<p>Hoi allemaal,</p><p>Ik ben even benieuwd naar jullie mening/inzicht. wellicht ook als je al een baby hebt of wat je zelf zou doen in deze situatie. Ik word namelijk de hele tijd heen en weer geslingerd qua gedachtes.</p><p>De broer van mijn man trouwt 6 dagen voor mijn uitgerekende datum en wij zijn natuurlijk de hele dag uitgenodigd. Nu wil ik natuurlijk heel graag gaan maar vraag me af of dit slim is. natuurlijk weet ik nu nog niet hoe ik me zal voelen dus dat is lastig. De bruiloft is ongeveer 45 minuten bij ons vandaan en een klein uurtje bij ons vaste ziekenhuis vandaan. Ik vraag me af hoe realistisch het is om een hele dag mee te gaan (vanaf kwart voor 2 thuis weg tot geen idee hoelaat) als je al in de 39ste week zit.</p><p>Daarnaast vraag ik me af wat als het op de bruiloft begint, ik krijg nu al zenuwen als ik er aan denk in die regio naar het ziekenhuis te moeten, wil gewoon graag bij mezelf in de buurt in een ziekenhuis dat ik ken bevallen. Ook denk ik dan wat als ik al bevallen ben? Binnen hoeveel dagen is het realistisch dat ik er dan toch bij kan zijn....kan me voorstellen dat als ik net 2 dagen bevallen ben dat ik dan wel wat anders aan mijn hoofd heb. Ook vraag ik me af wat ik van mijn partner kan vragen/verwachten. Ik wil hem zeker niet weghouden bij de bruiloft maar als ik toevallig net bevallen ben vind ik het ook wel een fijn idee dat hij thuis is om te helpen en te leren van de kraamhulp.</p><p>Zoals je leest veel verwarring, emotie en twijfels. Ik hoor graag wat jullie zouden doen of wat jullie denken!</p>
Daggast Bruiloft 6 dagen voor uitgerekende datum?
- Onderwerp starter JLG
- Startdatum
Ik zou gewoon gaan. Als je je niet lekker voelt kan je even gaan zitten? En evt wat eerder naar huis. Hij snapt vast dat als je bevallen bent, je niet komt. Want echt: een paar dagen na de bevalling sta je niet een hele dag op een bruiloft. Dat kan je fysiek niet, maar moet je ook niet willen. Maar misschien beval je pas in week 42.. En wat de afstand betreft, weeen beginnen over het algemeen rustig, en dan heb je alle tijd om naar huis te rijden. Kindjes worden meestal niet vanaf de eerste wee binnen 2 uur geboren, dus zou daar relaxt naar kijken. En wat je partner betreft, ik zou als de kraamhulp er toch is (indien bevallen in die week), hem die tijd lekker laten gaan. En dan thuis als de kraamhulp vertrekt! Maar de meeste kindjes komen in week 40, dus dikke kans dat jullie allebei lekker weg kunnen. En dan zo lang je je okee voelt, das per persoon anders 
Ik snap je zorgen. Als je tegen die tijd niet echt meer iets kan ondernemen, kan alleen je man gaan. Mocht je nog wel kunnen is de ceremonie het belangrijkst. Het feest 's avonds zou ik skippen.
Over de afstand mocht het beginnen. Ik neem aan dat dit je eerste is. Bij de eerste komt bijna altijd de bevalling langzaam opgang. En heb je meer dan genoeg tijd om eerst naar huis te gaan. (Bij de eerste heb ik de hele dag onregelmatige weëen gehad en pas in de nacht echte en toen duurde het nog bijna 12 uur voor de kleine er was) ik zou dan wel een setje gewone kleding meenemen. Mocht je vliezenbreken.
