De wachtweken...Help, hoe gaan jullie hiermee om?

@Fieke, moeilijk hè! Ik heb de eerste twee maanden (voordat ik wist dat ik pcos heb) alle verschijnselen zitten uitpluizen. Elk pijntje of dingetje dat ik voelde. Ik was er constant mee bezig.. Toen ik hoorde dat ik pcos heb en met medicatie ging beginnen, werd de controle zoeken over iets waar ik echt geen controle over heb een ding. Zeker met veel vriendinnen om me heen die zonder pardon twee kids kregen. Na 2 maanden hiervan werd ik zo gek van mezelf dat ik besloot dat dat het niet waard is. Ik hield geen leven meer over. Vanaf dat punt veranderde het wel echt. In mijn geval is loslaten niet echt mogelijk gezien ik dagelijks van alles moet monitoren, (werken met donor) danwel in het ziekenhuis loop. Maar dat is ok. Ik heb inmiddels geleerd om niet teveel te verwachten, om signalen gewoon op te pikken maar niet meer te analyseren. Ook niet als ze anders zijn dan anders. Want wat er ook gaande is in je lijf, het gebeurt of het gebeurt niet ??‍♀️ En soms heb ik echt goede dagen en weken en kan ik er goed mee omgaan. Dan voel ik me best sterk en heb ik een gezonde dosis hoop. En soms wil ik drie dagen huilen van wanhoop, of het ooit wel goed komt! En dan heb ik dus drie kutdagen. Mijn beste ‘advies’ zou zijn: ben niet te hard voor jezelf hierin en geef het tijd. Je begint aan iets wat super spannend is! Hoe je daarmee omgaat is een proces denk ik? De afleiding is fijn en zoek gewoon naar momenten waarop dat lukt. Elk moment is er een, of het nou 5 minuten of een uur is. En als het even niet lukt, dan lukt het even niet…
 
Zo spannend, ik begrijp precies wat je doormaakt nu!  Ik ben nu een week na mijn eisprong en nu ook al een dikke dag vervelend zeurend gevoel in mijn onderbuik met wat krampen. Nog geen bloedverlies maar dat schijnt maar bij 1 op de 5 vrouwen te gebeuren bij innesteling.
Super spannend! Ik let ook overal op en ben er wel mee bezig. Wat voel ik, kan het dit of dat zijn. Denk wel dat ik ga wachten tot NOD (over een week) met testen (als ik zolang kan wachten). 
Kan mij ook echt niet herinneren dat ik normaal deze krampen heb buiten menstruatie om. Zat wel in de nachtdienst maar dat brengt dit normaal ook niet teweeg. Is bij ons eerste poging dus durf het zeker niet te hopen... Denk enerzijds het is niet erg, kleine kans dat het in 1x lukt, gewoon straks weer proberen. Puur uit zelfbescherming want stiekem merk ik aan mijzelf dat ik het heeel graag wil nu en dat ik er meer mee bezig ben dan ik zou willen.  Ik ga voor ons duimen! 
 
Hahaha echt zo herkenbaar ?
Ik duim ook voor ons en alle andere toekomstige mama's hier!!
Ik hoop ook dat ik kan wachten tot mijn NOD, maar is moeilijk hé. Mijn vriend is zoveel rationeler dan mij!
Laat iets weten! 
 
Terug
Bovenaan