We zouden ervoor gaan! Elke dag klussen. 5 dagen. Mijn man had gevraagd ma en di. avond thuis te zijn.( normaal nooit door de week thuis) Had mijn eisprong dinsdag. Wat denk je: Ma avond is hij 2 uur thuis geweest. Effies snel geklusd, het is voor een goed doel. Di avond: de avond van de waarheid, niet geweest! Zou pas na 23.00 uur thuis zijn! Ik ben zo verdrietig! Zijn baas weet ervan en wist dat hij daarom gisteren thuis had moeten zijn. Mijn man zei om me te troosten dat hij volgende maand maar een paar dagen vrij zou nemen, dan kan dit niet weer gebeuren. Ik zit er echt effe helemaal doorheen. Kan er dan nooit eens rekening gehouden worden met mij?
boos, nijdig, teleurgesteld, verdrietig........
- Onderwerp starter ANONYMOUS_USERNAME
- Startdatum
Lieve Muis, stelt het je misschien gerust dat onze gyneacoloog altijd zegt dat we om de dag moeten klussen in plaats van elke dag? Het zaad van de man is nl. langer actief, ongeveer 48 uur, dus kan het klussen van maandag misschien toch nog een resultaat hebben als je gister je eisprong hebt gehad. Succes! Liefs, Pleun
Hoi Pleun,
Daar heb je gelijk in. Maar omdat er bij ons lichamelijk niks aan de hand is heeft gyna. gezegd dat we op onze timing moeten letten. Dus..... dan even geen risico en elke dag even klussen. Zeker omdat mijn man nooit thuis is door de weeks wilde ik nu eens een keer WEL PLANNEN! Snap je, als ik gezond ben en mijn man is dat WAAROM LUKT HET DAN AL 2 JAAR NIET ! Mag ook niet meer in het ziekenhuis terugkomen!!!! Of we nu op dag 12 klussen of dag 13 of 14, het heeft tot nu toe niet geholpen.
Ben jij al eens zwanger geweest? Klus jij om de dag? Ook op de dag van eisprong of ervoor?
Groetjes M.M. ( Moedeloze Muis )
Daar heb je gelijk in. Maar omdat er bij ons lichamelijk niks aan de hand is heeft gyna. gezegd dat we op onze timing moeten letten. Dus..... dan even geen risico en elke dag even klussen. Zeker omdat mijn man nooit thuis is door de weeks wilde ik nu eens een keer WEL PLANNEN! Snap je, als ik gezond ben en mijn man is dat WAAROM LUKT HET DAN AL 2 JAAR NIET ! Mag ook niet meer in het ziekenhuis terugkomen!!!! Of we nu op dag 12 klussen of dag 13 of 14, het heeft tot nu toe niet geholpen.
Ben jij al eens zwanger geweest? Klus jij om de dag? Ook op de dag van eisprong of ervoor?
Groetjes M.M. ( Moedeloze Muis )
Heej Muis,
Tjee wat vervelend allemaal! En ik voel helemaal met je mee.... ook mijn man is bijna alleen in het weekend thuis, en ook bij ons wil het zwanger worden niet echt lukken.
Lopen sinds kort op het ziekenhuis en moeten 10 maart voor de uitslagen van het zaad, uitstrijkje en mijn bloedonderzoek.
Klinkt misschien stom, maar aan de ene kant hoop ik dat ze iets ( kleins ! ) vinden... dan kan er misschien iets aan gedaan worden.
Leef met je mee! En hoop dat je snel zwanger mag zijn.
Liefs Bloempje
quote: muis reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('22-02-2006 13:59:37&apos
);
Hoi Pleun,
Daar heb je gelijk in. Maar omdat er bij ons lichamelijk niks aan de hand is heeft gyna. gezegd dat we op onze timing moeten letten. Dus..... dan even geen risico en elke dag even klussen. Zeker omdat mijn man nooit thuis is door de weeks wilde ik nu eens een keer WEL PLANNEN! Snap je, als ik gezond ben en mijn man is dat WAAROM LUKT HET DAN AL 2 JAAR NIET ! Mag ook niet meer in het ziekenhuis terugkomen!!!! Of we nu op dag 12 klussen of dag 13 of 14, het heeft tot nu toe niet geholpen.
Ben jij al eens zwanger geweest? Klus jij om de dag? Ook op de dag van eisprong of ervoor?
