Mijn partner en ik verwachten ons eerste kindje binnenkort. Ik ben 37,5 week zwanger op dit moment en ik ben compleet oververmoeid. Mijn partner moet elke ochtend om 7 uur zijn bed uit. Hij wordt helaas erg moeilijk wakker, dus hij zet zijn wekker elke ochtend van om 6 uur en snoozed dan vervolgens elk kwartier tot 7 uur. De wekker ligt aan zijn kant en gaat dan minstens 3 minuten af terwijl ik hem probeer wakker te maken. Hij is nogal een nachtmens dus hij gaat ook pas rond 1 uur slapen. Ik word echt van alles wakker, dus dat betekent dat ik niet slaap totdat hij slaapt. Verder hebben we een kat die mega snurkt en als ze niet op de slaapkamer wordt toegelaten gaat ze mauwen en dan is mijn partner geïrriteerd. Nadat hij wakker is gaat hij uiteraard douchen, maar ik hoor elke voetstap omdat het een oude jaren 30 woning is. Ik ga er per nacht ongeveer 7 x uit om te plassen, dus ik krijg bijna geen slaap ‘s nachts. Het lukt mij niet om overdag te slapen, als ik eenmaal wakker ben slaap ik niet meer, ik heb echt alles geprobeerd.
Het probleem is dat mijn partner erg ondersteunend is tijdens de hele zwangerschap, maar als ik hier over begin is hij gauw op zijn tenen getrapt. Ik ben nu de hele dag thuis dus ik heb genoeg tijd volgens hem om te slapen. Verder is hij echt een geweldige partner en mega ondersteunend (voetmassages etc.) maar hij schijnt niet te snappen dat ik compleet oververmoeid ben. In het weekend slaapt hij het hele weekend omdat hij mega lange dagen maakt door de week. Hij gaat dan pas laat in de nacht slapen, maar ligt dan de hele dag vervolgens tot laat in de middag te slapen. Ik word wakker van alles dus als de buren om 7 uur beginnen met zagen ben ik klaar wakker. Verder is hij een onrustige slaper en snurkt hij dus in het weekend doe ik ook geen oog dicht.
Ik slaap ‘s nachts al met oordoppen, ik hoor de wekker etc. hier gewoon doorheen. Soms ben ik zo moe dat ik “naar de wc ga” en vervolgens dan op de bank in slaap val met de hoop dat hij mij in de ochtend niet wakker maakt.
Ik ben nu op het punt dat ik bijna in slaap val tijdens het avondeten. Mijn partner lijkt niet te beseffen, na meerdere keren uitleggen, dat ik door hem niet kan slapen….
Welke mogelijke manieren zijn er om ervoor te zorgen dat ik toch kan slapen. Want als de baby binnenkort komt slaap ik helemaal niet meer en dan denk ik dat ik tegen een burn-out aan zit. Heeft iemand een soortgelijke ervaring? Zouden slaappillen een optie zijn?
Het probleem is dat mijn partner erg ondersteunend is tijdens de hele zwangerschap, maar als ik hier over begin is hij gauw op zijn tenen getrapt. Ik ben nu de hele dag thuis dus ik heb genoeg tijd volgens hem om te slapen. Verder is hij echt een geweldige partner en mega ondersteunend (voetmassages etc.) maar hij schijnt niet te snappen dat ik compleet oververmoeid ben. In het weekend slaapt hij het hele weekend omdat hij mega lange dagen maakt door de week. Hij gaat dan pas laat in de nacht slapen, maar ligt dan de hele dag vervolgens tot laat in de middag te slapen. Ik word wakker van alles dus als de buren om 7 uur beginnen met zagen ben ik klaar wakker. Verder is hij een onrustige slaper en snurkt hij dus in het weekend doe ik ook geen oog dicht.
Ik slaap ‘s nachts al met oordoppen, ik hoor de wekker etc. hier gewoon doorheen. Soms ben ik zo moe dat ik “naar de wc ga” en vervolgens dan op de bank in slaap val met de hoop dat hij mij in de ochtend niet wakker maakt.
Ik ben nu op het punt dat ik bijna in slaap val tijdens het avondeten. Mijn partner lijkt niet te beseffen, na meerdere keren uitleggen, dat ik door hem niet kan slapen….
Welke mogelijke manieren zijn er om ervoor te zorgen dat ik toch kan slapen. Want als de baby binnenkort komt slaap ik helemaal niet meer en dan denk ik dat ik tegen een burn-out aan zit. Heeft iemand een soortgelijke ervaring? Zouden slaappillen een optie zijn?