Delen met vriendinnen?

[Liefje]

Hallo allemaal,
Ik heb het nog niet aan mijn beste vriendinnen verteld. Omdat ik vind dat er nu al van hen uit steeds zo'n vragen komen. Een van hen staat momenteel op het punt te bevallen, een andere is pas komen melden dat ze in verwachting is. Één meteen van in de eerste ronde en de andere als "per ongeluk".
Één van hen is ook heel erg brut, toen ze na een rondreis van 4maand terug kwam, zei ze meteen dat ze toch teleurgesteld was. Ze had verwacht dat ik toch wel met een zwangere buik zou rondlopen wanneer ze terug kwam.
Gelukkig heb ik ook wel een hele goede band met mijn nicht. Zij is wel op de hoogte. Toen ik het haar de eerste keer vertelde zei ze me dat ze me zelf nooit zal vragen hoe het gaat, maar dat het aan mij is of ik er over wil vertellen of niet.
En tot nu toe heeft ze zich al 9 maand aan die belofte gehouden. Vanaf het stoppen met de pil tot nu.
Ze heeft me geholpen in de periode dat we moesten wachten om te starten en ook na elke keer overtijd. 

 

[Klaasjee]

Ik heb het mijn vriendinnen niet verteld. Wilde dat het voor hun ook een verassing zou zijn. Na mijn miskraam heb ik het wel een collega verteld omdat de miskraam op het werk had doorgezet. Zij was uiteindelijk de enige die het wist.
Het is iets wat je zelf moet besluiten. Als je twijfelt zou ik het nog niet doen. Terug draaien kan nooit meer. En misschien met je partner bespreken? Zodat je daarbij samen wel op 1 lijn ligt.

 

[Ltls]

Ik heb het mijn beste vriendin verteld, ondat ik het fijn vind dat ik er met iemand over kan praten. Ze is zelf moeder. Masr we dollen er samen wel over. Ook ben ik blij dat ik het haar heb verteld, ze heeft een droom en die gast ze dit jaar laten uitkomen, ze had gewild dat ik hier aan mee kan doen, maar dat gaat niet omdat ik zwanger wil worden. Ze begrijpt me volkomen. Daarnaat heb ik om mijn sportstoelen te halen een PT, deze heb ik ook op de hoogte gebracht, dat is wel fijn zodat ik niet alles hoef uut te leggeb als ik geen energie heb om te sporten. Afgelopen maand super veel last van m'n hormonen/lichaam gehad. Mijn energie level is heel laag. 
Het blijft een lastige maar persoonlijke keuze, doe wat goed voor je voelt en je kan ook aangeven wat je van je vrienden hierover verwacht.
 
 
 
Maar m'n schoonmoeder schreeuwt al zes jaar dat ze oma wil worden, maar we gaan het hun absoluut niet vertellen dat we zwanger willet worden. 

 

[FleurBo]

.

 

[Daniëllebritt]

ik ben er eigenlijk heel open over dat wij aan het proberen zijn en vindt het ook heel fijn om hart te luchten als ik weer eens ongesteld ben of juist niet vanwege mijn lange cyclussen. En ja er wordt af en toe wel naar gevraagd natuurlijk maar dat vind ik niet erg juist wel heel lief dat ze belangstelling tonen. 

 

[Anne Anne]

Bedankt voor de reacties! Bij mij weet 1 vriendin het omdat ze er zelf achter gekomen is. Gister en vandaag zie ik 2 andere vriendinnen die het niet weten en dat vind ik wel lastig. Maar mijn vriend vind het meer iets van samen, wat ik ook snap. Toch vind ik het lastig.

 

[Ninaapie]

Ik heb pas iets verteld toen ik echt in verwachting was. Niet dat we aan het proberen waren. Dat wilde ik lekker voor mijn vriend en mezelf houden. De eerste keer is de zwangerschap mis gegaan, dus toen wist natuurlijk iedereen al wel dat we aan het proberen waren. Maar we kregen er helemaal geen vragen over ofzo van "En is het alweer gelukt?". Zou ik zelf overigens ook behoorlijk onfatsoenlijk vinden. Gelukkig hebben onze vrienden en familie dezelfde waarden en normen blijkbaar haha.