Hoi hoi,
Ik ben nu 29w4d zwanger van de derde. De twee zwangerschappen hiervoor waren redelijk probleemloos. Kreeg deze zwangerschap met 23w5d een eerste bloeding. Schrok me ook helemaal kapot, moest meteen een nachtje in het ziekenhuis blijven. Na onderzoek bleek de placenta bij mij niet "over de uitgang" te liggen maar vlak ertegenaan. Sindsdien heb ik om de paar dagen weer bloedingen, ben inmiddels 5 keer opgenomen geweest in het ziekenhuis (varierend van 1 tot 5 nachten). Ze hebben alles onderzocht (zelfs op chlamydia getest, daar kan het ook van komen) maar alles was helemaal goed. De baby groeit goed en verder kunnen ze op de placenta geen bloeduitstortingen vinden. Ik heb geen krampen en voel de baby steeds goed bewegen, dat zijn de eerste dingen waar je op moet letten. Ik ben inmiddels al zover dat ik niet eens meer bij elke bloeding bel, want het is toch steeds hetzelfde liedje. Ziekenhuis, ctg en dan afhankelijk van de bloeding naar huis of blijven. Ik heb een gezin thuis dat me ook nodig heeft. Heb inmiddels wel thuishulp kunnen regelen en lig nu veelal op een bedje in de woonkamer. Baal als een stekker.Aan de ene kant wil ik dat alles goed gaat met de baby, maar voel me nu ook vreselijk gevangen in m;n lijf...
Ik hoor nu van veel meiden om me heen ook verhalen over bloedingen, maar bij iedereen is het gewoon goed gekomen uiteindelijk, al worden de beebjes vaak wel al voor de 40 weken geboren. Ik vertrouw er dus ook maar op dat het helemaal goed gaat komen.
Probeer het ècht rustig aan te doen, en ik hoop voor jou dat je zwangerschap verder gewoon rustig verloopt!
Ik ben nu 29w4d zwanger van de derde. De twee zwangerschappen hiervoor waren redelijk probleemloos. Kreeg deze zwangerschap met 23w5d een eerste bloeding. Schrok me ook helemaal kapot, moest meteen een nachtje in het ziekenhuis blijven. Na onderzoek bleek de placenta bij mij niet "over de uitgang" te liggen maar vlak ertegenaan. Sindsdien heb ik om de paar dagen weer bloedingen, ben inmiddels 5 keer opgenomen geweest in het ziekenhuis (varierend van 1 tot 5 nachten). Ze hebben alles onderzocht (zelfs op chlamydia getest, daar kan het ook van komen) maar alles was helemaal goed. De baby groeit goed en verder kunnen ze op de placenta geen bloeduitstortingen vinden. Ik heb geen krampen en voel de baby steeds goed bewegen, dat zijn de eerste dingen waar je op moet letten. Ik ben inmiddels al zover dat ik niet eens meer bij elke bloeding bel, want het is toch steeds hetzelfde liedje. Ziekenhuis, ctg en dan afhankelijk van de bloeding naar huis of blijven. Ik heb een gezin thuis dat me ook nodig heeft. Heb inmiddels wel thuishulp kunnen regelen en lig nu veelal op een bedje in de woonkamer. Baal als een stekker.Aan de ene kant wil ik dat alles goed gaat met de baby, maar voel me nu ook vreselijk gevangen in m;n lijf...
Ik hoor nu van veel meiden om me heen ook verhalen over bloedingen, maar bij iedereen is het gewoon goed gekomen uiteindelijk, al worden de beebjes vaak wel al voor de 40 weken geboren. Ik vertrouw er dus ook maar op dat het helemaal goed gaat komen.
Probeer het ècht rustig aan te doen, en ik hoop voor jou dat je zwangerschap verder gewoon rustig verloopt!