Groetjes M.M. ( Moedeloze Muis )
Hi Muis,
Ik snap dat dit niet meehelpt en dat je daar heel gefrustreerd van raakt. En zelfs dat je daar in een dip van raakt, maar kom daar zo snel als mogelijk uit!!!!
Mag ik vragen in welk ziekenhuis je loopt en waarom jullie niet meer terug mogen komen? Ik ken je geschiedenis niet maar hebben jullie al IUI gehad?? Wij zijn zelf namelijk ook al lang bezig >2 jr. en wij hebben net onze resultaten terug gehad: niks lichamelijks bij beiden aan de hand. En we mogen wel met IUI gaan beginnen, hoefden er niet eens om te vragen. Het wil niet zeggen dat dat gaat helpen maar de hoop is er wel!! Ik snap dan de verschillende aanpakken per ziekenhuis niet. Want waarom wij wel en jullie niet, lijkt toch heel oneerlijk.
Liefs Scorpy
); Hoi Pleun,
Daar heb je gelijk in. Maar omdat er bij ons lichamelijk niks aan de hand is heeft gyna. gezegd dat we op onze timing moeten letten. Dus..... dan even geen risico en elke dag even klussen. Zeker omdat mijn man nooit thuis is door de weeks wilde ik nu eens een keer WEL PLANNEN! Snap je, als ik gezond ben en mijn man is dat WAAROM LUKT HET DAN AL 2 JAAR NIET ! Mag ook niet meer in het ziekenhuis terugkomen!!!! Of we nu op dag 12 klussen of dag 13 of 14, het heeft tot nu toe niet geholpen.
Ben jij al eens zwanger geweest? Klus jij om de dag? Ook op de dag van eisprong of ervoor?
Groetjes M.M. ( Moedeloze Muis )
Hi Muis,
Ik snap dat dit niet meehelpt en dat je daar heel gefrustreerd van raakt. En zelfs dat je daar in een dip van raakt, maar kom daar zo snel als mogelijk uit!!!!
Mag ik vragen in welk ziekenhuis je loopt en waarom jullie niet meer terug mogen komen? Ik ken je geschiedenis niet maar hebben jullie al IUI gehad?? Wij zijn zelf namelijk ook al lang bezig >2 jr. en wij hebben net onze resultaten terug gehad: niks lichamelijks bij beiden aan de hand. En we mogen wel met IUI gaan beginnen, hoefden er niet eens om te vragen. Het wil niet zeggen dat dat gaat helpen maar de hoop is er wel!! Ik snap dan de verschillende aanpakken per ziekenhuis niet. Want waarom wij wel en jullie niet, lijkt toch heel oneerlijk.
Liefs Scorpy
Lieve Scorpy
Ik zat in het ziekenhuis in Gouda. Misschien had ik beter een ander ziekenhuis kunnen kiezen, maar ja als je alles van te voren weet! Ik had alleen medicijnen om mijn menstruatie iets te verlengen. D.w.z. verplaatsen naar het weekend, zodat ook mijn eisprong daar in zou vallen. Dit is niet gelukt. Van IUI of IVF is niet over gepraat. Alleen dat ik moet bellen als ik in verwachting ben. Fijn dat jullie wel in ieder geval op de lijst komen om voor deze behandeling in aanmerking te komen. Ik zit wel te denken om terug te gaan naar de huisarts.Misschien dat zij mij kan adviseren. Heb jij tips? Wat zou jij doen? Groetjes, Muis. 2jr, 1e kindje
Ik zat in het ziekenhuis in Gouda. Misschien had ik beter een ander ziekenhuis kunnen kiezen, maar ja als je alles van te voren weet! Ik had alleen medicijnen om mijn menstruatie iets te verlengen. D.w.z. verplaatsen naar het weekend, zodat ook mijn eisprong daar in zou vallen. Dit is niet gelukt. Van IUI of IVF is niet over gepraat. Alleen dat ik moet bellen als ik in verwachting ben. Fijn dat jullie wel in ieder geval op de lijst komen om voor deze behandeling in aanmerking te komen. Ik zit wel te denken om terug te gaan naar de huisarts.Misschien dat zij mij kan adviseren. Heb jij tips? Wat zou jij doen? Groetjes, Muis. 2jr, 1e kindje
Lieve Muis,
Jeetje zeg wat vervelend allemaal en uit de toon van je berichtje maak ik ook wel op hoeveel boosheid en wanhoop dit bij je oproept.
