A
Anoniem
Guest
hee hallo
het duurede even voor ik weer wat van me kon laten horen.
het was even enorm spannend!
bij de verloskundige konden we het hartje goed horen dus met de baby was alles goed vertelde ze me.
alleen had ik 39.4 graden koorts.
ik moest naar huis en bellen als het niet lager was aan het eind van de dag.
het was toen ik naar bed ging onder de 39 dus ik heb niet meer gebeld.
de volgende ochtend verloor ik veel vocht, ik weer de verloskundige bellen want ik schrok me rot, want het leek niet op afscheiding.
ik moest het even een paar uur aanzien en anders weer bellen.
smiddags was het nog niet minder, erger zelfs, dus ik heb weer gebeld. moest mijn urine laten controleren op blaasontsteking, en als dat het niet was moest ik even naar het ziekenhuis om te onderzoeken of het dan toch vruchtwater was.
ik had geen blaasontsteking dus de moed zakte me hoe langer hoe meer in de schoenen!
in het ziekenhuis bleek gelukkig toch dat het ook geen vruchtwater was en met de echo hebben we naar het kindje gekeken en oo het hartje gehoord.
het bleek dus toch afscheiding te zijn, gelukkig, hoe vervelend het ook is.
na die 2 dagen hebben mijn vriend en ik lekker even een weekend van elkaar genoten en blij geweest dat het goed gaat met ons kleine mensje
dus vandaar dat ik nog niet eerder weer had gereageerd.
iedereen bedankt voor de reacties, ik ben blij dat het dus veeeeeeeel vaker voorkomt en zal de volgende keer, mocht die komen, een stuk minder snel bang zijn. dank jullie wel!
liefs antoinet
het duurede even voor ik weer wat van me kon laten horen.
het was even enorm spannend!
bij de verloskundige konden we het hartje goed horen dus met de baby was alles goed vertelde ze me.
alleen had ik 39.4 graden koorts.
ik moest naar huis en bellen als het niet lager was aan het eind van de dag.
het was toen ik naar bed ging onder de 39 dus ik heb niet meer gebeld.
de volgende ochtend verloor ik veel vocht, ik weer de verloskundige bellen want ik schrok me rot, want het leek niet op afscheiding.
ik moest het even een paar uur aanzien en anders weer bellen.
smiddags was het nog niet minder, erger zelfs, dus ik heb weer gebeld. moest mijn urine laten controleren op blaasontsteking, en als dat het niet was moest ik even naar het ziekenhuis om te onderzoeken of het dan toch vruchtwater was.
ik had geen blaasontsteking dus de moed zakte me hoe langer hoe meer in de schoenen!
in het ziekenhuis bleek gelukkig toch dat het ook geen vruchtwater was en met de echo hebben we naar het kindje gekeken en oo het hartje gehoord.
het bleek dus toch afscheiding te zijn, gelukkig, hoe vervelend het ook is.
na die 2 dagen hebben mijn vriend en ik lekker even een weekend van elkaar genoten en blij geweest dat het goed gaat met ons kleine mensje
dus vandaar dat ik nog niet eerder weer had gereageerd.iedereen bedankt voor de reacties, ik ben blij dat het dus veeeeeeeel vaker voorkomt en zal de volgende keer, mocht die komen, een stuk minder snel bang zijn. dank jullie wel!
liefs antoinet