<p>Hiii,</p><p>Inmiddels weet mijn bonusdochter dat er een broertje of zusje aankomt. We proberen haar zo goed mogelijk voor te bereiden. </p><p>Echter is het een kind uit een vechtscheiding en is ze heel negatief over haar moeder. </p><p>We hebben ooit een fase gehad toen ze jonger was dat ze mij mama noemde. Inmiddels is ze bijna 5. Maar nu komt het terug. Ze is heel verdrietig dat ze een andere mama heeft. Ze zegt letterlijk dat ik haar mama ben en haar eigen mama, noemt dan de voornaam van haar moeder, zal nooit haar mama zijn. </p><p>Wij blijven aangeven dat ze maar 1 mama heeft en dat ze het heel fijn bij mij mag hebben maar dat ik niet haar mama ben. Elke keer is er een hoop verdriet. Ik vind dit enorm lastig. Het houdt me bezig en het raakt me ook als ze zo verdrietig is. </p><p>Nu zijn er natuurlijk super veel boekjes maar alle rollen zijn papa en mama. Ik heb nog niets kunnen vinden waarbij de ouders gescheiden zijn en de nieuwe partner van vader, moeder wordt.</p><p>Iemand die dit ook heeft mee gemaakt of tips heeft?</p><p>Alles is welkom!</p>
Bonusdochter moeite met acceptatie andere mama
- Onderwerp starter Lauramomoftwo
- Startdatum
Ten eerste wat goed dat jullie positief blijven tegenover haar moeder.
Ziet ze haar moeder wel nog? Anders laten voor wat het is. Het is haar gevoel.
Ik zou kunnen begrijpen (als dat iig zo is, maar dat vul ik voor nu even in) dat jij je enigzins schuldig voelt tegenover haar biologische moeder.
Maar zij voelt zich super bij jou, en heeft een moeder dochter band met jou. Ik denk persoonlijk dat je wel gewoon haar als dochter moet accepteren. Want het lijkt haar verdriet te doen zoals je het nu beschrijft.
Wat je kan zeggen is misschien dat je wel haar mama wilt zijn, maar dat ze ook nog een andere mama heeft.
Ik spreek nu vanuit mezelf. Ik heb nooit een goede band gehad met mijn vader. Hij was er wel, maar ik zag mijn stiefvader als mijn echte vader. Overigens noem(de) ik ze beide papa. Mijn moeder heeft altijd gezorgd dat ik contact hield met mijn vader, ook al wilde ik dit niet. Maar ik was zo blij dat ik mijn stiefvader papa mocht noemen en dat hij zei " ik heb 2 dochters" (hij en mijn moeder hebben ook een dochter samen). Als kind kun je die 2 dingen echt wel uit elkaar houden. En wij denken vaak dat kinderen het niet weten. Maar ze zijn slimmer dan we denken.
Ik wil jullie heel veel geluk wensen met zijn 4e En geniet van je zwangerschap ♡
Ziet ze haar moeder wel nog? Anders laten voor wat het is. Het is haar gevoel.
Ik zou kunnen begrijpen (als dat iig zo is, maar dat vul ik voor nu even in) dat jij je enigzins schuldig voelt tegenover haar biologische moeder.
Maar zij voelt zich super bij jou, en heeft een moeder dochter band met jou. Ik denk persoonlijk dat je wel gewoon haar als dochter moet accepteren. Want het lijkt haar verdriet te doen zoals je het nu beschrijft.
Wat je kan zeggen is misschien dat je wel haar mama wilt zijn, maar dat ze ook nog een andere mama heeft.
Ik spreek nu vanuit mezelf. Ik heb nooit een goede band gehad met mijn vader. Hij was er wel, maar ik zag mijn stiefvader als mijn echte vader. Overigens noem(de) ik ze beide papa. Mijn moeder heeft altijd gezorgd dat ik contact hield met mijn vader, ook al wilde ik dit niet. Maar ik was zo blij dat ik mijn stiefvader papa mocht noemen en dat hij zei " ik heb 2 dochters" (hij en mijn moeder hebben ook een dochter samen). Als kind kun je die 2 dingen echt wel uit elkaar houden. En wij denken vaak dat kinderen het niet weten. Maar ze zijn slimmer dan we denken.
Ik wil jullie heel veel geluk wensen met zijn 4e En geniet van je zwangerschap ♡
Ze is zo jong. Dat ze dit over jou zegt zegt alleen iets over de band tussen jou en haar en niet haar en haar moeder. Accepteer het. Daar is ze naar op zoek en niet die afwijzing. Vooral nu een tweede op komst is. Ze is op zoek naar iets wat ze bij jou kan vinden. Als je dit weg blijft schuiven krijg je dadelijk nog een meisje met Hechtingsproblematiek. Geloof me, ik zie ze met regelmaat en dit soort situaties spelen er een belangrijke rol in. Laat weten dat ze er mag zijn op haar manier binnen jullie gezin. Dat is alles.
