cyste in het hoofdje van de baby

Hallotjes iedereen,

Wij kregen in de twintigste week te horen dat er een cyste was in het hoofdje van onze kleine. In eerste instantie ben je even lam geslagen van het nieuws. Ook al hou je overal rekening mee qua gezondheidsklachten van de kleine hier hadden we ook nooit van gehoord.

Bij thuiskomst kwamen bij ons beide eigenlijk de emoties van schrik, angst, ongerustheid etc.  naar boven en de daarbij gepaarde vragen. Moesten we gaan denken aan een levensbedreigende cyste? Waar zat deze cyste? (wij hadden begrepen in de hersentjes) Welke gevolgen had deze cyste? etc. etc.
Het was een rot week kan ik je-jullie wel vertellen.

Een week daarna moesten we weer voor een controle echo komen om uit te sluiten dat het niet gegroeid was, als dat het geval was dan kon het nl. wel iets anders zijn. (wellicht een tumortje dus) Maar gelukkig niet gegroeid. EN de cyste zat niet in of bij de hersentjes, maar in het hoofdje.
Ons werd uitgelegd dat we de cyste moesten zien als een soort talgkliertje en/of pukkel. In elk hoofd zit water en bij de kleine kon dat geen kant even uit en werd dus een cyste (soort pukkel)
Bijna nog nooit had de arts zelf meegemaakt dat de cyste groeide.

Toch wilde men nu extra controle uitvoeren.
Vandaag was het dus zover en een beetje gespannen gingen we er toch heen. Al had ik een goed gevoel, toch wil je zekerheid.

Tot onze grootste verbazing en opluchting was de cyste zelfs gewoon helemaal weg. Voor de zekerheid vroeg ik nog of de cyste niet ingekapseld, ingegroeid kon zijn met de hersentjes, maar nee. Op de echo zag ze (dokter/echoscopist)nog iets heels kleins, maar niet noemenswaardig.
Terwijl haar eigen dochtertje van vier jaar ook een cyste had vanaf de 20ste week tot op heden. Ook zij was verbaasd!

Oh wat zijn wij blij!!!!

Met mijn verhaal wil ik niemand ongerust of angstig maken, alleen viel het mij op dat er eigenlijk weinig over stond op internet in het algemeen.
En aangezien het ons niks zei en eigenlijk niemand aan wie we het naderhand vertelde denk ik het is echt zoiets wat toch redelijk veel voorkomt en bijna niemand iets vanaf weet!!!
 

hey meiss

dat was schrikken zoooo,
gelukkig dat het nu (weg) is kun je weer rustig adem halen ,

heb zelf vroeger een cyste in m,n nek  gehadt , maar die groeide wel dus die moest er ook uit was net zo groot als een golfbal  , zat vol etter , die arst zei ook je kunt het vergelijken met een pukkel maar dan onderhuids
ieuw zag er best vies uit toen .

pffffff duurde weer een eeuwigheid dat ik kon reageren maja ...
zal zo ook eens een mail sturen

groetjes van anna 9wk en 5 dg
 
Ik heb al een aantal keer geprobeerd een reactie te plaatsen maar het gaat steeds fout dus nog maar een poging.......
Wat zullen jullie geschrokken zijn zeg. Ik las je verhaal en dacht oneee oneeeee... Gelukkig ging het verhaal langzamerhand de goede kant op en lijkt het erop dat het goed is afgelopen.
Nu weer opgelucht ademhalen en genieten he!!
lfs ing
 
Hallo!

Jullie hebben geluk!
Ik herken het verhaal maar al te goed, mijn schoonzusje (nu 28 jaar) heeft ook toen ze baby was een cyste in haar hoofd gehad. Een cyste op zich is niet iets wat super erg is, het is meer vervelend. Maar eentje in het hoofd KAN schadelijk zijn. Mijn schoonzusje heeft hier een drain voor gehad en (ik overdrijf niet) 100derden keren naar het ziekenhuis moeten gaan hiervoor met vele operaties van dien. Ze heeft (mede hierdoor) een mentale achterstand gekregen...
Ik wil jullie absoluuuuuut niet bang maken, echt niet. Maar blijf alert omtrent dit probleem want het kan namelijk ook terugkomen! Een cyste KAN in de familie zitten, zoals je al zei had je andere kindje het ook. Mijn vriend heeft het dus ook en zijn vader ook, gelukkig hebben beide heren het niet in het hoofd. Want het klopt wat je dokter zegt, het komt op de plek echt ZEEEER zelden voor.
Nogmaals, raak niet meteen in paniek met het lezen van mijn verhaal. Maar blijf "gewoon" alert, dat is wat ik hiermee wil zeggen. De medische wereld is in 28 jaar veel veranderd, dus (gelukkig) kunnen ze tegenwoordig veel meer dingen al snel oppikken.
Succes!

