Buren hebben last van onze (temperamentvolle) kinderen

Hoi! Vorige week hebben wij een aanvaring gehad met de buren (een stel van 55 jr). Wij zijn een gezin met 3 kinderen, een meisje van 6 en twee jongens van 4 en 2 jaar.
De jongens hebben een temperamentvol karakter en sterke wil. Iets wat ik heel mooi vind, maar wat in de opvoeding ook voor uitdagingen zorgt. Mijn man en ik proberen daar ook onze weg in te vinden en hebben daar ook weleens hulp bij gehad van een gezinscoach.
Feit blijft dat ze erg luidruchtig kunnen zijn. Ik probeer daarom het geluid dat de kinderen in de tuin maken te beperken, door vaak naar speeltuinen te gaan. Maar als we thuis zijn en het is lekker weer en ik sta te koken o.i.d. (en mijn man werkt nog), dan kan ik niet altijd ingrijpen. Onze buren zitten bij lekker weer altijd in de tuin, dus ik voel me dan al best bezwaard. Wanneer het te gek wordt, haal ik ze ook naar binnen. Ik spreek ze in de tuin altijd aan op volume. Ik geen 1 waarschuwing en bij de volgende moet het naar zijn/haar kamer. Daar ben ik heel consequent in.
Nu was het vorige week uitgelopen op een aanvaring met de buurman, nadat mijn jongste ineens hard begon te krijsen in de tuin. Dit vond ik heel moeilijk, omdat het vele gejammer en gekrijs van mijn zoontje ook veel met mij doet; het is erg voor mijn zoontje en het maakt mij onzeker als moeder..

Mijn man is gaan praten met de buren en toen bleek dat ze al langere tijd last hebben van onze kinderen. Nu vind ik het heel lastig hiermee om te gaan merk ik. Ik vind het heel erg als anderen last van mij/ons hebben en wil dit dan oplossen. Maar ik zie nu even niet hoe. Ik vind moeilijk om een juiste balans te vinden tussen ingrijpen en de kinderen hun gang laten gaan. Ik wil ze niet te veel beperken.

Tegelijkertijd denk ik; in hoeverre kan ik ervoor zorgen dat ze geen last hebben van ons. Zij zijn altijd thuis, dus horen altijd alles. We zijn een gezin met geluid. We draaien geen harde muziek, de kinderen roepen geen gekke scheldwoorden oid, ze zijn ook geen uren in onze tuin, we eten altijd binnen, na 19 uur is het hier altijd stil.

Zijn er hier ouders die deze situatie herkennen? Die ook drukke luidruchtige kinderen hebben? Hoe zou je dit aanpakken?
 
Geen herkenning. Maar kinderen moeten ook gewoon kinderen kunnen zijn. Daar hoort wat luidruchtiger buitenspelen ook echt gewoon bij.
En kindjes van 2 zijn in de peuterpuberteit, daar horen driftbuien gewoon bij. Veel knuffelen en een beetje kiezen waarop het nou echt belangrijk is te handhaven.
 
Kinderen zijn nu eenmaal kinderen en zeker bij zo’n peuters van 2 jaar kan daar al eens gekrijs bijhoren. Jammer dat je buren dat niet heel even kunnen relativeren wanneer jouw kinderen buitenspelen. Ongetwijfeld hebben ze dan ook al wel eens gehoord dat jij hen aanspreekt op hun volume en dat jullie dus je best doen en ermee bezig zijn. Als ik het zo hoor, is het ook niet dat ze een hele dag door last hebben van lawaai en zelfs niet tot heel laat ‘s avonds. Dan vind ik het eerder een probleem van je buren dan van jullie, als ik zo eerlijk mag zijn. Wij hebben hier zelf buurjongens en -meisjes die tijdens de zomermaanden hele dagen buiten spelen en vaak de hele buurt bijeen krijsen, soms tot 22u ‘s avonds. Is dat altijd even aangenaam? Nee, maar goed. Je neemt het erbij.
 
Wat vreselijk zulke buren. Heb je een fijne tuin en dan heb je van die azijnzeikers. Geen begrip voor de ontwikkeling van jonge kinderen. Bah ,hebben ze liever dat je ze de hele dag voor youtube zet en dat deze generatie kids niet meer buitenspelen? Ik zou dat eens aan ze vragen.
 
Ik ben het helemaal eens met wat de rest zegt. Je kinderen moeten gewoon buiten kunnen spelen. Onze buren hebben twee oudere zoons die voetballen in de achtertuin, net als bij Mateke ook soms tot 22 uur. Daar zit ik ook niet altijd op te wachten, maar ik vind ook dat buren een beetje rekening moeten houden met elkaar, dus óók niet altijd meteen overal wat van zeggen. Pas als het echt een keertje last geeft (bijvoorbeeld als ons zoontje ziek is en slecht slaapt) vragen we om een keertje stil te zijn, en dat doen ze dan ook meteen. En anders laten we ze lekker. Zij zeggen ook nooit wat als ik op zaterdag ochtend om negen uur met ons zoontje in de tuin sta te spelen.
Wel naar dat jullie wat minder relaxte buren hebben… maar ik zou zeker niet té veel rekening met ze houden.
 
De buren moeten niet zo zeuren, leven en laten leven. Kinderen maken nou eenmaal herrie. Zeker nu in de vakantie moeten ze lekker kunnen doen waar ze zelf zin in hebben.
 
Terug
Bovenaan