De wachtweken...Help, hoe gaan jullie hiermee om?

<p>Goedemorgen iedereen, </p><p>Wij zitten op deze moment in de periode tussen mijn ovulatie (vorig weekend) en mijn NOD.</p><p>In 1 woord stresserend, heb het deze ronde in het begin wel wat kunnen loslaten, maar nu gaat het heel moeilijk.. Mijn humeur wordt er soms ook wel wat doorgestuurd de laatste dagen. Gisteren voelde ik ook lichte steekjes/druk in mijn onderbuik, soms meer naar 1 kant, en dan denk ik, zou dit de innesteling zijn? Ik weet ook niet of ik die überhaupt ga voelen natuurlijk en mogelijks is het ook nog veel te vroeg?</p><p>Wat zijn jullie ervaringen hiermee? Voelden jullie steeds duidelijk de innesteling, met ook innestelingsbloed? Hadden jullie ook last van imaginaire kwaaltjes? Hoe gingen jullie om met de stress? </p>
 
Spannend hè ! Ik heb vorige week vrijdag mijn eisprong gehad en op de een of andere manier voel je dat toch allemaal dingen ! 


het is allemaal heel spannend ! Zelf probeer ik afleiding te zoeken in mijn werk en in de leuke dingen ..
helaas wat bloedverlies gehad en hoef pas over 9 dagen ongesteld te worden dus heb het een beetje opgegeven deze maand 
Wat doe je graag ? Misschien daarin afleiding zoeken ? 


ik ga voor je duimen ! 
veel liefs 
 
Ooh spannend, misschien een innestelingsbloeding?
Normaal sport ik redelijk veel maar probeer het nu iets rustiger aan te doen.. Ben wel T-shirts beginnen borduren ? dus dat schept soms wel wat afleiding!
Maar merk vooral dat ik veel meer op het forum zit dan een week geleden. Schept enerzijds wat rust om de ervaringen van andere te lezen maar geeft ook soms wat stress omdat je dan leest over innestelingsbloedingen enzo en dat ik het zelf nog niet heb en dat ik dan denk dat het sowieso weer niet voor deze maand zal zijn.. ?
 
Heey ik snap de stress. Dat heb ik ook gehad. Ik heb sept. 2020 mijn spiraal laten verwijderen en hoopte snel zwanger te worden (na een of twee keer) maar dat gebeurde niet. Ik daar de hele tijd mee bezig en tijdens de jaarwisselingen nog kreeg ik corona... Dat hielp ook niet mee. Daarna was ik wel in eens heel regelmatig. Ik was alsmaar bezig met zwanger worden dat het niet meer leuk was. Toen ging mijn schildklier weer te snel werken en had ik zoiets van nou dan zit zwanger worden er niet in vanwege de medicijnen. Nog geen week later had ik een positieve test in mijn handen.

Wat ik daarmee bedoel is dat je er niet te veel bezig mee moet zijn. Ik weet dat is makkelijk gezegd maar hoe meer je er mee bezig bent hoe meer stress hoe moeilijker het gaat denk ik. Het komt echt wel goed. Geniet van elkaar en doe gewoon lekker je ding dan komt het echt wel. Succes?
 
Ja, ik gaf hetzelfde advies tot voor dat wij zelf begonnen waren ook aan mijn vriendinnen :) en is inderdaad makkelijker gezeg dan gedaan!
We zijn net ook goed gaan wandelen met onze puppy, dus dat heeft er ook voor gezorgd dat ik er even niet aan gedacht heb. 
Het is gewoon moeilijk omdat je dan bepaalde dingen voelt en niet kan vertrouwen op het feit dat het echt is of niet... 
@Cheza, had jij een innestelingsbloeding echt of iets van symptomen voor je wist dat je zwanger was? Proficiat trouwens :).
 
@lis ik had een koper spiraal dus geen last van hormonen en alles was dus gelijk goed. Het heeft bij ons een half jaar geduurd voor ik zwanger was dus ook als alles wel "geregeld loopt" hoeft het niet in een keer raak te zijn.
 
@fieke ik had nergens last van eigenlijk. Omdat mijn cyclus sinds een paar maanden ineens elke 28 dagen was IPV tussen 27 en 31 dagen. Dus dacht ik laat ik eens checken want ik had eergister ongesteld moeten worden.... Stond ik even raar te kijken toen en een extra streepje stond waar ik totaal niet op rekende... (Ik merkte verder niks dus ging er vanuit dat het toch niet was gelukt).
 
Terug
Bovenaan