dag en nacht samen

  • Onderwerp starter ANONYMOUS_USERNAME
  • Startdatum
A

ANONYMOUS_USERNAME

Guest
Hallo allemaal!
Ik ben nieuw, dus zal me eerst even voorstellen... Ik ben Caroline, 6 weken geleden bevallen van onze mooie zoon Evan. Evan groeit heel goed (ik geef bv). Alleen 1 ding, hij wil absoluut niet alleen zijn! Ik heb een zitzak, schommelstoel, wipper etc. maar hij wil alleen maar bij ons op de arm. Dit gaat ook zo met slapen. Als ie slaapt en ik leg hem ergens neer, dan is ie binnen de kortste keren weer wakker. Als ik hem wakker maar moe in bed leg krijst ie de boel bij elkaar, pakken we hem op om te troosten, slaapt ie..weer in bed, weer wakker! Wij worden er doodmoe van, en weten niet meer wat we moeten doen! Dit gaat met alles zo, dus ook in de maxi-cosi, ergens naartoe gaan is dus ook geen feest!
Ik hoop dat iemand dit herkent en mij wat goede tips kan geven.
groetjes, een radeloze moeder en Evan (op de arm) haha
 
Hoi,

Ria Blom heeft een boek geschreven over rust regelmaat en inbakeren. Dat inbakeren is even een ander verhaal maar ze schrijft ook hele goede tips over het neerleggen van je kindje als hij/zij moet slapen. Inderdaad wat je zegt dat hij wel op je arm slaapt maar zodra je hem in bed legt wordt ie wakker. Heeft ze echt goede tips voor. Wij hebben er veel aan gehad. Misschien ben je lid van de bieb zodat je het boek kan lenen? Kijk voor de juiste titels en meer info op de website:

http://www.debakermat.nl/regelmaatinbakeren.html

Succes
Ida
 
Allereerst natuurlijk van harte gefeliciteerd!
Een klein jaar geleden zaten wij in precies dezelfde situatie en op een gegeven moment wist ik het ook niet meer. Toen ben ik gaan lezen en kwam ook bij het boek van ria blom terecht. Wij zijn toen een strakker ritme gaan aanhouden (wakker, eten, slapen, kleintjes van 6 weken zijn dan al weer moe en moeten naar bed, tja wist ik veel...) en dat ging beter. Ondertussen hadden we al een pacco inbakerdoek van een kennis te leen in huis liggen en zijn toen toch gaan inbakeren. Was ik eerst echt op tegen en met tranen heb ik mn meisje in de doeken gewikkelt, maar toen ging ze toch slapen!!! In bed en zo een aantal uur achter elkaar door. Ze moest echt het zelf inslapen leren en daar had ze echt de doeken voor nodig. Toen er een aantal weken een goed ritme in het slapen zat zijn we ermee gestopt, dat was na ongeveer 6 weken. Daarna zijn we steeds in de gaten blijven houden wanneer ze moet werd, en dan hup naar bed. Ze is nu bijna een jaar en naar bed gaan is geen grote hobby, maar ze valt 99% van de keren binnen 5 minuten in slaap. Dus bij ons het het inbakeren geholpen om het slapen aan te leren, maar wie weet werkt een vaster ritme bij jouw kindje al evengoed. Succes!

Trouwens hoorde ik ineens  het niet-in-bed-willen-slapen 'probleem' bij zoveel nieuwe ouders, en ik maar denken dat wij de enige waren....
 
Ik vind het heel vervelend om te zeggen, maar dat krijsen hoort er bij de eerste tijd. Gewoon laten krijsen, hoe lang het ook duurt, op een gegeven moment is dat klaar.
En trouwens, soms denk je dat een kind lang huilt en blijkt het maar 5 tot 10 minuten te zijn. Zet maar eens een kookwekker...
Als je het nu moeilijk vind om hem te laten krijsen, ga dan om het kwartier even naar hem toe, maar haal hem NOOIT uit bed! Soms moet je het zo wéken volhouden en niet maar een paar dagen helaas. Dit heeft inderdaad ook te maken met rust en regelmaat én consequent zijn...
Succes!
 