Over de afstand mocht het beginnen. Ik neem aan dat dit je eerste is. Bij de eerste komt bijna altijd de bevalling langzaam opgang. En heb je meer dan genoeg tijd om eerst naar huis te gaan. (Bij de eerste heb ik de hele dag onregelmatige weëen gehad en pas in de nacht echte en toen duurde het nog bijna 12 uur voor de kleine er was) ik zou dan wel een setje gewone kleding meenemen. Mocht je vliezenbreken.
Het kan ook nog zo zijn dat je pas met 41 weken gaat bevallen. Ik weet verder ook niet hoe je je voelt. Het lijkt me wel iets te vermoeiend voor een hoogzwangere. Ik denk dat je zwager dat ook wel zal begrijpen.
Verder weet ik niet of het je eerste kind is? Maar meestal ben je dan niet al binnen een uur bevallen. (Uitzonderingen daar) Dus dan zou je kunnen zeggen dat je bij de eerste tekenen van de bevalling al naar huis gaat! Als je niet medisch hoeft te bevallen hoef je toch pas rond een cm of 5 a 6 naar het ziekenhuis te gaan.
En stel je bent net er voor al bevallen. Dan snappen ze het ook als je niet komt. Ik weet ook alleen niet hoe close je man en zijn broer zijn. Maar ik vind dan wel dat hij er moet zijn voor zijn broer. En dan misschien niet heel de dag. Maar wellicht alleen voor de ceremonie? Maar dit zou je dan even goed met hem overleggen.
Verder weet ik niet of het je eerste kind is? Maar meestal ben je dan niet al binnen een uur bevallen. (Uitzonderingen daar) Dus dan zou je kunnen zeggen dat je bij de eerste tekenen van de bevalling al naar huis gaat! Als je niet medisch hoeft te bevallen hoef je toch pas rond een cm of 5 a 6 naar het ziekenhuis te gaan.
En stel je bent net er voor al bevallen. Dan snappen ze het ook als je niet komt. Ik weet ook alleen niet hoe close je man en zijn broer zijn. Maar ik vind dan wel dat hij er moet zijn voor zijn broer. En dan misschien niet heel de dag. Maar wellicht alleen voor de ceremonie? Maar dit zou je dan even goed met hem overleggen.
Ik ben met 39wk en 6 dagen bevallen, maar ik had denkik de dag daarvoor gewoon nog naar een bruiloft gegaan?
kijk gewoon hoe je je voelt en of je het ziet zitten. Neem evt babyspullen en maxicosi mee in de koffer voor het geval dat het echt gaat beginnen. Maar meestal als je hoofd er nog niet naar staat blijft je kindje lekker zitten?
Succes
kijk gewoon hoe je je voelt en of je het ziet zitten. Neem evt babyspullen en maxicosi mee in de koffer voor het geval dat het echt gaat beginnen. Maar meestal als je hoofd er nog niet naar staat blijft je kindje lekker zitten?
Succes
Ik zou ook gaan, eventueel het feest overslaan. Ben nu zelf 37 weken zwanger en zou niets happy zijn als ik de hele dag thuis zou zijn gebleven en er niets in gang was gegaan. Ik zou wel maxicosi, vluchtkoffer en makkelijke kleding meenemen voor het geval dat! En dan zit je daar ook wat meer op je gemak.
Op wat voor soort plek wordt de ceremonie en/of het feest gehouden? Is het een idee om een hotelkamer te hebben waar je je steeds even kunt terugtrekken en waar je man weer bij jou kan checken? Lijkt mij heerlijk om de hele dag de optie te hebben om even op jezelf te zijn, aandacht aan je eigen emoties te geven, te kunnen slapen of zelfs op de kamer te kunnen eten. Zo kan je man ook bij deze belangrijke dag van zijn broer zijn en kost het jou en jullie minder stress/energie.
Denk aan een afspraak over alcohol. Wie gaat er rijden als het erop aankomt, jouw man/ouders?
Misschien kan je een ‘vervanger’ regelen voor je man mocht je al bevallen zijn. Een goede vriendin/moeder die er die dag/avond is, naast de kraamhulp?
