Depri

Hoi
Ik ben al een oudje hoor.Ik ben 37 en heb de zelfde onzekerheden;wat als dit de enige kans nog was?
Ik heb in juli ´03 een operatie ondergaan om weer zwanger te kunnen worden,in mijn nieuwe relatie, dat lukte, in februari bleek ik zwanger, in de 7e week(op 4 maart) ging ik bloeden , kreeg direct een echo en bleek het vruchtje een te weinig vruchtwater te hebben, een paar dagen later bij mijn eigen gyn was duidelijk dat het niet goed ging het hartje klopte toen nog wel, een week later niet meer, op 22maart kwam het vruchtje los.

mijn buurvrouwtje,was drie weken later uitgerekend dan ik en heeft nu een duidelijk zichtbare buik, bij haar gaat het allemaal goed en af en toe vliegt dat me aan.gelukkig heb ik dat met vlagen en kan ik ook heel positief zijn.
Drie maanden is nog niet zolang geleden tenslotte.

Hoever was jij?

Liefs Jeanette

 
Ha meiden,

Bedankt voor jullie reacties. Knap hoor dat jullie zo positief blijven! Sacha, jij hebt gelukkig al een kind, niet dat jouw verdriet daarom minder is hoor, maar denk toch wel dat het iets scheelt, je bent in ieder geval moeder en weet hoe het is om zwanger te zijn, een kind te hebben enz. De 1e keer kreeg ik met 8 weken een echo, geen hartactie, het was ongeveer met
6 weken gestopt. Ik zou op een dinsdag gecurreteerd worden, maar het kwam dat weekend ervoor spontaan los. De 2e keer kreeg ik een echo met 8 weken, hartactie te zien, maar met 12 weken verloor ik wat bruinige afscheiding, schrok me echt helemaal dood en mocht gelukkig gelijk voor een echo. Er werd nog gezegd, maak je niet al te druk, waarschijnlijk is alles nog goed, maar niet dus. Het was waarschijnlijk net na de 1ste echo gestopt, met 8 weken dus. Dat was op een zaterdag en 's maandags (ook 22 maart) ben ik gelijk gecurreteerd. Ik vind het ook heel moeilijk om zwangere vrouwen te zien, ik had inderdaad ook al een aardige buik kunnen hebben, heel frustrerend. Ook voel ik me soms schuldig dat ik het er nog zo moeilijk mee heb, maar net als jij zegt, het is nog maar
3 maanden geleden en het is best ingrijpend. Heb jij wel kinderen?

Groetjes Ingrid
 
Terug
Bovenaan