Dilemma.....

[Anoniem]

He mootje!!!

Je krijgt een osteotomie!!!
Heb ik 10 jaar geleden ook gehad, wat een eitje vond ik het..............maar dat effe terzijde.
Het is best een grote operatie, en het eten daarna is gewoon wat lastig............
Ik begrijp je dilemma zo goed..............en weet je, er zijn ook zwangeren vrouwen die met spoed geopereerd moeten worden, en dan kan er ook rekening mee gehouden worden...........kwa medicatie en narcose..............tuurlijk, dit wordt een geplande operatie I know.
Ga voor jezelf na wat belangrijker is............je kindjes zo dicht mogelijk op elkaar (als het gegund is natuurlijk, is elke keer weer een wonder maar daar weet jij alles van.........) of heb je op het moment zo'n last van je kaak dat het echt moet gebeuren??
Ik zit ook met een dilemma hoor, wacht ik tot mijn opleiding klaar is, volgend jaar juni, of beginnen we deze augustus weer voorzichtig met klussen? Mijn voorkeur gaat enorm uit naar dit jaar, ipv nog een jaar te moeten wachten.................

Denk er goed over na wat je belangrijker vindt!!
Komt allemaal op zijn pootjes terecht............vast wel.

Kus Rimke

 

[Anoniem]

Hey Rimke,

Nou, das nog eens toevallig....dezelfde operatie ondergaan.....pfff....ik moet het allemaal nog ondergaan....
Ik wacht gewoon het gesprek af op 31 maart en dan zeg ik wel tegen de arts dat er haast achter zit.....whahaha....
Nee heb je, ja kun je krijgen toch??
Zie er wel behoorlijk tegenop hoor....En dan vooral die narcose.....als ik daar maar levend uit kom....
Van de week een leuke film gezien....not.....een man die ook onder narcose ging maar die voelde nog alles maar kon niets zeggen of niet bewegen door de spierverslappers........Daar sta je ook niet op te wachten als je een operatie in het verschiet hebt....whahaha....
Het is eigenlijk gewoon kl*te dat het juist nu moet......terwijl ik zooooo graag weer zo snel mogelijk zwanger zou willen zijn....pfffff......

Kuzz Mootje

 

[Anoniem]

Ik vind het best wel moeilijk om dit bericht te lezen zonder er een dubbel gevoel bij te krijgen.

Natuurlijk is het vervelend, als je graag zwanger wilt worden, dat je moet wachten.
Aan de andere kant is dit niets vergeleken bij vrouwen die die keuze helemaal niet hebben. Er zijn denk ik meer vrouwen onder ons die niet nog een kindje kunnen krijgen.

Ik denk dus soms; waar heb je het over. Als ik een jaar moest wachten maar daarna kon proberen om zwanger te raken, oké.
Wij krijgen gewoon niet meer dan 1 kindje (icsi) omdat het medisch gezien nooit meer mogelijk is.. ik had graag een jaar gewacht..

Ik wil hiermee absoluut geen discussie uitlokken maar iedereen wel voorzichtig er op wijzen dat niet iedereen keuzes heeft.
Nogmaals dit is niet bedoeld als zware kritiek maar als een tip om misschien iets voorzichtiger om te gaan met bepaalde berichten.

 

[Anoniem]

Hoi Rippie

Als ik het goed begrijp zit het voor jou niet in om nog een kindje te krijgen en dat is natuurlijk niet leuk als dat een grote wens was. Ik moest tijdens mijn zwangerschap erg opletten wat ik zei of deed omdat ik op kantoor werkte met twee vrouwen evenoud als ik die beiden erg graag kinderen wilden maar waar het gewoon niet kon (de ene kreeg, toen ik 20 weken zwanger was, haar 7nde miskraam). Ik ging zo lang mogelijk in gewone kleding om mijn buik juist niet te showen. Maar wat ik ook deed was het voor hun erg geconfronteerend. Op deze forum kon ik vrij praten over mijn zwangerschap en dat was bevrijdend  - ik zou het in ieder geval hel erg vinden als het taboe zou worden om juist hier over een tweede of derde  kind te praten. Ik hoop dat jij ook begriep hiervoor kunt hebben net als de meste hier het met jou situatie zullen hebben.

Mor74

 

[Anoniem]

Hoi Rippie,

Alle begrip voor jouw situatie hoor, afschuwelijk.
Maar ik lees in mootje haar berichtje duidelijk dat zij ook hoopt dat het ze weer gegeven is, dat kinderen krijgen een wonder is en dat je geen kinderen neemt is iets wat iedereen hier wel begrijpt.

Groetjes Rimke

 

[Anoniem]

Hey mootje,

Ik ben dinsdag nog onder narcose geweest en ik heb er helemaal geen last van gehad. Denk aan iets leuk als je in slaap valt zei mn vader en dat hielp mij wel, ik werd redelijk vrolijk weer wakker (geloof me, mn vader is ervaringsdeskundige, na een verbrijzelde knie in een jaar 7 keer geopereerd onder narcose).

Liefs Jen