Hoi Kersensnoepje,
Allereerst wil ik je veel sterkte wensen met je miskraam, ik begrijp je verdriet en je onzekerheden helemaal. Vorig jaar in september kreeg ik een miskraam na een zwangerschap van 8 weken ook ik vond het afschuwelijk om met een dood vruchtje te moeten lopen want ik stond op de wachtlijst voor curettage omdat ik het niet wilde afwachten, uiteindelijk ben ik met spoed gecuretteerd door extreem bloedverlies. Ik heb een ruggeprik gehad dus hoe het met narcose zal zijn weet ik niet maar ik vond de ingreep niet zo heftig de emotionele kant vond ik veel erger ik voelde me daarna letterlijk ontzettend leeg. Ik was gelukkig na een maand of vier weer zwanger, de eerste maand na de ingreep heb ik de menstruatie afgewacht want ik wilde mijn hoofd en lijf ook een beetje rust geven bovendien was mijn menstruatie heel onregelmatig geworden en ook had ik wat last van een beurs gevoel in mijn buik (net of er een grote blauwe plek daarbinnen zat). Inmiddels ben ik ruim 37 weken zwanger van mijn eerste kindje dus je ziet dat het ook anders kan maar ik ben niet meer zo onbevangen als bij mijn eerste zwangerschap omdat ik veel bewuster ben van het feit dat zwanger worden en zijn echt niet zo vanzelfsprekend is als mensen doen voor komen. Ter geruststelling voor je de meeste vrouwen krijgen tussen 1 of meerdere miskramen gewoon gezonde baby's dus probeer je daar aan vast te houden. Neem de tijd om je verlies een plekje te geven want ik vind dat het echt een rouwproces is waar je doorheen moet het was toch een kindje waar je al ontzettend veel van hield en zo gewenst was.
Liefs en veel sterkte.
Puk
P.S. maak je niet druk om die curettage, die valt echt wel mee dat zul je zien!
