de felicitaties

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi,

ik herken het ook wel hoor. Bij de eerste 2 waren mijn ouders heel erg enthousiast, op een 3e hadden ze niet gerekend bij ons, dus waren ze compleet overdonderd: 'O... tjeee... wat leuk...' Pas na een uurtje of wat werden ze enthousiast. En mijn schoonvader zij heeeel verbaasd: ben jij zwanger???' Ik had even de neiging om te zeggen dat mijn man zwanger was, maar ja, toch maar ingeslikt. Overigens sprongen de tranen in z'n ogen toen het doordrong (van geluk, dat hoop ik althans, ha, ha). Dus dat maakte veel goed.

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi,

Helaas heb ik ook 2 keer zo'n reactie gehad. Mijn schoonfamilie was zo bang voor de reactie van mijn schoonzus (die ook graag wilde), dat er echt een enorme stilte viel toen wij het vertelden. De dag erna draaiden ze wel wat bij, maar ik heb er een flinke kater aan overgehouden.

Ik heb me destijds maar vastgehouden aan de reacties van mijn familie, want die waren zeeer positief. Mijn schoonfamilie is verder ook prima hoor, ze zijn lief en hebben veel voor ons over. De eerste reactie zegt dus weinig over de emoties als het kind er is. Iedereen heeft zo z'n mindere kanten..

Geniet van je zwangerschap!

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Ja erg herkenbaar. Mijn schoonvader was bij de eerste ook helemaal niet enthousiast. Mijn partner had er een rare nasmaak van. Bij de tweede en nu bij de derde was het net zo. Maar als ik zie hoe hij met zijn kleinkinderen omgaat vind hij het wel heel mooi en is hij blij met ze. Ik denk dat het ook een beetje aan de aard van het beestje ligt hoe mensen reageren.