Ik heb precies wat gebruiker....991. Alleen mocht mijn dochter een tijdje (2-3 weken) geen borst ivm allergie. Mijn productie ging gelijk enorm achteruit, kolven hielp niet echt. Ik voelde steeds dat mijn borsten nog vol waren, maar het kolfapparaat (professionele in het ziekenhuis) kon het maar niet uit krijgen. Ik ben naar 3 verschillende lactatiekundige geweest. Van alles geprobeerd, vaak aanleggen, steeds wisselen, powerkolven, via het slangetje aan de borst bijvoeden, kolven en die melk via een flesje geven. Daarnaast moest ik nog dieet volgen ivm allergie. Zo veel negatieve emoties, pijn en tranen kwamen erbij kijken dat ik besloten had om te stoppen.
Het moeilijkste voor mij was om die beslissing te nemen, omdat ik me toch enorm gedwongen voelde om borstvoeding te geven. Alles en overal blijft maar zeggen dat het de beste is voor je kind en zelfs als het jou niet lukt of erg moeilijk lukt door wat dan ook (fysieke en/of mentale barrières) voel je je vaak schuldig. Mijn laatste druppel was het zien van mn dochter woedend en overstuur worden aan de borst. Dat zien deed me veel pijn en ik was bang dat het alleen maar onze relatie gaat verpesten, want zodra ik haar pakte ging ze huilen ook al wilde ik geen voeding geven. Blijkbaar kan ook het kindje borstvoeding als iets negatiefs gaan ervaren. Misschien voelde ze ook mijn stress, frustratie en teleurstelling.
Ze krijgt nu volledig fles en ik heb nog een ingevroren voorraad moedermelk die ik af en toe geef. Ik voel me mu zo veel beter, onze relatie is goed, allebei gelukkig en ik heb er vrede mee dat ik gestopt ben, maar de weg naartoe was niet de makkelijkste. Als ik niet zo’n druk zou ervaren om borstvoeding te geven, zou ik waarschijnlijk eerder stoppen en niet al die stappen gaan nemen.