commentaar van de creche

A

Anoniem

Guest

Ik kreeg gister commentaar van de creche. Toen ik mijn kleine mannetje kwam ophalen werd mij medegedeeld dat mijn mannetje toch wel erg veel huilt en veel aandacht vraagt. Ik heb het hier al vaker gemeld dus wat dat betreft heeft ze wel gelijk….hij is niet de makkelijkste. Maar goed, ik vind zelf dat het steeds beter gaat en zo langzaamaan leert hij ook wel meer om zelfstandig te spelen. En ja hij ging pas met 7 maanden naar de creche dus het heeft voor hem behoorlijk lang geduurd voordat hij er überhaupt een beetje aan gewend was.

Die leidster bedoelde het niet als kritiek, maar meer als tip dat we hem thuis toch nog meer moesten laten huilen en minder oppakken. Ik dacht gelijk: ‘oh jeeh hoe vertel ik dat aan mijn vriend want die is helemaal gek met hem en vind het belachelijk om hem te laten huilen en pakt hem graag op. En ook al bedoelde zij het niet als kritiek, toch voelde ik me wel een beetje beledigd.

Maar goed….het lastige is dat ik aan de ene kant het helemaal met haar eens ben dat hij best veel aandacht vraagt. Maar aan de andere kant….ja weet je…hij is nou eenmaal zo. Ieder kind is anders en het gaat al veel beter. Het maakt me onzeker want aan de ene kant heb ik het gevoel dat ik nog strenger moet gaan zijn, maar aan de andere kant denk ik ook dat hij misschien wel last heeft van zijn tanden (hij heeft er nog geen een) of iets dergelijks.

Aaah….het is af en toe echt zo lastig. Soms weet ik het ook even niet meer hoor.

Voelde me in ieder geval lekker dom toen ik daar weg ging. Pas later bedacht ik me wat ik allemaal had willen zeggen.

Herkenbaar?
 
Bij mij is het niet herkenbaar van de creche maar wel van bij opa en oma enzo. Altijd commentaar op Tyche als: verwend strontje of: je laat haar nooit eens huilen bla bla bla. Nou ons Tyche is ook best 'verwend'. Ze heeft een grote broer en zus rondlopen dus 1 kikje en er staat al iemand. Maar moet ik die 'zorg' dan afnemen van haar broer en zus/ Ze zijn er gewoon zo gek op!!!

Maar goed, ik probeer haar tegenwoordig als ze huilt wel even te laten doen. (Als er verder niks anders aan de hand is als gewoon jammeren). Dit helpt wel en na een paar minuutjes is ze ook stil.

Maar ze hoeft van mij ook niet heel veel verdriet te hebben of echt te krijsen want dan mag ze gewoon bij mama of papa. Ja moeilijk is het wel.

Doe gewoon wat voor jullie het beste voelt..   Heb je ook niks aan dat snap ik wel. Hopelijk krijg je van andere dames betere tips...

Succes Liefs Kirsten
 


Ik denk zelf wel weet wat het beste is voor je kind, ze kunnen wel adviezen geven maar jij moet er ook eens mee zijn.

Je moedergevoel is altijd het beste voor je kleine en als je hem gewoon wilt oppakken en knuffelen en niet wilt laten huilen, dat dan gewoon doen.

Het is jouw kleine en jij bepaalt.


Succes met je beslissing

Liefs Ilse mv Danique

 
Ik ben gezegend met een lieve schoonmoeder en schoonzus die oppassen als ik moet werken. Maar we hebben wel duidelijke afspraken gemaakt en ze doen héél erg hun best om zich eraan te houden.
Straks als mijn OV er op zit zou ik Thomas graag een dagje "elders" onderbrengen, maar ik ben bang dat ik niet met het "commentaar" om kan gaan, hihihi! Ik heb inderdaad ook zoiets als de schrijfster boven mij, ( sorry weet je naam niet meer...) Het is mijn kind, en ook al heb ik geen verstand van kinderen, van de mijne weet ik alles!!!
Succes ermee!

Gr. Marieke
 
Ja, ik ken dat. Ik kreeg het commentaar van de creche dat mijn kind geen vers fruit eet maar alleen maar potjes. Tja....ik weet het, het is niet goed maar wel makkelijk....
 
De ene kind is het andere niet...
Jij weet zelf wel hoe je je eigen kinderen op wil voeden...
En als andere mensen daar commentaar op geven moet je hun lekker in hun waan laten...
Ik bedoel...Kom op je kindje is nog zo jong....Die komt in verschillende fasen terecht...Tandjes...ontwikkeling....
Alle kinderen reageren daar anders op...

En als je kindje huilt....en jij wil gewoon je eigen kind troosten dan moet je dat gewoon doen...
En ik vind dat nu echt nog geen verwennerij!
 
Hoi mama3007,

Mijn zoon gaat (nog) niet naar de creche, maar ik snap dat het vervelend is om te horen van iemand die er meer verstand van zou kunnen hebben. Zo heb ik een schoonmoeder die al met commentaar op de opvoeding kwam toen ik nog hoogzwanger was! Moet je nagaan! Ook later kreeg ik nog wel commentaar, bijv. over wanneer te voeden. Ik gaf borstvoeding en als hij zijn hongerhuil opzette vond ik dat ik eigenlijk al te laat was en riep zij direct: hij hoeft toch niet direct te drinken, hij mag ook wel huilen hoor! Pff! Wat een gebemoei! Gelukkig heb ik een makkelijk kind en voel ik me over de opvoeding (tot nu toe) heel zeker. Het is wel zo dat als ik tips krijg (altijd ongevraagd trouwens) ik dan vraag waarom iemand dat zegt of vindt, want als er een, in mijn ogen, goed argument bijhoort dan ga ik daarover nadenken en misschien wel toepassen.

Je schrijft dat je je afvroeg hoe je het aan je vriend moest vertellen. Wat je ook kunt doen is hem naar de creche laten gaan (voor halen of brengen), zodat de leidster het hem vertelt. Als je vindt dat   hij het toch moet weten natuurlijk.
 
hoi hoi,

Tja dat is idd erg vervelend zeg. Maar vaak is het zo dat een kind op iedere situatie anders reageert. Jij vind dat het thuis al beter gaat met het huilen. Maar vergeet daar niet bij dat hij weet dat jij en je vriend er altijd voor hem zijn. Het is een veilig thuishaven en je mag thuis zijn wie je bent. Op een KDV zijn er meerdere kindjes en met een beetje pech ook nog van alle leeftijden in een groep. De leidsters zijn of wel of geen moeder. Ze moeten zich bekommeren om meerdere kinderen. Voor jullie kindje kan dit ook een factor zijn dat hij daar iets meer huilt dan bij jullie thuis. En dan heb je ook nog de wisselingen van leidsters. S'ochtend de ene en
s middags de andere leidster. Dat kan ook veel onrust in een groep jonge kinderen brengen.

Als jij je er niet goed bij voelt om het je vriend te vertellen kun je altijd een gesprek aangaan met de leidster en je vriend. Dan kunnen jullie samen bekijken wat er anders zou kunnen of moeten.

Jolanda
 
Terug
Bovenaan