Maak evt. ‘verwijten’ van tevoren bespreekbaar. Ik zou bijv. begrijpen dat hij wil drinken maar zou het onuitstaanbaar vinden als hij dronken en stinkend in het kraambed komt te liggen. Dat zou echt, zeker in hormonale toestand, een smet zijn op die speciale tijd. (Normaal zou ik een dronken man naast me grappig vinden, maar nu niet!).
Evt. ook afspraken hoe vaak je contact hebt die dag als jij thuis blijft en hij de hort op gaat? Klinkt een beetje controlefreak maar verwachtingen naar elkaar kunnen nu maar beter even duidelijk zijn. Anders krijg je alleen maar spanningen.
Snap heel goed dat je heen en weer gaat in je hoofd. Het laat zich niet voorspellen en je kunt moeilijk doen alsof er niets bijzonders meespeelt. Denk als je alle scenario’s uitgedacht hebt, je die dag beter kan ontspannen en zelfs genieten.
Denk aan een afspraak over alcohol. Wie gaat er rijden als het erop aankomt, jouw man/ouders?
Misschien kan je een ‘vervanger’ regelen voor je man mocht je al bevallen zijn. Een goede vriendin/moeder die er die dag/avond is, naast de kraamhulp?
Maak evt. ‘verwijten’ van tevoren bespreekbaar. Ik zou bijv. begrijpen dat hij wil drinken maar zou het onuitstaanbaar vinden als hij dronken en stinkend in het kraambed komt te liggen. Dat zou echt, zeker in hormonale toestand, een smet zijn op die speciale tijd. (Normaal zou ik een dronken man naast me grappig vinden, maar nu niet!).
Evt. ook afspraken hoe vaak je contact hebt die dag als jij thuis blijft en hij de hort op gaat? Klinkt een beetje controlefreak maar verwachtingen naar elkaar kunnen nu maar beter even duidelijk zijn. Anders krijg je alleen maar spanningen.
Snap heel goed dat je heen en weer gaat in je hoofd. Het laat zich niet voorspellen en je kunt moeilijk doen alsof er niets bijzonders meespeelt. Denk als je alle scenario’s uitgedacht hebt, je die dag beter kan ontspannen en zelfs genieten.
Lastig! Je weet gewoon niet hoe het gaat lopen.
Ik zou me denk ik voornemen wanneer ik me goed zou voelen een deel van de dag te gaan en idd maxi cosi, reservekleding en vluchtkoffertje mee te nemen. Communiceer dit met elkaar dat je je best doet erbij te zijn, maar geen garanties kunt geven. Houd alles open en leg jezelf geen druk op.
Een paar jaar geleden hier soortgelijke situatie. Mijn zwager en schoonzusje gingen trouwen op maandag wanneer ik 41+1 zwanger zou zijn. Mijn broer ging trouwen wanneer ik 42+ 6 zou zijn (dus mogelijk in mijn kraamweek). Van mijn oudste was ik met 42 weken bevallen, dus er was een grote kans dat ik bij de tweede ook lang zou dragen en dat het allemaal net samen zou vallen of dat ik net zou zijn bevallen. Vooraf gezegd naar alle partijen dat we niet wisten hoe het ging lopen en alle opties open gehouden.
Mijn man had ook nog eens het vrijgezellenfeest van mijn broer op de zaterdag vóórdat ik 41 weken was (dus 39+6). Dus mijn moeder die dag standby bij ons thuis en mijn man zou het niet te laat maken. Wat denk je..
