dag dames,
Ik lees zo in de andere onderwerpen dat iedereen wel ergens mee zit. Ik dus ook!
Sinds zaterdagavond voelde ik weinig tot geen beweging van de kleine meid in mijn buik. Heel de zondag is al het beweging weg gebleven, vandaag heb ik in tranen de verloskundige gebeld dat ik niets meer voelde. Ik mocht gelijk komen.
De stagiaire mocht eerst en die keek zo serieus en zat zo te "klungelen". hier drukken, daar drukken, hier drukken, gefrustreerd kijken en dan tot de conclusie komen 'ik voel niets, ik kan het niet vinden, het is veel te klein, bent u wel 30wkn zwanger?' OMYGOD! de moed zonk in mn schoenen! ik dacht, wat is er toch aan de hand?! het zal toch wel niet...
de VK kwam erbij, voelde ook wat, kon de kleine niet activeren. vond wel een hartslag, GELUKKIG! ze twijfelde nog enigszins over de groei en liet me wachten op een echo. Na de laatste afspraak was ik aan de beurt; de kleine heeft een groeiachterstand van 2 wkn.(= 28wkn 4dgn) terwijl ik 30wkn 1 dag ben vandaag.
Ik vertelde dat mijn eerste dochtertje 48cm was en 2955gr was...toen zei ze dat het wel mogelijk was dat dit gewoon ook een kleintje zou worden maar ik moet volgende week en de week erop weer terug voor controles, groeiecho`s om te kijken of ze nog wel doorgroeit of dat er stagnatie heeft plaatsgevonden.
Ik was nog niet klaar, ik moest ook nog door naar het ziekenhuis om aan een ecg apparaat gekoppeld te worden. gelukkig was het hartslag goed maar ik moet morgen toch weer terug voor de zekerheid.
al met al, gigantisch geschrokken! en toen werd ze ineens wakker en is ze eigenlijk sindsdien onwijs aan het bewegen...ongelofelijk. ik heb me wel per direct ziek gemeld op het werk. voor mij geen gedoe meer. ik moest veel rust nemen zodat de kleine de mogelijkheid zou krijgen goed te groeien.
iemand hier ervaring mee uit eerdere zwangerschappen?
groet hilal
30wkn1dg
Ik lees zo in de andere onderwerpen dat iedereen wel ergens mee zit. Ik dus ook!
Sinds zaterdagavond voelde ik weinig tot geen beweging van de kleine meid in mijn buik. Heel de zondag is al het beweging weg gebleven, vandaag heb ik in tranen de verloskundige gebeld dat ik niets meer voelde. Ik mocht gelijk komen.
De stagiaire mocht eerst en die keek zo serieus en zat zo te "klungelen". hier drukken, daar drukken, hier drukken, gefrustreerd kijken en dan tot de conclusie komen 'ik voel niets, ik kan het niet vinden, het is veel te klein, bent u wel 30wkn zwanger?' OMYGOD! de moed zonk in mn schoenen! ik dacht, wat is er toch aan de hand?! het zal toch wel niet...
de VK kwam erbij, voelde ook wat, kon de kleine niet activeren. vond wel een hartslag, GELUKKIG! ze twijfelde nog enigszins over de groei en liet me wachten op een echo. Na de laatste afspraak was ik aan de beurt; de kleine heeft een groeiachterstand van 2 wkn.(= 28wkn 4dgn) terwijl ik 30wkn 1 dag ben vandaag.
Ik vertelde dat mijn eerste dochtertje 48cm was en 2955gr was...toen zei ze dat het wel mogelijk was dat dit gewoon ook een kleintje zou worden maar ik moet volgende week en de week erop weer terug voor controles, groeiecho`s om te kijken of ze nog wel doorgroeit of dat er stagnatie heeft plaatsgevonden.
Ik was nog niet klaar, ik moest ook nog door naar het ziekenhuis om aan een ecg apparaat gekoppeld te worden. gelukkig was het hartslag goed maar ik moet morgen toch weer terug voor de zekerheid.
al met al, gigantisch geschrokken! en toen werd ze ineens wakker en is ze eigenlijk sindsdien onwijs aan het bewegen...ongelofelijk. ik heb me wel per direct ziek gemeld op het werk. voor mij geen gedoe meer. ik moest veel rust nemen zodat de kleine de mogelijkheid zou krijgen goed te groeien.
iemand hier ervaring mee uit eerdere zwangerschappen?
groet hilal
30wkn1dg