Depri futloos voelen

[Anoniem]

<p>Dit is mijn tweede zwangerschap en net zoals bij de eerste voel ik me futloos en depri. Heb veel negatieve gedachtes en echt nergens zin meer in. Gelukkig  maakt onze 11maander mijn dagen nog zinvol en gezellig. Maar toch hoopte ik dat deze zwangerschap  er minder  last van te hebben. Ik ben nog maar 7 weken en t is nu veel eerder aan de orde dan bij de vorige zwangerschap.  </p><p>Ik ben ook van Alles aan t bedenken om zo min mogelijk nog te hoeven werken maar bedenk dan ook wel meteen wat ga je dan doen? Ben al wel een tijdje niet meer tevrede mijn werk. Ik werk in de zorg. T werk zelf wel leuk maar de uren niet meer. Maar goed dat is niet waarom ik me zo voel dit is denk ik wel echt hormoon gerelateerd. Bah wat baal ik er van! Heb zelfs niet eens zin om leuke  dingen te doen. Alles is een opgave zelfs naar bed gaan vind  ik rot terwijl ik dat normaal altijd wel fijn vind hoor.</p><p>Ik heb over 3 a4 weken pas de intake bij de vk en ga dit zeker bespreken. Vorige keer wou zij mij door sturen naar de pop poli maar mijn huisarts stuurde mij naar praktijk ondersteuner. Daar heb ik weinig aan gehad en eigenlijk toen maar ja en amen gezegd. Had gewoon geen zin meer om t uit te leggen. Ik ben ook iemand die zich beter voor doet  dan t is. En vooral bij mensen waar ik me ze niet zo goed bij voel  zoals mijn huisarts die heeft ons al in meerdere  dingen niet op de juiste manier geholpen. Overstappen is wat lastig woon in een dorp.  </p><p>Pff ik weet dat het na de zwangerschap wel weer goed komt althans dat is na 9 maanden eindelijk t geval. Komt ook doordat ons kind KMA heeft  waar dus niet goed in gehandeld is door huisarts en kinderarts. Afijn... </p><p>T voelt voor mij vandaag echt  als een gevecht. Morgen moet ik gaan werken en kijk zo tegen  op! Nou hopelijk zakt t deze zwangerschap snel. </p>

 

[Anoniem]

Wat balen dat je je weer ze voelt en nu ook al zo vroeg. Als je de vorige keer bij de POH er niet veel aan gehad hebt, zou ik persoonlijk een stap verder gaan en zeker niet afwachten tot de intake. Doorverwijzing vragen naar een psycholoog die je kan ondersteunen. Er zijn vaak ook wachttijden dus hoe eerder je in actie komt, hoe beter. Zo te lezen speelt er nog wel het één en ander bij je, zoals je werk. 


Maar zeker omdat je het nu als een gevecht ervaart zou ik er niet te licht aan tillen en echt actie ondernemen. Je hebt er niets aan om maar door te blijven sukkelen. En er is niets sterkers dan om (goede!) hulp vragen als het nodig is. 


Probeer hierin echt de regie te pakken en laat je niet afschepen met weer een paar gesprekjes met de POH als dat niet voldoende is. Het gaat om jouw welzijn.
Veel sterkte en succes.

 

[Anoniem]

Hoi ninaapi,
Bedankt voor je bericht en je hebt hier zeker gelijk in. Helaas heb ik de ervaring al eerder dat ik aangemeld zou worden bij psych paar maanden geleden omdat ik tegen een burn out ivm vele slapen loze nachten een kind wat altijd huilde en me draai na de zwangerschap niet gevonden kreeg op t werk. Ik ben eerst bij een bedrijfspsycholoog geweest en adviseerde mij om privé psycholoog te zoeken via de huisarts. De huisarts zei dat ik dan zelf maar moest bekijken hoe t bij mij zorg verzekering zat en m dan kon terug bellen. Nou ik ben echt constant van kastje naar muur gestuurd en huilend aan de telefoon gezeten van boosheid.
Mijn vertrouwen is dus helemaal weg hierdoor. Uiteindelijk niet geholpen verder en zelf maar mijn pad bewandeld. Maar nu in de zwangerschap weet ik dat t anders ligt. Dus ik ga t maar weer eens aankaarten en proberen om voor mezelf op te komen!

