijn gezinnetje op te nemen en hem/of haar het mooie geschenk van twee oudere broers te geven!

Liefs
 
Hier een mama van 3 jongens, de oudste is 5,5, de middelste is 3,5 en de jongste is nu 5 maanden. Het is hier in huis een gezellige en drukke boel, maar ik moet zeggen dat ik de overgang van 1 naar 2 moeilijker vond dan van 2 naar 3. Ik was toch al gewend aan het verdelen van de aandacht, dus dat gaat allemaal vrij vlot. Verder zijn de oudste 2 al vrij zelfstandig, in die zin, zelf aan- en uitkleden, zelf naar de wc enz., dat ik genoeg tijd heb om aan de jongste te besteden.

Het enige wat ik wel druk vind, is momenteel het halen en brengen naar school. Ik heb het idee dat ik de hele dag aan het zeulen ben. Gelukkig starten ze na de vakantie met een continurooster waardoor dat gelukkig iets minder wordt. Bij jou is het waarschijnlijk ook nog zo dat de middelste 4 of bijna 4 is, als zijn broertje of zusje geboren is. Dan heb je 2 schoolgaande kinderen en is het overdat thuis rustiger.

Ik denk dat het het belangrijkste is dat je moet luisteren naar je gevoel. Bij mij voelde mijn gezin met 2 kinderen nog niet compleet, na de komst van de derde voelde dat wel zo. Financieel gezien verandert er niet heel veel en het scheelt dat ik 3 jongens heb, waardoor ik soms wat kleren door kan schuiven.

Verder wisten we tijdens de zwangerschap niet wat het geslacht zou zijn. Aangezien ik er heilig van overtuigd was dat ik een meid kreeg, stond ik even raar te kijken toen het een jongetje bleek te zijn. Ik zal heel eerlijk zijn dat ik dit in het begin best een beetje moeilijk vond. Aangezien dit mijn derde en laatste zwangerschap was, besefte ik nu dat ik definitief geen dochter zou krijgen. Ik heb daar best een traantje om gelaten, maar dat heb ik een plaatsje kunnen geven. Ik ben overigens dolgelukkig met mijn 3 jongens hoor!

Probeer goed te luisteren naar je gevoel en ik denk dat je heel veel beren op de weg ziet, die er eigenlijk niet zijn. Succes met het nemen van een beslissing.
 
Hier ook een mama van 2 meiden ( Bijna 3 en bijna 2 ), Ik kan me helemaal vinden in je verhaal. Hier ook de twijfel, ofja twijfel we zijn inmiddels 1 ronde bezig geweest met klussen dus de knoop is wel doorgehakt. Maar idd toch nog die onzekerheden kunnen we het wel aan. Wordt het niet te druk. Pff wordt soms niet goed van mezelf dat ik er zoveel over nadenk. Maar mijn gevoel zegt ook dat mijn gezinnog niet compleet is. Zelf ben ik ook wel onzeker over de zwangerschap en bevalling die dan weer in aantocht zou zijn. Maar aan de andere kant: het is me al 2x gelukt dus nu komt dat ook wel goed!
Maar wel mooi om te lezen dat er meerdere vrouwen zijn die hetzelfde denken.

Spannend......
 
Hallo,

Ook ik ben mama van 2 kindjes (3,5 en 1,5) ook ik wil heel graag een 3e...
Het begint steeds meer te kriebelen.
Maar ik zit met het probleem mijn vriend wil niet.
We praten er regelmatig over en soms krijg ik dan het gevoel dat er nog wel een 3e in zit.. maar het andere moment zegt hij glas hard dat hij het wel mooi vind zo.

Hij is bang dat de 3e miss niet gezond zal zijn, of als ze met zijn 3en zijn er vaak 1tje alleen is..

Is er iemand die dit herkent? of iemand die soort gelijk heeft meegemaakt en waar toch een 3e kindje is gekomen...
 
Hallo allemaal,

Ik ben 27 jaar ( mijn man is 35 jr) moeder van drie kinderen 5, 3 en 18 maanden. Scheelt bij allemaal 20 maanden.
Ik wilde ook altijd een groot gezin. Mijn man wilde eerst geen derde kindje. Ik heb avonden met hem gepraat. Daarna heb ik mijn gevoel opgeschreven en gevraagd of hij na een week er met mij over kon gaan praten. Ook gaf ik hem bedenk tijd, zonder dat ik er zelf weer over begon. Inmiddels hebben we drie jongens.

Ik heb een grote kriebel voor 4 kinderen. Ook dit wilde mijn man eerst niet. We hebben het weer op dezelfde manier doorgesproken en weer de brief is aan de orde geweest. Hij wil het wel, maar zou ik toch geen vierde kindje meer willen vind hij het ook prima. Hij was eerst bang of hij het wel aan kon. Hij zat er niet over in of ik het wel aan kon. Ook zegt hij wat is de meer waarde .... nu weet hij dat wel. En we hebben nu drie gezonde kinderen.

En de overgang van 1 naar twee vond ik groot. Van 2 naar drie absoluut niet. Dat gaat heel gemakkelijk. Financieël veranderd er nu ook nog niet veel. En ook wij denken in deze tijd komt wel goed. Sparen nu extra voor wie weet wat er gaat gebeuren.

Ik vind het dood eng om weer zwanger te worden. Toch laat ik mijn mirena spiraal volgende week donderdag verwijderen. Wel bestel ik denk ik gelijk de pil. Gewoon voor het gevoel.

Wel zie ik erg op tegen de mindere dagen tijdens de zwangerschap. Dat vind ik zwaar. Zelf ben ik gastouder en heb elke dag 6 kinderen om mij heen. Maar het komt vast goed.

Of we voor een meisje gaan. Nee zeker niet. Heb altijd aangegeven bij mijn man als dat mijn reden zal zijn om nog een vierde kindje op de wereld te zetten. Dan gaan we er niet voor. Een kind is een kind en ik vind het heel bijzonder. Of het nou een jongen of een meisje is ik hou van ze zoals ze zijn. We krijgen er zoveel liefde van terug.

Bij ons komen er wel twee op dezelfde kamer. In de toekomst kunnen we de zolder verbouwen. Hebben net een caravan aangeschaft met kinderkamer stapelbed en 1 persoons bed. Kunnen van het stapelbed nog een drie persoons stapelbed maken als we handig zijn. En we hebben een opel zafira 7 pers gekocht.

Meiden succes met jullie keuze en ik ben zeer benieuwd.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan