BMI, cupmaten en frustratie..

Status
Niet open voor verdere reacties.
<p>Hallo allemaal!</p><p>Ik ben 28 jaar en mijn man 32. We zijn nu 6 jaar samen en de kinderwens is enorm aanwezig.</p><p>Vanaf 2014 ben ik gaan afvallen en viel af van 145 kilo naar 108. Helaas sta ik nu al 8 maanden stil op dit gewicht; ik ben onder begeleiding van een gespecialiseerde diëtiste, de huisarts en zelfs een obesitaskliniek. Eetschema's, sporten en onderzoeken. Ik val echter gewoon niet af... Gelukkig kom ik alle medische onderzoeken goed door en noemt mijn huisarts mij liefkozend een gezond dikkertje...</p><p>Door mijn overgewicht stellen mijn man en ik de kinderwens al 2 jaar uit, omdat we hebben gezegd dat ik eerst een gezonder gewicht moet hebben. Maar inmiddels is de frustratie hoog en de vlinders fladderen door. Vooral mijn man telt af...</p><p>Daarbij heb ik ook nog cup 95G. Toen ik mijn afvalproces inging had ik de hoop dat mijn borsten ook kleiner zouden worden. Helaas was dit niet echt het geval. </p><p>Mijn man vraagt mij of ik het met hem wil gaan proberen komende zomer, met een gewicht van 108 en cup 95G.. Kan mijn lichaam het aan... En worden mijn borsten nog groter? Het is nu soms al zo'n lijdensweg.... (nek, rug).. Ik ben jong en vitaal maar blijft dat wel zo?</p><p>Jullie hebben misschien, net als Ik, hier niet een concreet antwoord op. Ik denk dat ik op zoek ben naar vrouwen die een soortgelijke situatie hadden.... Hoe ging dit bij jullie? </p><p> </p><p>De twijfels en frustraties zijn vermoeiend, vooral omdat ik mij wel gezond en dit voel. Maar als ik lees over -zwanger worden en overgewicht- word ik zo afgeschrikt.</p><p> </p><p>Benieuwd naar jullie ervaringen.</p><p>Bedankt</p><p> </p><p> </p>
 
Goedemorgen,
Over de vraag met betrekking tot cupmaat heb ik helaas geen antwoord. Maar ik had en heb nu nog steeds ook last van overgewicht. Het heeft bij ons 7 maanden geduurd vanaf dat ik met de pil ben gestopt.
Dit is inclusief stress van 2 dierbaren die kwamen te overlijden binnen een maand, een lichte depressie en de stress van een afstudeer traject.
Met andere woorden, het goed niet zo'n drama te zijn als dat internet doet geloven.
 
Hoi Dannioo,
Ik heb hier geen ervaring mee, maar wat zegt de huisarts? Of verloskundige? Je kan altijd met je vragen bij hen terecht. Ik kan begrijpen dat het heel lastig is en dat je bang ben voor de zwangerschap, alleen  er zijn vrouwen die tijdens de zwangerschap continu heel moe en misselijk zijn en heel de dag op bed willen liggen terwijl de ander nog heel fit blijft. Je zegt dat je je nu nog fit voelt, dat kan ook zo blijven. Dat is voor iedereen en per zwangerschap verschillend. 
Jullie willen al lang kinderen en hebben er dus goed over nagedacht en jullie gaan er bewust mee om wat al heel goed is. Het is een moeilijke keuze voor jullie, maar ik denk ook hoe ouder je wordt hoe lastiger het misschien wordt. Het kan ook zo zijn dat het nog 1 of 2 jaar duurt. (Het kan natuurlijk ook in 1 keer raak zijn ) maar dat zijn ook dingen om mee te nemen bij de beslissing. 
 
Ik hoop dat anderen met ervaring jou kunnen helpen.  Heel veel succes verder en ik hoop dat jullie eruit komen. 
 
 
 
Hoi,
Ten eerste wat ontzettend knap dat je al zoveel afgevallen bent zeg!
Zelf zit ik niet in zo’n situatie maar kan me er wel goed in in leven.
Ik zou zeggen ga er gewoon voor als de huisarts al aangeeft dat je gezond bent is er niks aan de hand.
Als jij gedurende de zwangerschap het gezonde eten vol blijft houden en gewoon blijft bewegen dan kan je lichaam het echt wel aan. En dan kijk je na je zwangerschap gewoon weer verder misschien dat je lichaam dan wel weer gaat afvallen want deze frustratie en stress is ook niet goed voor het afval proces.
En er zijn vrouwen die gezonde kindjes op de wereld hebben gezet met een hoger gewicht.
Laat dit niet zo’n wonder en je allergrootste wens in de weg zitten.
heel veel sterkte en liefs
 
Hoi, ik zelf ben een vrouw die al jaren een stabiel gewivht van 55 kilo heeft, nu ik zwanger ben zijn mijn borsten bijna 2 cupmaten gegroeid, maar ik voel me verder prima na de eerste 14 weken ( daarin was ik heel erg misselijk en moe) 
Ik heb een vriendin die ongeveer dezelfde maten heeft als jijzelf, die ondertussen al een kindje heeft en haar borsten zijn geen mm gegroeid, maar ze had wel allerlei kwaaltjes. Vooral dikke enkels en voeten door vocht vasthouden waren bij haar een probleem. Zij had juist in die eerste weken helemaal nergens last van.. Ze moest wel wekelijks naar het ziekenhuis voor controle wegens overgewicht. 
Het kan dus eigenlijk alle kanten op gaan.. 
Ik zou zeggen als je jezelf goed voelt ga ervoor. Als je twijfelt kun je altijd contact opnemen met een dokter/je dietiste/verloskundige. 
 
 
 
 
 
Hallo,
Hier een positief berichtje. Ik heb zelf een bmi van 38. En heb al twee mooie dochters. Ik raakte bij beide de 3e ronde zwanger. De eerste zwangerschap ben ik zo door heen gefietst. De bevalling was wat lastiger, maar dat had niks te maken met mijn gewicht. De tweede was zwaarder. Had bekkeninstabiliteit en een peuter rond lopen. De meeste vrouwen met overgewicht komen niet zoveel aan tijdens de zwangerschap. Ben beide keren ongeveer 12 kg aangekomen. Ik ben tijdens de zwangerschap van cupmaat c naar d gegaan en dat was in het eerste trimester, daarna zijn ze niet verder gegroeid.
Ik zou er gewoon voor gaan. Je weet dat de kans dat er complicaties kunnen zijn hoger liggen, maar dat wil niet zeggen dat het ook gebeurd.
 
Ik gok dat mijn buurvrouw (en haar man ook) meer weegt dan de 145 kg en zelfs zij hebben drie gezonde kinderen. Ik zou het gewoon lekker gaan proberen hoor! Vooral als de huisarts aangeeft dat het geen probleem is. Je weet het niet voordat je zwanger bent, of je borsten groeien en of het aan kunt. Ik heb zelf een chronische rug aandoening (wel gezond gewicht van 63 kg voor de zwangerschap) en ben daardoor zelf bang voor mijn bekken maar ik zal het allemaal wel gaan zien..
 
Status
Niet open voor verdere reacties.
Terug
Bovenaan