Brase om heupjes / spreidbroek

A.s. woensdag hebben we de echo om 12.00.

Ik merk ook dat het als normaal wordt gevonden, ook door omgeving.
'Ooh, dat hoor je zo vaak, dat stelt niets voor, is heel goed op te lossen'.

De huisarts vertelde ook: "dan moet ze ws. een spreidbroekje'.
Niet melden wat dit dan inhoud.
Voordat de arts van het CB dit woord noemde, had ik er nog nóóit van gehoord. Het meeste van internet en dit forum.

Het  is zeker geen levensbedreigende ziekte, maar jee, ik ben er best van geschrokken, en vind het helemaal niet leuk als mijn kleine meid z on geval aan moet, zeker niet met de zomer op komst.
Om over de praktische zaken nog maar niet te spreken... autostoeltje, kleren  e.d.

Fijn om jullie verhalen te delen in ieder geval.

Sannes
mv Mila 19-2-2006




 
Hoi,
ik leef met je mee hoor!!!
Wij hebben afgelopen woensdag te horen gekregen dat onze dochter (vandaag 6 maanden) een camp-spreider gaat krijgen. Aanstaande dinsdag moeten we naar het ziekenhuis om 'm aan te laten meten. Ik heb via via al gehoord dat kinderen er erg snel aan wennen en natuurlijk is het niet levensbedreigend..Maar ik vind het ook vreselijk.
Ik geniet nu echt voor haar als ik haar in haar bedje zie liggen met die heerlijk trappelende beentjes. Wij hebben wel een geluk bij een ongeluk en dat is dat ze de spreider alleen in bed aan hoeft! Dat scheelt alweer iets....
Ik baal er wel van hoe makkelijk iedereen reageert. O....het hoeft alleen in bed. O...het hoeft maar 6 maanden. O....ze heeft er zelf geen last van.
Nee, ok maar toch vind ik het niet leuk!
Ik wens jullie veel sterkte   toe met de echo en vraag de oren van de arts zijn hoofd..
Wij hebben het niet gedaan en stonden inderdaad met 5 minuten weer buiten (na 3 kwartier gewacht te hebben).
Groetjes, Rachel (moeder van Fenna 21.11.05)
 
Onze dochter van 6 maanden heeft sinds dit weekend ook een spreidbroekje. In het ziekenhuis deden ze alsof het de normaalste zaak is en dat je eigenlijk niet zo moet zeuren. Ik baal er verschrikkelijk van. Het liefst gooi ik die spreidbroek in de vuilnisbak. Ze lag zo pittig te trappelen in haar bedje en kon zich al omdraaien. Nu ligt ze op haar rug en kan niks meer. Het zal best  wel dat zij  er zo aan gewend is, maar  het is moeilijk om er zelf aan te wennen.  Het gaat om de toekomst van onze kinderen dus het zal wel moeten. Iedereen veel sterkte.....
Laura  
 
Hoi,
Ons dochtertje Yulia heeft al vanaf dat ze zes weken oud was een spreidbroekje aan. Ook haar rechter heupje stond niet helemaal goed... nu zijn we 11   weken verder en het beentje staat al netjes recht. Hopelijk mag ze volgende week al af gaan bouwen zodat ze die broek niet 23 uur per dag aan hoeft..
Een troost ons Yulia krijgt er niets van mee.... ze is nog steeds het zelfde vrolijke meisje als ze altijd al was.... Voor mij was het moeilijker om aan die broek te beginnen. Ik wens je veel sterkte...

groetjes mascha
 
Hoi,

Ik weet helemaal hoe je je voelt. Bij Sigrid is op 28 april een heupluxatie geconstateerd en wij zitten al een paar weken in de medische molen. Op 6 juni a.s. zal ze opgenomen voor een week tractie en de week erna zal er een operatie volgen om het goed te krijgen. We hebben daarna 3 maanden gipsbroek in het vooruitzicht gevolgd door een scharnierbeugel gedurende de dag en een vaste beugel voor s'nachts.  
Bij Sigrid zijn er pas met 1 jaar achtergekomen.  Zij heeft nu een verwaarloosde heupdysplasie, heupluxatie dus. Net als Jootje haar dochter.  
De site die  Jootje bedoelt is www.heupafwijkingen.nl en ik heb ook nog veel "lotgenoten" gevonden op www.heup.info  
Beide sites zijn prima en je vindt er een scala aan informatie. Natuurlijk is het verschikkelijk als je kindje iets overkomt. Maar ik probeer alles positief te bekijken en laat het straks ook allemaal maar over me heen komen. Je kunt je wel gek lopen maken, maar de kleine zal het merken en daar hebben beide partijen niets aan. Ook ik kan zomaar heel erg verdrietig zijn om alles wat ons te gebeuren staat. Als ik zo'n leuk momentje met haar heb.  En dat is logisch. Ik hou me vast aan verhalen om me heen van kinderen die zich na een paar dagen / week zich helemaal aanpassen aan de situatie en snel niet meer beter weten en er  mee omgaan.  Het gaat ook met jou kleine vast allemaal goed komen.

De optimiste mama van Sigrid
 
Hoi,

Ik wil even reageren op je berichtje op het forum. Ik weet dat het best wel schrikken is als je hoor dat er iets niet goed is met je kindje. Ik had precies hetzelfde. Onze dochter heeft de hele tijd in een stuit ligginng gelegen en toen zeiden ze al dat het dan de gewoonte is dat ze met 4 maanden een foto van de heupen maken. Ik ben heel nuchter en dacht we zien wel. Toen ze de foto hadden gemaakt kreeg ik bij de huisarts te horen dat de foto's niet goed waren. Op dat moment dacht ik gatver nu word je even met de neus op de feiten gedrukt en wat kan ik straks verwachten. Je haalt je van alles in je hoofd en denkt het zal wel goed komen. Je hoort ook allemaal van die enge verhalen, maar denkt het zal wel. Toen ik de afspraak bij de orthopeed had werd alles goed uitgelegd aan de hand van de foto's en kwamen er thermen op tafel dat ik dacht ja het zal wel. Mijn dochter kreeg eerst een spreidkussen om haar spieren op te rekken, want die waren er strak. Deze heeft ze 7 weken om gehad (en kon je zelf ook af doen als je dacht nu even lekker rust). Na zeven weken kreeg ze een campspreid (dit is van kunststof en zit met een klittenbank om haar middel en twee kunststof rondingen dmv klitten band om haar bovenbenen met een ijzerenstangetje er tussen). Na drie weken moest ze weer terugkomen voor controle en foto's. De luxatie (kop in de kom) was uitstekend en nu heeft ze hem alleen nog om voor de heupdysplasie. Nog 2 maandjes en ze hoeft hem alleen 's nachts om. Ze heeft er helemaal geen last van. Ze is nu zeven maanden en draait gewoon lekker en begint nu met kruipen. En je moet maar zo denken je doet het voor haar toekomst, want een kunstheup op je 20ste of 30ste is helemaal geen pretje. Wat is soms wel moeilijk vind is de reactie om je heen. Mensen doen soms net of ze zwaar gehandicapt is. Nou heel veel sterkte en wie weet komen we elkaar nog tegen op het forum

groetjes van Brenda

 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan