deze foto is heel speciaal

Hallo allemaal,

Wat een mooi plaatsje heb je er van gemaakt!! Ik weet precies wat het is om een kindje te moeten verliezen. ik ben in febrauri 2002 bevallen van een meisje ( met 34 weken zwangerschap ) Valentina. Helaas heeft ze maar zes dagen mogen leven dit omdat ze teveel afwijkingen had die niet met het leven verenigbaar waren. Het is nu vijf en een half jaar geleden en heb inmiddels twee gezonde jongens ( zie topic kan het niet laten ) maar er is altijd een leeg plekje dit ook omdat het een meisje was. Ze ligt begraven in Friesland omdat we daar toen woonden inmiddels zijn we verhuisd en wonen nu in het uiterste zuiden ( Vaals) . Ik heb daarom deze foto een speciaal plaatsje gegeven in de woonkamer zodat ze toch een beetje bij ons is. Maar ze zal er toch altijd zijn in ons hart.Hierbij nog een foto van haar grafje.

groetjes rennie
 
O, men. Ik kan me jullie verdriet goed voorstellen.
Toch vind ik het wel goed dat ook over deze kindjes gesproken kan worden op het forum.
Ik denk dat het zo wie zo goed is om over ze te blijven praten.

sterkte ermee

liefs irene
 
hoi,hoi,

Wat mooi dat je een speciaal plekje hebt gemaakt voor haar.
Kindjes die je verliest zullen er altijd bij horen, daar mag best over gesproken worden. Al vinden sommige mensen dat je dat maar eens los moet laten.
Zelf heb ik twee miskramen gehad. Bij de tweede miskraam heb ik het kindje ook gezien (ik was bijna 11 weken). Ik ben toen het kindje met de vliezen en vruchtwater verloren, alles was nog intact.
Het kindje was heel klein, maar alles erop en eraan.
Wij hebben het begraven in de tuin, zonder gedenk teken. Maar voor mij is het toch een speciaal plekje.

groetjes Sonja
 
Hoi Miranda en anderen,

Ik zit hier echt een beetje tegen mijn tranen te vechten. Het lijkt me zo vreselijk om je kindje te verliezen. Echt heel goed dat je haar op deze manier een plekje hebt gegeven. En prachtig gedaan ook! En een mooie tekst heb je bedacht.

Liefs,

Eveline
 
Terug
Bovenaan