Nymue.
 
Dank jullie wel.
Ja het was idd in  t begin erg schrikken.

MAAR even iets ter verduidelijking.
Dit is ons eerste kindje en het kan best als het erfelijk is. Uiteraard ben ik- zijn we voorzichtiger. Geloof mij maar dit houden we toch echt in de gaten of het nu weg is of niet.
Toch onwijs bedankt voor de reacties
 
hoi,

wat je beschrijft klinkt als een plexus-choroideus-cyste.
Dit komt bij kinderen voor de 21 weken in 0,65% van  de gevallen  en is vaak bij 23-24 weken al niet meer te zien.
Bij 90-95% is het bij 28 weken in ieder geval weg, en dan heeft het niks te betekenen gehad en was het enkel een variabele op de normale aanleg van de hersenen.
Indien het na 28 weken nog bestaat wordt verder onderzoek gedaan.

Dat het dus niet meer bij je te zien was ligt dus geheel in de lijn der verwachtingen en is niet vreemd. Je echoscopiste had je dit ook moeten kunnen vertellen, aangezien dit gewoon in het basisboek van echoscopie in de verloskunde beschreven staat.

Hopelijk stelt dit je gerust.

Fijne zwangerschap

een verloskundige
 
Dank je wel voor je uitleg!!

Ze heeft het niet verteld aan ons, ik denk ook meer omdat zij zelf zo verbaasd was over het feit dat het er niet meer zat en wellicht zij zelf wel een dochtertje heeft gehad met een cyste en die niet is verdwenen. Ik weet het niet.

Ik weet dat een deel ook aan ons zelf ligt om dingen te vragen. Toen we het hoorde bij de 20 weken echo toen waren we te verbaasd en geschrokken om gelijk daar ter plaatse info te vragen, dat kwam een week later.

Tja en op de vraag hoe komt het daar en hoe gaat het weer weg is toch geen echt antwoord op te geven. Waarom krijgt het ene kind wel iets en het andere kind niet?!

In ieder geval blij en opgelucht zijn we zeker.
 
Hoi hoi,

Het klopt dat er niet zoveel te vinden is erover.
Wij hebben afgelopen dinsdag de 20 wk echo gehad en ook bij ons kindje is er een cyste gevonden. Ze noemen het een softmarker en ze kijken dan nog wat extra naar bijvoorbeeld de niertjes en het hartje. Het hartje was goed te zien, 4 kamertjes en mooi regelmatig. Alleen kon ze helaas niet alles nakijken en moet ik over een week terugkomen. Ik ben namelijk niet slank, onze kleine werkte niet erg mee en daarbij komt ook nog dat het niet de beste apparatuur was die ze daar hadden. Volgende week donderdagmorgen heb ik een afspraak en kan mezelf er niet van weerhouden om zenuwachtig te zijn en er veel aan te denken. Ze heeft me duidelijk gezegd dat ik me absoluut geen zorgen moest maken en als dat wel zo was ze het me echt verteld had. Het kwam vaak voor en is meestal niets. Ze zijn alleen wel verplicht om het na te kijken. Ze vertelde ook dat als ze alles had kunnen nakijken ze het niet eens verteld had, maar ze me nu een reden moest geven voor de doorverwijzing.
Nu beleef ik deze zwangerschap al niet zo zorgeloos,. vraag me niet waarom, maar je wordt in deze tijd zoveel meer gewezen op alle wat fout kan gaan dat ik er iets teveel bij stil sta denk ik. Ik had bij m'n eerste zwangerschap, ruim 5 jaar terug hier eigenlijk veel minder last van.
Ik hoop dat het snel donderdagmorgen is en we gerustgesteld worden.

Groetjes
Kirsten
 
Terug
Bovenaan