Hoi  Carolina,
Mijn dochter is net een week geleden 1 jaar geworden, wat ik je mee wil geven is dat je naar je gevoel moet luisteren.
Na week 1 wilde zij alleen maar bij ons liggen zowel overdag als nacht! Dus ik kan mij helemaal in je verhaal vinden. Zij wilde wel in de wagen liggen als we gingen rijden en in de maxicosi als we dan ook weg gingen. Wanneer wij haar in de wieg legden was het dikke paniek qua huilen.
Zij heeft de eerste tijd bij ons in bed geslapen tegen al het advies in en verstandig denken (maar op het aankleedkussen (tip gekregen) wilde ze ook niet. Na af en toe proberen en een paar weken verder ging het langzaam beter, wilde ze weer in de wagen stilstaand in de kamer slapen, of op de bank tussen kussens in en nog wat later in de wieg overdag en weer later op het aankleedkussen tussen ons in en nog wat later in de wieg altijd. Stap voor stap. Maar vooral je gevoel luisteren en proberen. Al met al is er over dit proces zo'n 8 weken gegaan. Na die periode dat het over was, hebben wij haar nooit zo paniekerig meer horen huilen. Als ik nu terug kijk op toen, en ook kort nadat het goed ging hebben wij er een super tevreden meisje aan over gehouden. Toen was ze er nog niet aan toe, het komt uit jou buik en moet maar meedraaien in deze wereld dat heeft ook tijd nodig. En bij wie wil je dan het liefste zijn? Waar je je veilig voelt. Geef er aan toe en je zal beloont worden is mijn mening. Zeker als je zo nu en dan ook blijft proberen tegen hun zin  in maar niet tot leidens aan toe.
Ik wens je veel succes met het zoeken naar jullie oplossing! Groetjes Linda
 
hoi, je verhaal is heel erg herkenbaar, ik heb een kleintje van 6 weken, in het begin was het 24 uurs dienst, totdat wij zijn begonnen met strakke regelmaat, wakker worden, voeden, boertje voeden, schone luier, even knuffelen met huid op huid contact en hup weer de wieg in, en strak onderstoppen, mijn kleintje huilt al een heel stuk minder, maar zeker nog wel een half uur tot drie kwartier voor hij slaapt.

groetjes marina
 


quote: sjana1 reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('18-03-2008 12:47:01'));

Ik vind het heel vervelend om te zeggen, maar dat krijsen hoort er bij de eerste tijd. Gewoon laten krijsen, hoe lang het ook duurt, op een gegeven moment is dat klaar.
En trouwens, soms denk je dat een kind lang huilt en blijkt het maar 5 tot 10 minuten te zijn. Zet maar eens een kookwekker...
Als je het nu moeilijk vind om hem te laten krijsen, ga dan om het kwartier even naar hem toe, maar haal hem NOOIT uit bed! Soms moet je het zo wéken volhouden en niet maar een paar dagen helaas. Dit heeft inderdaad ook te maken met rust en regelmaat én consequent zijn...
Succes!



Ik vind dat laten krijsen niks te maken heeft met rust en regelmaat...
Een jonge baby zo lang laten krijsen, dat druist toch tegen alle moedergevoel in!
Ik liet en laat mijn kind niet krijsen, je moet je voorstellen dat het enige wat je kan doen om aandacht te trekken huilen is, en er reageert niemand op je..



 


quote: sjana1 reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('18-03-2008 12:47:01'));

Ik vind het heel vervelend om te zeggen, maar dat krijsen hoort er bij de eerste tijd. Gewoon laten krijsen, hoe lang het ook duurt, op een gegeven moment is dat klaar.
En trouwens, soms denk je dat een kind lang huilt en blijkt het maar 5 tot 10 minuten te zijn. Zet maar eens een kookwekker...
Als je het nu moeilijk vind om hem te laten krijsen, ga dan om het kwartier even naar hem toe, maar haal hem NOOIT uit bed! Soms moet je het zo wéken volhouden en niet maar een paar dagen helaas. Dit heeft inderdaad ook te maken met rust en regelmaat én consequent zijn...
Succes!



Natuurlijk heeft iedereen zijn eigen mening en opvattingen maar ik wil toch even zeggen dat ik laten krijsen ook geen optie vind bij een kleintje van 6 weken, het is wat anders als ze 6 maanden zijn.
De hele kleintjes kun je echt nog niet verwennen en als ze huilen hebben ze gewoon de warmte en liefde nodig van hun moeder, ze hebben per slot van rekening 9 maanden in je buik gezeten. Het is wel heel belangrijk dat je de 3 R's toepast, rust, regelmaat en ritme, dat is gewoon zo belangrijk! En zodra je de 1e tekenen ziet van moeheid (oren friebelen, oogjes wrijven, gapen) in bed leggen en dan kan het best zijn dat je kleintje even huilt (sommige baby's hebben dat ook nodig om zichzelf in slaap te huilen)
Nou heel veel sterkt en luister vooral naar je gevoel,
Groetjes van Sonja

 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan