Mijn zoontje slaapt sinds 6 weken op zn buik ook 's nachts. Daarvoor vanaf week of 3 overdag al en dan 's avonds als we hem in bed legden ook, tot we zelf naar bed gingen, dan draaiden we hem om en bakerden hem in. Maar ook dan waren de nachten nog onrustig (in ieder geval tot de volgende voeding ok, maar daarna drama). Toen dus besloten hem op z'n buik te laten slapen ook 's nachts.
Ik ben van mening dat jij je kindje het beste kent en heb nu ik 15 maanden mama ben ook ontdekt dat mijn gevoel voor wat goed voor hem/ons is vaak ook klopt. Als ik een reactie hierboven moet geloven hadden wij alle risicofactoren voor een wiegendood (vroeg gestopt met borstvoeding, eigen kamer vanaf week 3, op de buik slapen), maar toch heb ik heel sterk het gevoel dat ik (voor hem en ons) het juiste heb gedaan. Dat jullie (allemaal!) slaap krijgen is heel belangrijk!
Mijn zoontje is vrij sterk, kon eigenlijk al met 2 weken zijn eigen hoofdje op houden en deed dat dan ook. Dat (én het feit dat het overdag goed ging) sterkte me in het idee dat het 's nachts ook goed moest gaan. Maar nogmaals dus: kijk naar je kindje. Ik ben die eerste weken heel vaak nog 's nachts gaan kijken trouwens of het wel goed ging. Vond het ook heel spannend, maar het vertrouwen groeide.
Nu nog steeds een buikslaper!
