Bloeduitslagen bekend

Ow ik loop er al mee vanaf waarschijnlijk mijn 19de... Maar heb de diagnose gekregen op mijn 23ste ofzo? Toen is de medicatie gestart.. Ik had dus wel veel klachten..vooral moe moe en nog eens moe.. Maar ook vele anderen waarvan ik toen nog niet eens wist dat het erbij hoorde zeg maar.

Maar heb dus eigenlijk 4 jaar met te weinig hormonen in mijn lijf rondgelopen en dat kost tijd om weer helemaal goed te krijgen en ik kan nu zeggen dan ook 4 jaar later rond mijn 27ste ik me ineens stukken beter ging voelen, ging geleidelijk, ik was wel goed ingesteld maar had veel ups en downs..alsof mijn cellen het nog niet helemaal begrepen.
Dit werd dus ruim een jaar geleden veel stabieler.. Heerlijk.. Maar dat zijn uitersten.. De meeste zijn veel sneller goed ingesteld..en vooral je bloed moet straks goed zijn, die paar cellen,.dat die wat later de boel begrijpen....
 
En trouwens..ook met de medicatie is goed te leven..je moet alleen je ochtendroutine soms wat wijzigen omdat er minimaal een half uur tussen de pillen en je ontbijt moet zitten...maar dat is goed te doen
 
Nou we wachten het wel af allemaal. Wordt vervolgd in ieder geval.

Je bent nu dus ook bezig om zwanger te worden, begrijp ik. Hoe lang ben je al bezig????

Heb je al een kindje?
 
Nee...eigenlijk hoor ik hier niet meer.. Ik leef alleen erg met jullie mee en kon het hier niet laten te reageren.
Ik ben al 33 weken zwanger. Vandaar dat ik ook weet dat als je schildklier op ordeis dit absoluut geen obstakel meer is
 
Nou dat geeft weer wat hoop.
Zit me al helemaal druk te maken!
We blijven optimistisch, er moet gewoon een broertje of zusje komen voor mn 4 jarige dochter :)

X
 
Dt druk maken is logisch maar doe dat eerst maar niet..je krijgt medicatie om aan te vullen met een hormoon dat je lichaam kent als je al medicatie nodig hebt...wie weet loopt het met een sisser af..en zo niet, dan heb je in ieder geval een oorzaak voor waarom het nog niet lukte..
 
Terug
Bovenaan