Heeft het ziekenhuis niet gezegd als je binnen nu een half jr tot jaar nog niet zwanger bent dan mag je terugkomen. Als dat ook niet het geval is dan zou ik er zeker op staan om terug te gaan naar je huisarts en je door te laten verwijzen naar een ander ziekenhuis.
En vraag anders eens hier op het forum wel ziekenhuis in de buurt van Gouda goed bij hun bekend staat en een zeer goede afdeling Voortplantingsgeneeskunde heeft en vlgns mij kom je dan in elk geval in de Ac. Ziekenhuis terecht (ik ken het daar nl. niet en ga er van uit dat je daar in de buurt woont).
Je hebt hier namelijk niks mee te verliezen en nu zit je jezelf alleen maar thuis gek te maken.
Hou vol he en sterkte.
Liefs Scorpy
Jeetje zeg wat vervelend allemaal en uit de toon van je berichtje maak ik ook wel op hoeveel boosheid en wanhoop dit bij je oproept.
Heeft het ziekenhuis niet gezegd als je binnen nu een half jr tot jaar nog niet zwanger bent dan mag je terugkomen. Als dat ook niet het geval is dan zou ik er zeker op staan om terug te gaan naar je huisarts en je door te laten verwijzen naar een ander ziekenhuis.
En vraag anders eens hier op het forum wel ziekenhuis in de buurt van Gouda goed bij hun bekend staat en een zeer goede afdeling Voortplantingsgeneeskunde heeft en vlgns mij kom je dan in elk geval in de Ac. Ziekenhuis terecht (ik ken het daar nl. niet en ga er van uit dat je daar in de buurt woont).
Je hebt hier namelijk niks mee te verliezen en nu zit je jezelf alleen maar thuis gek te maken.
Hou vol he en sterkte.
Liefs Scorpy
Lieve Muis, hier ben ik weer, sorry dat het even duurde voor ik reageerde, ik had het erg druk en dan kijk ik niet iedere dag op dit forum! Wij hebben nog geen kinderen en zijn ruim anderhalf bezig om zwanger te worden en dat gaat niet altijd in de koude kleren zitten om het zomaar te zeggen. Mijn verhaal in vogelvlucht:
In september 2004 ben ik gestopt met de pil en dan verwacht je dat je meteen zwanger bent, tenminste dat hoopte ik en jawel, zo werkt het dus niet. Het leek wel of iedereen in onze omgeving zwanger werd, behalve wij. Iedere keer zeiden mijn man en ik tegen elkaar dan en dan gaan we naar de dokter, maar dan was het helemaal zo ver, en dan durfden we het toch niet aan en stelden we het maar weer uit. Toen mijn beste vriendin in november vorig jaar vertelde dat ze zwanger was van de tweede, stortte mijn wereld in. Eind november zijn we dus toch naar de huisarts gegaan en dat hadden we veel eerder moeten doen. Die man was hardstikke aardig, ik kende die man nl. niet, en er viel meteen 100.000kg van mijn schouders af. Hij heeft ons meteen doorverwezen naar de gyneacoloog en mijn man kreeg een sperma-onderzoek. Eind december konden we bij de gyneacoloog terecht. In het kort vertelde ze ons wat ons te wachten kon staan. Aangezien mijn cyclus heel regelmatig is, konden we een heel traject overslaan. Ik moest bloed laten prikken en kreeg een HSG onderzoek en mijn man moest nog een keer een sperma-onderzoek doen. In januari kregen we de uitslag dat alles er prima uit zag, het enige waar eventueel het mogelijk niet snel zwanger worden vandaan zou kunnen komen, zou kunnen zijn dat het sperma van mijn man iets aan de trage kant is, absoluut niet verontrustend, maar goed, ze zoeken toch een oorzaak. Ze vroeg of wij voor IUI wilden gaan en uiteraard wilden we dat. Eerst hebben we een weekje bedenktijd genomen, omdat we helemaal niet wisten wat het inhield. Een week later hebben we de gyneacoloog gebeld en gezegd dat we er voor wilden gaan en dus hebben we een verwijsbrief gehad. Over anderhalve week hebben we een intake voor IUI in Rotterdam en dan horen we daar verder hoe alles in zijn werk gaat, eerst volgende week nog een weekje skieen, zodat onze batterij helemaal is opgeladen voor alles wat ons de komende tijd te wachten staat!
