Gebruiker10397851
New member
<p>Ik heb co-ouderschap en de helft van de tijd is mijn zoontje van 5 bij mij. Ik heb behoefte aan 1 op 1 contact met mijn zoon en vind ook dat hij na een drukke schooldag even tot rust moet kunnen komen. Het lijkt mij voor mijn zoontje fijn als er een dag per week een kindje bij zijn moeder en 1 dag per week een kindje bij mij komt spelen.</p><p>Een van zijn klasgenootjes woont bij mij in de straat. Zijn ouders hebben een drukke baan en een groot gezin. Na schooltijd wordt hij opgevangen door zijn broers. Dit kindje speelt dus vaak alleen op straat. Hij komt hier zeker 1 keer per dag aan de deur om te vragen of hij mag komen spelen.</p><p>De eerste maand vond ik het wel leuk en liet ik hem best vaak hier spelen, maar het wordt nu gewoon te veel. Als mijn zoontje er niet is dan zeg ik “hij is er pas weer over 4 nachtjes slapen” Maar dan staat dit jongetje gewoon dezelfde dag nog een keer aan de deur om te kijken of hij er echt niet is. </p><p>Als mijn zoontje er wel is dan zeg ik soms “vandaag mag het niet” maar dan komt dit kindje soms na een half uur vragen of het echt niet mag. Mijn zoontje reageert hier de laatste tijd soms boos op omdat hij wel met dit kindje wil spelen waardoor er onnodig strijd ontstaat met mijn zoon.</p><p>Ik wil niet tussen hun vriendschap instaan, maar ik heb nu het gevoel dat mijn zoontje wordt gekaapt door een buurkindje omdat de ouders van deze jongen niet zelf tijd voor hem kunnen maken. </p><p>Alvast bedankt voor de inzichten </p>