 

[Anoniem]

Hoi ninaapi,
Bedankt voor je bericht en je hebt hier zeker gelijk in. Helaas heb ik de ervaring al eerder dat ik aangemeld zou worden bij psych paar maanden geleden omdat ik tegen een burn out ivm vele slapen loze nachten een kind wat altijd huilde en me draai na de zwangerschap niet gevonden kreeg op t werk. Ik ben eerst bij een bedrijfspsycholoog geweest en adviseerde mij om privé psycholoog te zoeken via de huisarts. De huisarts zei dat ik dan zelf maar moest bekijken hoe t bij mij zorg verzekering zat en m dan kon terug bellen. Nou ik ben echt constant van kastje naar muur gestuurd en huilend aan de telefoon gezeten van boosheid.
Mijn vertrouwen is dus helemaal weg hierdoor. Uiteindelijk niet geholpen verder en zelf maar mijn pad bewandeld. Maar nu in de zwangerschap weet ik dat t anders ligt. Dus ik ga t maar weer eens aankaarten en proberen om voor mezelf op te komen!

 

[Anoniem]

Hoi ninaapi,
Bedankt voor je bericht en je hebt hier zeker gelijk in. Helaas heb ik de ervaring al eerder dat ik aangemeld zou worden bij psych paar maanden geleden omdat ik tegen een burn out ivm vele slapen loze nachten een kind wat altijd huilde en me draai na de zwangerschap niet gevonden kreeg op t werk. Ik ben eerst bij een bedrijfspsycholoog geweest en adviseerde mij om privé psycholoog te zoeken via de huisarts. De huisarts zei dat ik dan zelf maar moest bekijken hoe t bij mij zorg verzekering zat en m dan kon terug bellen. Nou ik ben echt constant van kastje naar muur gestuurd en huilend aan de telefoon gezeten van boosheid.
Mijn vertrouwen is dus helemaal weg hierdoor. Uiteindelijk niet geholpen verder en zelf maar mijn pad bewandeld. Maar nu in de zwangerschap weet ik dat t anders ligt. Dus ik ga t maar weer eens aankaarten en proberen om voor mezelf op te komen!

 

[Anoniem]

Hé bah, wat balen dat het toen zo is gegaan. Je huisarts klinkt ook echt wel als een lompe boer hoor (excuzes moi). Is het een idee om zelf eerst te kijken bij je zorgverzekeraar bij welke ggz instanties je terecht kan en met wie ze contracten hebben? Dan recensies checken en degene kiezen waar jij het beste gevoel bij hebt. Vervolgens hoef je alleen maar tegen je huisarts te zeggen; "BAM.. daar een doorverwijzing heen Aub".
Ja, dan maar zelf de regie pakken en even flink assertief handelen. Het is goed met hem. 


Je zegt dat je ook met een burn out gekampt hebt. Speelt dat nog steeds een beetje? Dan zou de hsk groep best een goede optie kunnen zijn en zij hebben met veel zorgverzekeraars een contract. Mits er een vestiging bij je in de buurt zit. Zij doen ook veel met burn out klachten. Gewoon even een tip. ?

 

[Anoniem]

En mega dapper van je dat je het toch weer gaat doen, ondanks de rot ervaringen! 

 

[Anoniem]

Hoi ninaapi,
Bedankt voor je bericht en je hebt hier zeker gelijk in. Helaas heb ik de ervaring al eerder dat ik aangemeld zou worden bij psych paar maanden geleden omdat ik tegen een burn out ivm vele slapen loze nachten een kind wat altijd huilde en me draai na de zwangerschap niet gevonden kreeg op t werk. Ik ben eerst bij een bedrijfspsycholoog geweest en adviseerde mij om privé psycholoog te zoeken via de huisarts. De huisarts zei dat ik dan zelf maar moest bekijken hoe t bij mij zorg verzekering zat en m dan kon terug bellen. Nou ik ben echt constant van kastje naar muur gestuurd en huilend aan de telefoon gezeten van boosheid.
Mijn vertrouwen is dus helemaal weg hierdoor. Uiteindelijk niet geholpen verder en zelf maar mijn pad bewandeld. Maar nu in de zwangerschap weet ik dat t anders ligt. Dus ik ga t maar weer eens aankaarten en proberen om voor mezelf op te komen!