Hallo allen,
Ons zoontje is nu 2 weken en 4 dagen oud. Omdat hij 2,5 week te vroeg geboren was en ook nog eens erg klein (4,5 pond) moesten we ervoor zorgen dat hij snel op zijn geboortegewicht terug zou komen. Dit door 8 voedingen (borstvoeding) per dag en afkolven en bijvoeden (frisolac). We moesten hem hiervoor continue wekken. Hij was nog zo klein dat hij de energie er niet voor had om zelf aan te geven dat hij wilde drinken. Nou goed, al met al is het allemaal goedgekomen. Hij drinkt goed, mijn melk is goed op gang gekomen en hij zit nu ruim boven zijn geboortegewicht. Hij liet op een gegeven moment ook weten wanneer hij trek had (vaak binnen de 2 uur, pff). Nu zei de wijkverpleegkundige dat we nu beter over konden gaan van 8 voedingen naar 7 voedingen. Dus zo lang mogelijk laten slapen, mocht ie binnen die 3 uur wakker worden en willen drinken, dan eerst vertroetelen, luier verschonen en dan zijn die 3 uur zo voorbij. Op zich gaat het heel goed: Overdag!
's nachts doen we geen oog dicht. De wijkverpleegkundige had wel gezegd dat baby's 's avonds vervelender konden worden en dat je gewoon wel extra kon voeden.
Het probleem is dat hij zelfs na de voeding nog huilt. Waarschijnlijk ook iets van krampjes. Een beetje vertroetelen en met hem rondlopen helpt wel (even!) Zodra hij weer in zijn bedje ligt gaat het alarm weer af. Het lijkt er dan op alsof hij weer honger heeft. Drinkt 5 seconden en valt dan weer in slaap. Wanneer we hem weer in bed leggen gaat het weer van voor af aan beginnen. We hebben vannacht dus weer geen oog dicht gedaan. Ik kan hem toch niet laten huilen? Alleen knuffelen helpt ook niet. Ik heb zelf half in de wieg gehangen om een vinger in zijn mond te houden, maar dat hield ik niet zo heel lang vol. Viel bijna om van de slaap. Van ellende hebben we ook een fopspeen geprobeerd. Wilden we liever niet, maar we waren vannacht ten einde raad. Die fopspeen hielp ook niet.
Hem op mijn buik leggen wil ook nog wel helpen, maar dat kan toch niet zo elke nacht zijn? Ik vind het wel gezellig dat hij dan bij me is, maar wil op een gegeven moment dat hij in zijn eigen wiegje slaapt. Maarja, dan begint ie weer te huilen. Honger? aandacht? Krampjes zijn het volgens mij niet. Ik weet het allemaal niet meer. Er zijn vast wel mensen die dit herkennen. Ik zou ontzettend blij zijn met wat advies. Ik hoor het graag... Alvast bedankt!
Ons zoontje is nu 2 weken en 4 dagen oud. Omdat hij 2,5 week te vroeg geboren was en ook nog eens erg klein (4,5 pond) moesten we ervoor zorgen dat hij snel op zijn geboortegewicht terug zou komen. Dit door 8 voedingen (borstvoeding) per dag en afkolven en bijvoeden (frisolac). We moesten hem hiervoor continue wekken. Hij was nog zo klein dat hij de energie er niet voor had om zelf aan te geven dat hij wilde drinken. Nou goed, al met al is het allemaal goedgekomen. Hij drinkt goed, mijn melk is goed op gang gekomen en hij zit nu ruim boven zijn geboortegewicht. Hij liet op een gegeven moment ook weten wanneer hij trek had (vaak binnen de 2 uur, pff). Nu zei de wijkverpleegkundige dat we nu beter over konden gaan van 8 voedingen naar 7 voedingen. Dus zo lang mogelijk laten slapen, mocht ie binnen die 3 uur wakker worden en willen drinken, dan eerst vertroetelen, luier verschonen en dan zijn die 3 uur zo voorbij. Op zich gaat het heel goed: Overdag!
's nachts doen we geen oog dicht. De wijkverpleegkundige had wel gezegd dat baby's 's avonds vervelender konden worden en dat je gewoon wel extra kon voeden.
Het probleem is dat hij zelfs na de voeding nog huilt. Waarschijnlijk ook iets van krampjes. Een beetje vertroetelen en met hem rondlopen helpt wel (even!) Zodra hij weer in zijn bedje ligt gaat het alarm weer af. Het lijkt er dan op alsof hij weer honger heeft. Drinkt 5 seconden en valt dan weer in slaap. Wanneer we hem weer in bed leggen gaat het weer van voor af aan beginnen. We hebben vannacht dus weer geen oog dicht gedaan. Ik kan hem toch niet laten huilen? Alleen knuffelen helpt ook niet. Ik heb zelf half in de wieg gehangen om een vinger in zijn mond te houden, maar dat hield ik niet zo heel lang vol. Viel bijna om van de slaap. Van ellende hebben we ook een fopspeen geprobeerd. Wilden we liever niet, maar we waren vannacht ten einde raad. Die fopspeen hielp ook niet.
Hem op mijn buik leggen wil ook nog wel helpen, maar dat kan toch niet zo elke nacht zijn? Ik vind het wel gezellig dat hij dan bij me is, maar wil op een gegeven moment dat hij in zijn eigen wiegje slaapt. Maarja, dan begint ie weer te huilen. Honger? aandacht? Krampjes zijn het volgens mij niet. Ik weet het allemaal niet meer. Er zijn vast wel mensen die dit herkennen. Ik zou ontzettend blij zijn met wat advies. Ik hoor het graag... Alvast bedankt!