Het is heel normaal hoor dat kindjes zo jong nog niet in hun eigen bedje slapen, zeker overdag. Mijn dochter sliep rond 18/19 weken pas alle dagslaapjes in haar bed. De eerste 2,5 maand letterlijk alleen op mij. Zelfs niet op mijn man. Ik was gesloopt. Vond dat samen zitten toen helemaal niet fijn meer. Heb heel wat rondjes gelopen met haar in de draagdoek en soms lukte de wagen. Vanaf 2,5 maand lukte de box af en toe, maar de prikkels werden toen weer teveel. Vanaf 12 weken ben ik af en toe het bedje gaan proberen, maar het lukte eigenlijk pas vanaf 17 weken. Het ochtendslaapje werkte hier het best, dan was ze nog niet zo geprikkeld van de dag.
Met 4,5 week zou ik nog heel even wachten met buikslapen zonder dat je ernaast zit. Maar bijvoorbeeld in de box kun je eens proberen of het dan beter gaat. Al heb ik het vermoeden dat bij jou buikslapen niet het probleem is, als hij snachts wel prima op zijn rug slaapt. Dan lijkt het me eerder behoefte aan nabijheid. Dus inderdaad zwaan kleef aan. Op je buik/borst slapen is helemaal geen probleem wat risico's betreft.
Ik heb mijn dochter nooit zo jong al alleen laten huilen. Maar ze had wel altijd dat ze even door het "afscheid" van mammas armen heen moest. Heeft dat soms nog steeds wel nu ze een jaar is. Dat betekende dat ze hard ging huilen zodra dat gebeurde. Maar als ik bleef aaien en sussen tot ze rustiger werd (evt handje vasthouden, eroverheen bukken, toch weer ff oppakken) dan kon ik na een minuut of 10 wel weglopen. Beetje rommelen in de woonkamer in de buurt van de box. Paar keer terug om te sussen. En uiteindelijk sliep ze dan. Vanaf 4-6 mnd ging ze pas vaker direct slapen.
Met 4,5 week zou ik nog heel even wachten met buikslapen zonder dat je ernaast zit. Maar bijvoorbeeld in de box kun je eens proberen of het dan beter gaat. Al heb ik het vermoeden dat bij jou buikslapen niet het probleem is, als hij snachts wel prima op zijn rug slaapt. Dan lijkt het me eerder behoefte aan nabijheid. Dus inderdaad zwaan kleef aan. Op je buik/borst slapen is helemaal geen probleem wat risico's betreft.
Ik heb mijn dochter nooit zo jong al alleen laten huilen. Maar ze had wel altijd dat ze even door het "afscheid" van mammas armen heen moest. Heeft dat soms nog steeds wel nu ze een jaar is. Dat betekende dat ze hard ging huilen zodra dat gebeurde. Maar als ik bleef aaien en sussen tot ze rustiger werd (evt handje vasthouden, eroverheen bukken, toch weer ff oppakken) dan kon ik na een minuut of 10 wel weglopen. Beetje rommelen in de woonkamer in de buurt van de box. Paar keer terug om te sussen. En uiteindelijk sliep ze dan. Vanaf 4-6 mnd ging ze pas vaker direct slapen.
[/quote]In de box legde ik er een dekentje uit de kinderwagen overheen als ze sliep. Hopelijk heeft hij even geslapen.