Ze is zo jong. Dat ze dit over jou zegt zegt alleen iets over de band tussen jou en haar en niet haar en haar moeder. Accepteer het. Daar is ze naar op zoek en niet die afwijzing. Vooral nu een tweede op komst is. Ze is op zoek naar iets wat ze bij jou kan vinden. Als je dit weg blijft schuiven krijg je dadelijk nog een meisje met Hechtingsproblematiek. Geloof me, ik zie ze met regelmaat en dit soort situaties spelen er een belangrijke rol in. Laat weten dat ze er mag zijn op haar manier binnen jullie gezin. Dat is alles.
Ze is zo jong. Dat ze dit over jou zegt zegt alleen iets over de band tussen jou en haar en niet haar en haar moeder. Accepteer het. Daar is ze naar op zoek en niet die afwijzing. Vooral nu een tweede op komst is. Ze is op zoek naar iets wat ze bij jou kan vinden. Als je dit weg blijft schuiven krijg je dadelijk nog een meisje met Hechtingsproblematiek. Geloof me, ik zie ze met regelmaat en dit soort situaties spelen er een belangrijke rol in. Laat weten dat ze er mag zijn op haar manier binnen jullie gezin. Dat is alles.
Ik zou haar eigenlijk niet afwijzen door te zeggen dat ze maar 1 mama heeft..
Ze vind warmte en liefde bij jou dus hou je eraan vast. Het is een enorm compliment en blijkbaar is ze dol je. Was dat alsjeblieft niet af..
Ik zie zo vaak wat voor problemen kinderen op latere leeftijd krijgen omdat ze zich niet hebben kunnen hechten aan iemand...
Ze vind warmte en liefde bij jou dus hou je eraan vast. Het is een enorm compliment en blijkbaar is ze dol je. Was dat alsjeblieft niet af..
Ik zie zo vaak wat voor problemen kinderen op latere leeftijd krijgen omdat ze zich niet hebben kunnen hechten aan iemand...
Ze ziet haar moeder om de week een hele week. Ze is dus week op week af bij ons.
Mijn bonusdochter heeft zich nooit veilig kunnen hechten aan haar mama. Simpelweg omdat haar mama door haar eigen moeder in de steek is gelaten.
Zelf werk ik met jongeren die een hechtingsstroonis of trauma hebben. Ik zie veel gelijkenissen in dit jonge meisje. Het einge wat ik nu al 3 jaar doe is haar liefde geven. Al haar herinneren bij papa zijn dan ook met mij. Ze was nog geen 2 toen haar ouders uit elkaar gingen. En nog geen 2,5 toen ik in haar leven kwam.
In mijn omgeving vragen ze wel eens aan mij ben je niet bang dat je meer van je eigen kind zal houden als van je bonusdochter. Ik kan niet in de toekomst kijken maar voor nu zeg ik Nee, dit meisje heeft liefde nodig hunkert hier naar. En ik kan haar die geven samen met haar papa.
Voor nu betrekken we haar bij alles zodat ze echt het gevoel heeft dat ze er mag zijn in ons gezin. Want haar gezin bestaat niet meer.
Kortom ik kan me geen fijnere bonusdochter als dit kleine,prachtige en vooral lieve meisje wensen
Bedankt voor jullie fijne reacties! Is toch fijn om het eens van een ander te horen
Mijn bonusdochter heeft zich nooit veilig kunnen hechten aan haar mama. Simpelweg omdat haar mama door haar eigen moeder in de steek is gelaten.
Zelf werk ik met jongeren die een hechtingsstroonis of trauma hebben. Ik zie veel gelijkenissen in dit jonge meisje. Het einge wat ik nu al 3 jaar doe is haar liefde geven. Al haar herinneren bij papa zijn dan ook met mij. Ze was nog geen 2 toen haar ouders uit elkaar gingen. En nog geen 2,5 toen ik in haar leven kwam.
In mijn omgeving vragen ze wel eens aan mij ben je niet bang dat je meer van je eigen kind zal houden als van je bonusdochter. Ik kan niet in de toekomst kijken maar voor nu zeg ik Nee, dit meisje heeft liefde nodig hunkert hier naar. En ik kan haar die geven samen met haar papa.
Voor nu betrekken we haar bij alles zodat ze echt het gevoel heeft dat ze er mag zijn in ons gezin. Want haar gezin bestaat niet meer.
Kortom ik kan me geen fijnere bonusdochter als dit kleine,prachtige en vooral lieve meisje wensen
Bedankt voor jullie fijne reacties! Is toch fijn om het eens van een ander te horen
Wat zielig voor dat meisje 
ik word er echt een beetje verdrietig van. Misschien is het een idee om haar uit te leggen dat ze niet in jouw buik heeft gezeten, maar je wel voor haar zorgt en van haar houdt als een echte moeder, want zo is het ook als ik je bericht goed interpreteer. En of ze je dan mama wil noemen of niet, dat zou ik aan haar laten. Beter 2 mama's dan geen mama (in haar beleving).
ik word er echt een beetje verdrietig van. Misschien is het een idee om haar uit te leggen dat ze niet in jouw buik heeft gezeten, maar je wel voor haar zorgt en van haar houdt als een echte moeder, want zo is het ook als ik je bericht goed interpreteer. En of ze je dan mama wil noemen of niet, dat zou ik aan haar laten. Beter 2 mama's dan geen mama (in haar beleving).