De zenuwen beginnen nu te komen!

Ben ook zeer benieuwd hoe het nu gaat! Is het meegevallen? Ik hoop het in ieder geval voor je.

Liefs,
mv Tijs
 
Lieve meiden,

Dit zijn de momenten dat ik zo blij ben met het forum (anders ook wel hoor....). Het doet me zo goed om nu al jullie reacties te lezen. Erg lief hoor en ik raak er een beetje ontroerd door.

Wat vanmiddag betreft; het was bepaald geen lolletje, Mijn God, wat deed dat een pijn. Ik heb gewoon liggen huilen van de pijn op de ok. De anaesthesist werkte via een röntgenapparaat en ik lag zodanig, dat ik mee kon kijken. Op zeker moment, toen hij de contrastvloeitstof inspoot, zag je hoe dicht hij met de naald bij de zenuw zat, dus was het ook niet zo raar dat ik zo'n pijn had. Het schoot echt door mijn rechterbeen heen. Vreselijk! Hij besloot de naald iets terug te halen, omdat het zo pijnlijk was en toen hij de pijnstillende vloeistof inspoot zakte het langzaam weg. Pffffff......ik heb nog geroepen: "En ik dacht dat een bevalling zeer deed !!!". Ze moesten er om lachen in de o.k. Ik weet natuurlijk nog dat dat ook geen pretje was, maar ja dat slijt, dat zie je wel weer en voor mij is het al meer dan 3 jaar geleden, want bij Siebe had ik een sectio.

Na de behandeling moest ik nog een kwartiertje op de uitslaapkamer van de o.k. blijven en omdat mijn hartslag erg laag was (60) kwamen  ze vragen of ik me wel goed voelde en of ik niet misselijk was, maar nee hoor, niks aan de hand. Ik ben wel tot een uur na de ingreep erg emotioneel geweest. Zodra men vroeg hoe het ging (men zag natuurlijk dat ik had gehuild), kwamen de waterlanders weer, stom hoor. Er kwamen ook veel emoties los, omdat ik steeds moest denken aan de sectio en de dingen die destijds allemaal zijn gepasseerd. Daarna mocht ik al weer naar de afdeling en om 17 uur mocht ik naar huis. Weliswaar met een rechterbeen dat aanvoelde of het sliep en daardoor was het moeilijk om te lopen, maar dat was rond 19.00 uur  weer weg. Nu lig ik in bed, omdat ik het toch even rustig aan wil doen. Mijn rug  en been voelen  moe, maar  tot dusver  goed aan, maar ik juich nog maar niet. Over 8 weken moet ik terug komen bij de anaesthesist. Ik mag alles gewoon doen en hij wil dan horen hoe het is gegaan. Als het maar 2-3 dagen werkt is dit niet de juiste weg, maar betekent dat wel dat we op de juiste plek zitten. Hoe verder zien we dan weer. Als het b.v. een week of 6 aanhoudt, wordt het nogmaals herhaald, maar hopelijk is het voldoende geweest dat ik er langere tijd mee door kan. Het is even afwachten nu.

Ik hoop dat ik nu na 8 jaar eindelijk van die verdomde pijn af ben en een zo normaal mogelijk leven kan gaan leiden zonder pijnstillers (ik ben een slechte pilleneter, maar soms kan het niet anders!). Niet dat ik niet probeerde een normaal leven te leiden, maar die stomme rug was wel vaak een spelbreker en ik moest veel te vaak rekening houden met de activiteiten die ik wilde gaan doen. Om maar niet te spreken van al die keren dat ik geheel 'buiten werking' was en mijn ouders, zus en verdere familie in moest schakelen om mijn kindjes te verzorgen en mijn huishouden draaiende te houden. Vooral ook sinds ik er alleen voor sta. Ik heb in die 8 jaar ook zeker goede periodes gekend en dan kon ik erg veel dingen wel doen, maar steeds ging het weer fout.

Ik heb jullie weer een beetje bijgepraat en nogmaals dank je wel voor jullie lieve reacties!

Groetjes Fonske.
 
Dat worden spannende dagen! Hopelijk heb je niet voor niets zoveel pijn gehad vanmiddag en werkt het goed. Gelukkig is het nu weer achter de rug en ben je er hopelijk  voorlopig vanaf.

Het zou wel heel fijn zijn als je weer vanalles wel zou kunnen en niet altijd rekening hoeft te houden met je rug. Dat je weer veel dingen kunt doen zonder of met veel minder pijn. Dan kun je ook weer veel meer van alles genieten.

Groetjes,
mv Tijs
 
Jeetje meid, wat een ellende met die rug van je! Het lijkt me echt vreselijk! En wat ik hoop ik van ganser harte dat de behandeling die je vanmiddag gehad hebt, goed aanslaat, zodat je een tijdje pijnvrij bent. Wel ontzettend jammer dat de behandeling zelf ook zo vreselijk pijn doet, meer pijn dan een bevalling, jeminee! Heel veel sterkte en beterschap de komende tijd en ik hoop op goed nieuws!

Groetjes Hannneke
 
Hoi,

Nou ik hoop dat het je een hele poos helpt zodat je meer kunt genieten met minder pijn..
Als ik je verhaal zo lees, denk ik jeetje, wat je toch niet allemaalmoet ondergaan om van pijn af te komen. petje af hoor!!

groetjes pally

ps doe het lekker rustig aan het weekend, nu je kids weg zijn..
 
Wow, klinkt heftig meid!
Had je niemand bij je om je naar huis te rijden? Neem aan dat je dat niet alleen mocht.

Succes moppie, ik hoop echt dat dit de oplossing voor je is.

Veel liefs en beterschap,

Tessie
 
Jeetje Fonske, jij had inderdaad wel wat anders aan je hoofd de afgelopen dagen....... pfffff, maar wat hoop ik voor je dat het echt aanslaat zeg!! Hoe gaat het nu en zijn de jongens alweer thuis?

Heel veel sterkte en wat vind ik jou toch een sterk mens, zie er echt naar uit je binnenkort te ontmoeten!!

Liefs
Susan mv Gijs en Sophie
 
Hoi Susan,

Het gaat eigenlijk best goed! Ik heb al twee dagen geen pijnstillers ingenomen en ben vandaag zelfs lekker even de stad ingedoken. Ik voel nog wel af en toe wat uitstraling naar mijn re-been, maar niet wat het normaal gesproken zou zijn zonder pijnstillers. Ook heb ik nog wel pijn in mijn rug, maar het is goed te hebben nu. Ben benieuwd hoe het zich allemaal gaat ontwikkelen. Ik ben al blij met dit resultaat, maar nogmaals, ik zal maar niet te vroeg juichen! Pessimist die ik soms nog ben, hahaha!

Groetjes Fonske.
 
Terug
Bovenaan