Ik klink misschien heel nuchter, maar momenteel voel ik me hardstikke sterk. Mijn man hebben nu zoiets van: Bij ons gaat het niet vanzelf, en we zijn erg blij dat de medici zover zijn dat ze de natuur een handje kunnen helpen. Wij hopen uiteraard dat we snel zwanger zijn, want daar doe je het allemaal voor. En stel dat het niet snel lukt, dan hebben we ons een mooie vakantie beloofd aanstaand najaar, zodat we toch iets hebben om naar uit te kijken. Uiteraard hopen we natuurlijk dat we niet op vakantie hoeven, maar toch!
Heb je een goede band met je huisarts? Ik zou echt terug naar je huisarts gaan, het verhaal helemaal uitleggen en misschien dat hij je via een ander ziekenhuis of een andere gyneacoloog toch verder kan helpen. Want het is toch niet de bedoeling dat het je hele leven gaat beheersen en dat je eraan onderdoor gaat!
Heel veel succes met alles en tot horens!
Pleun
In september 2004 ben ik gestopt met de pil en dan verwacht je dat je meteen zwanger bent, tenminste dat hoopte ik en jawel, zo werkt het dus niet. Het leek wel of iedereen in onze omgeving zwanger werd, behalve wij. Iedere keer zeiden mijn man en ik tegen elkaar dan en dan gaan we naar de dokter, maar dan was het helemaal zo ver, en dan durfden we het toch niet aan en stelden we het maar weer uit. Toen mijn beste vriendin in november vorig jaar vertelde dat ze zwanger was van de tweede, stortte mijn wereld in. Eind november zijn we dus toch naar de huisarts gegaan en dat hadden we veel eerder moeten doen. Die man was hardstikke aardig, ik kende die man nl. niet, en er viel meteen 100.000kg van mijn schouders af. Hij heeft ons meteen doorverwezen naar de gyneacoloog en mijn man kreeg een sperma-onderzoek. Eind december konden we bij de gyneacoloog terecht. In het kort vertelde ze ons wat ons te wachten kon staan. Aangezien mijn cyclus heel regelmatig is, konden we een heel traject overslaan. Ik moest bloed laten prikken en kreeg een HSG onderzoek en mijn man moest nog een keer een sperma-onderzoek doen. In januari kregen we de uitslag dat alles er prima uit zag, het enige waar eventueel het mogelijk niet snel zwanger worden vandaan zou kunnen komen, zou kunnen zijn dat het sperma van mijn man iets aan de trage kant is, absoluut niet verontrustend, maar goed, ze zoeken toch een oorzaak. Ze vroeg of wij voor IUI wilden gaan en uiteraard wilden we dat. Eerst hebben we een weekje bedenktijd genomen, omdat we helemaal niet wisten wat het inhield. Een week later hebben we de gyneacoloog gebeld en gezegd dat we er voor wilden gaan en dus hebben we een verwijsbrief gehad. Over anderhalve week hebben we een intake voor IUI in Rotterdam en dan horen we daar verder hoe alles in zijn werk gaat, eerst volgende week nog een weekje skieen, zodat onze batterij helemaal is opgeladen voor alles wat ons de komende tijd te wachten staat!
Ik klink misschien heel nuchter, maar momenteel voel ik me hardstikke sterk. Mijn man hebben nu zoiets van: Bij ons gaat het niet vanzelf, en we zijn erg blij dat de medici zover zijn dat ze de natuur een handje kunnen helpen. Wij hopen uiteraard dat we snel zwanger zijn, want daar doe je het allemaal voor. En stel dat het niet snel lukt, dan hebben we ons een mooie vakantie beloofd aanstaand najaar, zodat we toch iets hebben om naar uit te kijken. Uiteraard hopen we natuurlijk dat we niet op vakantie hoeven, maar toch!
Heb je een goede band met je huisarts? Ik zou echt terug naar je huisarts gaan, het verhaal helemaal uitleggen en misschien dat hij je via een ander ziekenhuis of een andere gyneacoloog toch verder kan helpen. Want het is toch niet de bedoeling dat het je hele leven gaat beheersen en dat je eraan onderdoor gaat!
Heel veel succes met alles en tot horens!
Pleun