de wanhoop nabij!!!

hallo daar allemaal,

wij hebben een zoontje van 3 jaar oud.sinds kort heeft hij het in het hoofd om snachts wakker te worden en bij ons in bed verder willen slapen,we hebben dit een paar keer gedaan(FOUT!)dus willen we het over een andere boeg gooien.nu heb ik hier gelezen dat je ze zonder oogkontakt en niks zeggen naar bed moet terugbrengen,maar winston presteerd het gewoon om dan een uur lang terug te blijven komen,laat zich weer naar bed brengen,ik ga weer liggen en hij staat weer bij ons bed,ene keer wel huilen andere keer niet,en dat gaat een uur lang zo door.en dat is echt frustrerend.we blijven hier natuurlijk mee doorgaan(hem steeds terugbrengen enzo)maar wie heeft er ervaring mee????en weet mischien ook een beetje over hoe lang het zou kunnen duren?
alvast hartstikke bedankt voor jullie reacties.

groetjes margriet
 
Onze zoon heeft dit ook een tijdje gehad. Met 2 jaar. Ik denk dat het al met al een half jaar geduurd heeft. Hij huilde niet maar klom gewoon bij ons in bed tussen ons in. Ik werd er niet eens altijd wakker van en was er ook heel makkelijk in zolang hij rustig stil ligt en niet schopt enz. had ik er niet zo'n probleem mee. Hij komt nu nooit meer is ondertussen ruim 4. Onze dochter van 2 komt af en toe maar gaat ook gewoon rustig liggen.
 
hoi rosaly.

bedankt voor je reactie,zo begon het bij ons dus ook,tussen ons in komen liggen.en zodra hij dan sliep bracht ik hem weer naar zijn bedje(winston duwde mij onbewust uit bed als ie bij ons sliep.dus ik sliep er niet beter door)en sliep ie ook weer verder,alleen nu niet meer,en komt ie weer terug.tuurlijk is het onze eigen schuld.we hebben het zelf toe gelaten.maar goed er komt vast een nacht dat ie heerlijk door zal slapen.verder is het een heerlijk kereltje,en dat maakt weer alles goed denk ik maar weer.

groetjes margriet
 
Gewoon vol blijven houden! Ik weet hoe vermoeiend dit is... maar je zegt het zelf al: Het is je eigen schuld en zult deze consequentie dan ook moeten aanvaarden! Klinkt misschien een beetje kort door de bocht, maar je hebt de oplossing... neem er de tijd voor om je eigen fout weer goed te maken.
 
Hoi Margriet,

Onze dochter van 2,5 jaar presteert sinds een paar dagen vergelijkbaar gedrag. Ik zit op deze site dus ook naar een oplossing te zoeken. Ze wil niet slapen en huilt, schreewt en tiert daarbij hevig. Ze komt vervolgens uit bed en staat bij haar kamerdeur om papa of mama te roepen. De eerste 2 keer vertellen we haar nog dat ze moet gaan slapen maar de keren daarna zeggen we niets meer en leggen we haar zonder commentaar of aandacht weer terug in bed. Ze houdt dit makkelijk 2 uur vol. Ze verzint vanalles om ons over te halen: ze is geschrokken, ze moet plassen, ze wil alleen bij papa en mama slapen, ze heeft pijn, noem maar op. Ik moet er wel bij vermelden dat ze 6 weken geleden een zusje heeft gekregen, dus dat zal zeker meespelen. Verder ben ik bang dat het gewoon de leeftijd is en dat het wel een tijdje kan duren voor ze ervan af is. Volhouden en niet toegeven lijkt me het enige wat wij en jullie kunnen doen. Ik vind het zelf ook heel moeilijk maar het moet anders is het eind zoek. Als je ervan uitgaat dat je de komende tijd hooguit 4 uurtjes per nacht slaapt is ieder extra uur meegenomen.

Succes en groeten,
Claudie
 
hoi lieke

blijven volhouden inderdaad.en ik moet zeggen,t word ietsje(ietsje hoor)beter.
de eerste paar keer hield hij het huilen en drammen een uur vol,we zijn nu zover dat ik hem weer in zijn bedje leg en dat ie blijft liggen zonder te gaan huilen.na 3 uurtjes ofzo komt ie wel weer.maar goed,hij brult niet meer alles bij elkaar gelukkig.ik moet m alleen steeds weer terugbrengen.
ach joh,we houden moed.het zal wel weer een nieuwe fase zijn waar ze in zitten.haha.

groetjes margriet.
 
hallo,
ook hier bekend.
ons zoontje wilde ook   bij ons blijven slapen (bij ziek zijn mag ie een dagje bij ons slapen).
ook dit is vermoeiend om het af te leren.
maar we houden wel vol,we zeggen dan dat de deur een stukje open mag staan.
maar zodra we beneden waren lag ie al in ons bed.
nu weet hij dat als mama echt boos word dat de deur gewoon dicht gaat,normaal gesproken gaat zijn deur aan de buiten kant op slot en kan hij er niet uit en gaat ook altijd goed tot dat ze weer eens ziek worden en dan wil hij het alsnog proberen,maar we negeren het dan en praat ik erover heen en doet de deur dicht.
grt jerico.
 
Terug
Bovenaan