Hoi meiden,
Afgelopen maandag was dan eindelijk de lang verwachte punctie. Ik ging vrij nuchter naar het ziekenhuis, man mee, want die moest ook iets inleveren.
9:00:
2 pilletjes thuis in nemen om wat soezerig te worden
10:00:
-uitkleden, hartslag meter en buisje aansluten waar een soort drugs(zo noem ik het maar) je bloed in gaat.
- schoonmaken met steriel water, voelt wat vreemd, en toen het shotje via het buisje, waar je heel snel dronken van word (erg raar voor iemand die nog nooit dronken is geweest)
- Linker eierstok geen probleem, maar toen kwam rechts, het wou niet, ik verging van de pijn, de assistent moest op mijn buik drukken, dit was té pijnlijk, ik kreeg nog een shotje. Af en toe was ik wat bij maar verder.... Eindelijk, het was klaar, emoties kwamen eruit.
- Ik werd aan gekleed en met een rolstoel naar een uitrust kamertje gebracht. Daar werd ik op een relaxstoel gezet. En toen.......
Hel
Binnen 5 min. weg hartslag, ik draaide weg met mijn ogen en ik werd helemaal bleek, en er werden direct allerlei artsen erbij gehaald. Ik heb er niets van mee gekregen, ik werd wakker en het eerste wat ik hoorde was "ga eens adem halen" Ik vond het raar, allemaal mensen om me heen, er werd en infuus aan gelegd en werd continu in de gaten gehouden. Pas na een uur besefte ik pas wat er gebeurt was.
Ipv dat ik na een uur naar huis mocht, mocht ik, na strenge controle pas half 2 naar huis. Mijn man is zich rot geschrokken en kon niets doen.
De artsen hebben dit nog nooit mee gemaakt. Waarschijnlijk is de 2e shotje het probleem geweest + ik heb van nature een lage bloeddruk. Die combinatie was even fataal voor mij. Als er weer een punctie komt (liever niet) dan brengen ze mij eerst in slaap.Mijn buik is nog erg pijnlijk en ik ben te snel aan het werk gegaan. Gevolg: ik zit nu thuis, mag niet teveel doen.
Goede nieuws: 7 eicellen verwijderd en daarvan zijn er 6 embryo's van over gebleven.
Morgen om 13;15 word er 1 embryo terug geplaats, pas na een grondig onderzoek in mijn buik.
De vrouw die naast mij lag in Het Isala kliniek in Zwolle zal ook erg geschrokken zijn.
Het gaat goed met mij ik ben een ervaring rijker en voel me wel sterker.
Herken je mij verhaal of lag je naast me, laat het me even weten.
Aan alle meiden die de punctie nog moeten; Niet bang worden van mijn verhaal, want dit is uniek.
Ik wens jullie veel succes met jullie behandeling.
Duimen maar.
Gré,
30 jaar, 4 jaar bezig voor eerste kind, 6 IUI gehad, opweg naar eerste IVF behandeling.
Afgelopen maandag was dan eindelijk de lang verwachte punctie. Ik ging vrij nuchter naar het ziekenhuis, man mee, want die moest ook iets inleveren.
9:00:
2 pilletjes thuis in nemen om wat soezerig te worden
10:00:
-uitkleden, hartslag meter en buisje aansluten waar een soort drugs(zo noem ik het maar) je bloed in gaat.
- schoonmaken met steriel water, voelt wat vreemd, en toen het shotje via het buisje, waar je heel snel dronken van word (erg raar voor iemand die nog nooit dronken is geweest)
- Linker eierstok geen probleem, maar toen kwam rechts, het wou niet, ik verging van de pijn, de assistent moest op mijn buik drukken, dit was té pijnlijk, ik kreeg nog een shotje. Af en toe was ik wat bij maar verder.... Eindelijk, het was klaar, emoties kwamen eruit.
- Ik werd aan gekleed en met een rolstoel naar een uitrust kamertje gebracht. Daar werd ik op een relaxstoel gezet. En toen.......
Hel
Binnen 5 min. weg hartslag, ik draaide weg met mijn ogen en ik werd helemaal bleek, en er werden direct allerlei artsen erbij gehaald. Ik heb er niets van mee gekregen, ik werd wakker en het eerste wat ik hoorde was "ga eens adem halen" Ik vond het raar, allemaal mensen om me heen, er werd en infuus aan gelegd en werd continu in de gaten gehouden. Pas na een uur besefte ik pas wat er gebeurt was.
Ipv dat ik na een uur naar huis mocht, mocht ik, na strenge controle pas half 2 naar huis. Mijn man is zich rot geschrokken en kon niets doen.
De artsen hebben dit nog nooit mee gemaakt. Waarschijnlijk is de 2e shotje het probleem geweest + ik heb van nature een lage bloeddruk. Die combinatie was even fataal voor mij. Als er weer een punctie komt (liever niet) dan brengen ze mij eerst in slaap.Mijn buik is nog erg pijnlijk en ik ben te snel aan het werk gegaan. Gevolg: ik zit nu thuis, mag niet teveel doen.
Goede nieuws: 7 eicellen verwijderd en daarvan zijn er 6 embryo's van over gebleven.
Morgen om 13;15 word er 1 embryo terug geplaats, pas na een grondig onderzoek in mijn buik.
De vrouw die naast mij lag in Het Isala kliniek in Zwolle zal ook erg geschrokken zijn.
Het gaat goed met mij ik ben een ervaring rijker en voel me wel sterker.
Herken je mij verhaal of lag je naast me, laat het me even weten.
Aan alle meiden die de punctie nog moeten; Niet bang worden van mijn verhaal, want dit is uniek.
Ik wens jullie veel succes met jullie behandeling.
Duimen maar.
Gré,
30 jaar, 4 jaar bezig voor eerste kind, 6 IUI gehad, opweg naar eerste IVF behandeling.