De man

Hoe gaat dat nou bij jullie thuis? Hebben jullie het vaak over de baby met je partner en is hij erg betrokken? Die van mij gaat mee met alle/de meeste bezoeken en vind het allemaal erg leuk. Denkt ook na over alle dingen. En toch....voel ik me nogal een 'alien' haha. Mannen blinken nou niet echt uit in inlevingsvermogen en al die zwangerdingen zijn toch wel een beetje oninteressant en vreemd heb ik het gevoel. Denk niet dat ie me écht begrijpt. Aan de andere kant: ik begrijp mezelf ook vaak genoeg niet haha..., de (verschrikkelijke) hormonen :s
Vind het soms ook lastig..aandacht voor de zwangerschap vind ik zo fijn, maar je wil het ook niet te veel alleen maar daarover en over jezelf hebben. Dit is onze eerste baby, dus alles is ook helemaal nieuw voor me. Ben benieuwd naar jullie ervaringen....
 
soww die van mij wordt gek :D
ik heb er 24 uur over
buiten mijn ouders weet niemand het en voor 3 maanden ga ik het ook niet zeggen
maar voor ons vrouwen is het een heeeel apart gevoel :D
 
Die van mij is ook zo betrokken: inderdaad bij alle controles en onderzoeken en staat echt te springen om die kleine straks ook in mijn buik te kunnen voelen. Ik probeer er met vriendinnen en ouders ook niet alleen maar over te praten, maar merk dat ik dan juist te weinig vertel...lastig evenwicht vinden. Met m'n man heb ik niet het idee dat hij het allemaal niet snapt. Hij kan zich echt goed inleven en laat me op die 'hormoon-momenten' gewoon...maar hij vindt dat ik best meeval (had erger verwacht op basis van mijn maandelijkse hormoon-momenten voorheen...hahaha)
 
Hoi,
Hier zwanger van de 4e en hoewel mijn man dolblij is is hij er toch veel minder me bezig, ja met de praktische kant. hij is eigenlijk altijd bij de echo's, maar naar de controlles tussendoor ga ik alleen.
Ik heb er niet zoveel moeite mee, het is een geweldige vader, alleen gaat het voor hem pas echt leven als de kleine geboren wordt!
Hij houd verder ook echt rekening met me en is heel zorgzaam op de momenten dat ik het nodig heb, de rest komt wel als de baby er is, dan is hij namelijk niet meer weg te slaan,,haha
Liefs MJ
 
Hier nog zo 1 waar het pas echt word als et eruit is. Mijn vriend is alleen mee geweest naar de 20 weken echo.. verder ga ik alle controles alleen. Zolang alles goed is heb ik daar geen problemen mee....
We moesten erg aan het idee wennen, ik was vrij snel blij, dat kwam bij hem later. dit omdat hij helemaal geen kinderen wou.
Inimiddels is hij helemaal omgeslagen! en is er echt super blij mee! denkt wel een beetje mee, maar het meeste doe ik zelf...
Babykamer uitzoeken kleertjes, kleurtjes kinderwagen helemaal van mijn kant... geboortekaartje en tekst alla anneke... enige waar die zich mee bemoeid is de naam....

En toch vind ik het niet erg, als ik ergens mee zit of met hem over de baby/ bevalling wil praten, is ie erg open en eerlijk ervoor en hij steunt me als ik het niet meer zie zitten.

Vraag me soms wel af wat voor vader hij gaat worden. Uit onze gesprekken blijkt dat hij het toch wel heel spannend en eng vind de 1e keer papa worden.
 
Hoi,

Mijn man is op zijn eigen manier betrokken, hij heeft helemaal zelf de wieg gemaakt is bezig met het kamertje enz.
Maar gaat niet mee naar de controlles dit gaat ook vaak niet vanwege zijn werk........
Maar helpt me wel altijd, zeker nu door mijn bekkeninstabiliteit hij gaat mee boodschappen doen en neemt me dingen uit handen en is heel zorgzaam.
En idd als de kleine er is dan is ie ook echt een hele lieve papa want dat is ie nu al voorr Floortje.
Nu krijg ik in de kerstvakantie nog een echo en dan gaat tie wel mee omdat tie dan vrij is.
Maar ik vind het goed zo hoor, het is zijn manier van betrokken zijn en dat is goed hij is er wanneer ik hem nodig heb en dat is voor het allerbelangrijkste!

gr louise
 
Misschien het boek van Kluun: 'help ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt' een keertje lezen. Ik en heel veel mensen in mijn omgeving vonden het een erg grappig boek en mij heeft het soms wel geholpen om dingen te relativeren. En je leest hoe een man tegen zijn zwangere vrouw aankijkt.
 
hoi
die van mij gaat ook alleen maar mee naar de echos en 1 keer naar de controle. maar ja is nummer 4 dus hij weet alles al zegt hij, voelen endergelijk doet hij alleen als ik zeg voel eens gaat toch pas echt leven als het eruit is en dan is hij een supervader. zwanger zijn is meer mijn ding. geeft niks, helpt me wel met alles en zet dingen in elkaar en sjouwt het zware. was bij de eerste ook wat meer betrokkenmaar ja toen was alles nw bij nummer 4 niet meer
 
Terug
Bovenaan