Mijn man komt op zaterdag om 12 uur 's nachts terug van het vrijgezellenfeest, we gaan slapen en ik word zondag om half 8 wakker, ga naar de wc, ga weer in bed en krijg mijn eerste wee. Om half 10 is onze dochter geboren (dus het kan wel.. binnen twee uur na de eerste wee ?.. was wel de tweede). De volgende dag op maandag trouwde mijn zwager en zijn we in de middag op half uur rijden van huis alleen naar de ceremonie in het gemeentehuis geweest. De baby bleef bij de kraamverzorgster en ik met naweeen en paracetamol en kraamverband erheen. Ook nog eens in dresscode.. ? Mijn man is 's avonds nog even kort naar het feestje geweest. Ze hielden het verder klein.
Mijn broer trouwde dus 2 weken later. Op deze bruiloft zijn we helemaal niet geweest omdat ons kind heel ziek in het ziekenhuis lag met een zwaar virus. Naar hun feest was het 1,5 uur rijden. Als ons kind niet ziek was geworden waren we wel gegaan want ik voelde me goed en was goed ter been. Mijn broer had op voorhand een kamer geregeld waar ik kon voeden en mezelf terugtrekken en rusten wanneer ik dat zou willen. Ook hadden we in een nabijgelegen hotel kunnen blijven slapen na het feest met de rest van de familie.
Misschien is er voor jou ook een rustig plekje te regelen op de trouwlocatie om je terug te trekken?
Succes en laat je niet gek maken!
Ik zou me denk ik voornemen wanneer ik me goed zou voelen een deel van de dag te gaan en idd maxi cosi, reservekleding en vluchtkoffertje mee te nemen. Communiceer dit met elkaar dat je je best doet erbij te zijn, maar geen garanties kunt geven. Houd alles open en leg jezelf geen druk op.
Een paar jaar geleden hier soortgelijke situatie. Mijn zwager en schoonzusje gingen trouwen op maandag wanneer ik 41+1 zwanger zou zijn. Mijn broer ging trouwen wanneer ik 42+ 6 zou zijn (dus mogelijk in mijn kraamweek). Van mijn oudste was ik met 42 weken bevallen, dus er was een grote kans dat ik bij de tweede ook lang zou dragen en dat het allemaal net samen zou vallen of dat ik net zou zijn bevallen. Vooraf gezegd naar alle partijen dat we niet wisten hoe het ging lopen en alle opties open gehouden.
Mijn man had ook nog eens het vrijgezellenfeest van mijn broer op de zaterdag vóórdat ik 41 weken was (dus 39+6). Dus mijn moeder die dag standby bij ons thuis en mijn man zou het niet te laat maken. Wat denk je..
Mijn man komt op zaterdag om 12 uur 's nachts terug van het vrijgezellenfeest, we gaan slapen en ik word zondag om half 8 wakker, ga naar de wc, ga weer in bed en krijg mijn eerste wee. Om half 10 is onze dochter geboren (dus het kan wel.. binnen twee uur na de eerste wee ?.. was wel de tweede). De volgende dag op maandag trouwde mijn zwager en zijn we in de middag op half uur rijden van huis alleen naar de ceremonie in het gemeentehuis geweest. De baby bleef bij de kraamverzorgster en ik met naweeen en paracetamol en kraamverband erheen. Ook nog eens in dresscode.. ? Mijn man is 's avonds nog even kort naar het feestje geweest. Ze hielden het verder klein.
Mijn broer trouwde dus 2 weken later. Op deze bruiloft zijn we helemaal niet geweest omdat ons kind heel ziek in het ziekenhuis lag met een zwaar virus. Naar hun feest was het 1,5 uur rijden. Als ons kind niet ziek was geworden waren we wel gegaan want ik voelde me goed en was goed ter been. Mijn broer had op voorhand een kamer geregeld waar ik kon voeden en mezelf terugtrekken en rusten wanneer ik dat zou willen. Ook hadden we in een nabijgelegen hotel kunnen blijven slapen na het feest met de rest van de familie.
Misschien is er voor jou ook een rustig plekje te regelen op de trouwlocatie om je terug te trekken?
Succes en laat je niet gek maken!