BOOS

[Anoniem]

hallo allemaal,

Ik wil met dit kindje weer proberen bv te geven,dat ging bij ons eerste kindje niet helemaal goed.Ik ga het gewoon weer proberen wie niet waagd wint zeker niet.
gr

 

[Anoniem]

Renaatje,

ik heb het idee dat jij o.a. boos bent omdat je sommige dingen in het onderwerp verkeerd gelezen hebt.

Ik heb inderdaad geschreven dat als borstvoeding niet lukt, terwijl je dat graag wil je moet slikken, verwerken en verder  genieten van je kindje is. Maar als je goed gelezen had, dan had je ook begrepen dat ik daarmee vooral doelde op mezelf en mijn verdriet om het mislukken van de borstvoeding. Niet omdat een ander vindt dat  borstvoeding beter is, maar omdat ik graag borstvoeding wilde geven, omdat ik daar twee mooie ervaringen mee had.    Twee ervaringen die ik graag nog een derde keer had gehad.

Ik heb met heel veel pijn gekozen voor overstappen naar flessevoeding, niet omdat ik denk dat een ander daarmee slecht is en dus ik ook, maar gewoon omdat ik iets moest loslaten omdat ik iets graag wilde.

Woorden klinken makkelijk, maar slikken, verwerken en verder genieten van mijn kindje was niet makkelijk. Maar het was wel wat ik heb moeten doen. En nu geniet ik van mijn kindje en denk ik met weemoed aan de mooie momenten die ik gedeeld heb met mijn twee oudsten. Momentjes die ik nu gewoon niet heb gehad met mijn jongste.

Kortom ik heb nergens een oordeel geveld over wie dan ook, maar mijn gevoelens beschreven.

En zoals iemand al eens zei ergens op dit forum. Gevoelens staan niet ter discussie die zijn altijd waar.

Ook jouw gevoelens en jouw boosheid is waar, maar waar ben je nou precies boos om.
Heel veel sterkte met je emoties en je boosheid en probeer het een plekje te geven. Want jij en je kindje zijn voor jou  het belangrijkste, en niet wat iemand anders vindt dat jij moet doen dan wel laten.

Miep

 

[Anoniem]

Ik denk dat het door al die promotieberichtjes juist voor bepaalde vrouwen zo moeilijk wordt gemaakt.
Want het wordt ook zwaar gemaakt met uitspraken als: dat het echt het beste is, en 'als je maar wilt dan lukt het altijd'....
Aan de andere kant: je kunt het (mede door de hormonen) zelf ook zwaar maken. Ik heb het zelf ook wel een beetje zo ervaren: verdrietig dat ik na 10 weken het niet meer op kon brengen. Pas na 5 weken was er van mijn verdriet niks meer over. En nu denk ik: je hoeft het ook niet zo zwaar te maken, want je kind wordt toch wel gezond groot, of het nou op bv of fv is. Maar zeker met al die hormonentoestanden, dan is het gewoon heel moeilijk om het nuchter te bekijken. (zo ervaar ik het tenminste) Ik vind het ook heel zwaar om te zeggen dat je 'het een plekje moet geven', (alsof er iemand gestorven is...) Maar goed, ik snap ook wel weer waarom het gezegd wordt (heel dubbel allemaal wat ik schrijf) omdat iemand door de hormonen gewoon alles verschrikkelijk zwaar kan zien. (nu weet ik niet of diegene zwanger is???, kan ff niet teruglezen)
Nou, heel verhaal maar kortom: ik ga ook bij mijn tweede weer bv proberen, lijkt me gewoon leuk, niet om dat het nou zoveel beter is (zucht....). En stel, dat het mislukt, zal ik misschien ook wel weer me heel verdrietig voelen...maar ja, daar kan ik later dan weer nuchter op terugkijken.

Groetjes!

 

[Anoniem]

Hoi,

hier ook zo'n moeder bij wie het mislukt is. (en zo voelde het ook, alsof het mijn eigen schuld was)

Nu ik zwanger ben van de 2e, had ik van de verloskundige weer een hele hoop leesvoer meegekregen. Daar zat ook het blad "Borstvoeding" bij. Ik heb er een paar bladzijden in gelezen en ik werd er zo ontzettend verdrietig van. Heb er behoorlijk van gejankt. (hormonen)  Ze praten in dat blad inderdaad alleen maar over de voordelen en dat het voeden zo leuk is, en zo ontzettend gezond, blablabla.

Mijn dochter wilde dus helemaal niet aan de borst drinken. Ze viel in 3 dagen 15% van haar geboortegewicht af. Ze hapte helemaal niet goed, we hebben alles geprobeerd. (Gelukkig was mijn moeder ook mijn kraamverzorgster, en die stond 's avonds ook nog weer voor mij klaar) Tepelhoedjes, vingervoeden, uiteindelijk maar kolven. Het lukte gewoon niet. Mijn dochter is trouwens nog steeds een slechte eter en drinker. Maar door alle verhalen in dat blad kreeg ik het gevoel alsof ik er niet genoeg aan gedaan had. Toen ik na 5 weken kolven wat koortsig werd en de voeding drastisch terugliep, (en ik had al niet veel) moest ik wel overstappen op flesvoeding. Wat heb ik gehuild, ik vond het vreselijk, want ik kreeg het gevoel alsof ik mijn kind vergiftigde. Onzin natuurlijk, maar door het gepush richting borstvoeding dacht ik wel zo. En wat vond ze haar flesje Nutrilon heerlijk!! Pas na een week kreeg ik het gevoel dat ik een goede keus gemaakt had.

Nu ben ik 25,5 week zwanger van de 2e en ik wil wel weer borstvoeding proberen, maar ik hou er ook ernstig rekening mee dat het weer gaat mislukken (we krijgen namelijk weer een meid). Als na een paar dagen blijkt dat dit kindje ook niet wil, dan stap ik vrolijk over op flesvoeding.

Ik laat er mijn kraamtijd en de weken erna niet weer door verpesten!!

Groetjes,

Ingrid

p.s. sorry dat het verhaal zo lang geworden is, ik moest mijn ei nu eindelijk eens even kwijt.